Μήνυμα για την ανάγκη ο εθνικός διχασμός να μείνει οριστικά στο παρελθόν, έστειλε ο πρώην υφυπουργός Κώστας Κιλτίδης, με αφορμή την μαύρη επέτειο 78 ετών από την εμφύλια μάχη του Κιλκίς, τον Νοέμβριο του 1944, που θεωρείται η πλέον πολύνεκρη εμφύλια σύγκρουση κατά τη διάρκεια της κατοχικής περιόδου, αλλά και ως το τέλος του εμφυλίου πολέμου το 1949.
«Νοέμβριος 1944, Όταν το Κιλκίς βάφτηκε κόκκινο. Ποτέ Ξανά!
Κάθε πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου τιμάται στον λόφο του Κιλκίς η μεγαλύτερη ανθρωποθυσία από υπάρξεως νεοελληνικού κράτους. Τραγική συγκυρία σημάδεψε την ζωή μου και από παιδί τιμώ αυτούς που με γέννησαν. Η πίστις μου όμως στον Ελληνισμό και η παιδεία μου , θεράπευσαν ένστικτα και αρνητικά συναισθήματα αρχέγονου μίσους. Νοιώθω σήμερα την ανάγκη , λόγω σύγχρονων καταστάσεων ,να θυμίσω ότι ενώ από το 1945 τον Φεβρουάριο η συμφωνία της Γιάλτας( θέρετρο της Κριμαίας) έδινε την επιρροή της χώρας μας στην Μ. Βρετανία , κάποιοι αιματοκύλησαν τον λαό μας επί 5 χρόνια. Γιαυτό και οι θυσιασθέντες υπήρξαν αδικοχαμένοι εκ προοιμίου. Σε μια κόλλα χαρτί γράφτηκε η συμφωνία και άδικα αδελφικό αίμα χύθηκε στο Κιλκίς. Οι δρόμοι του Κιλκίς και οι γύρω λόφοι έγιναν κόκκινοι από το αίμα 4.000 σφαγιασθέντων μόνο εκείνες τις ημέρες. Στην ευρύτερη περιοχή 7432 ήταν ο απολογισμός αυτής της τραγωδίας. Οι υδροφόρες του Δήμου Θεσσαλονίκης, στις 6 Νοεμβρίου ξέπλυναν τους δρόμους της πόλεως Κιλκίς. Γιατί; Γιατί;Γιατί; Είναι δίδαγμα σκληρό. Πάντα προσοχή, μη κατά τα πιστεύω μας προδώσουμε Πατρίδα και Λαό. Να έχουμε την θεμελιώδη γνώση, ότι οι συμφωνίες γράφονται σε χαρτί και οι θυσίες ακυρώνουν απάνθρωπα ζωές στο βάθος του χρόνου. Για ότι και σήμερα διαδραματίζεται. Ποτέ ξανά!
# Η σφαγή του Κιλκίς μπορεί να προηγήθηκε της Γιάλτας, αλλά η ανταρσία του 1946 από το Λιτόχωρο δίνει αυτό το σκληρό δίδαγμα.»
