Οι εορταστικές εκδηλώσεις των Ρώσων, στις 9 Μαΐου, με αφορμή την επέτειο της νίκης κατά των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τείνουν να καταστούν ακόμη ένα σημείο αντιπαράθεσης Δύσης και Ανατολής.
Οι ΗΠΑ δεν έκρυψαν πως απευθύνθηκαν σε όλες τους ηγέτες κρατών (62) που έλαβαν πρόσκληση από την ρωσική κυβέρνηση για τις εκδηλώσεις, ζητώντας να μη παραστούν, με το επιχείρημα ότι θα επιβραβεύσουν την Ρωσία «για την εμπλοκή της στην ουκρανική κρίση».
Η ελληνική κυβέρνηση μάλλον πρέπει να βρίσκεται σε δίλημμα, εκ του λόγου ότι κάποιοι πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι η «ανυπακοή» στην αμερικανική επιθυμία δεν μπορεί να παρατηρείται συνεχώς, χωρίς επιπτώσεις. Άλλωστε, δόθηκε αφορμή στις ΗΠΑ να μας στείλουν αυστηρό μήνυμα με την αναμενόμενη αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού, αποκαλώντας την πράξη «μη φιλική ενέργεια». Και η «μη φιλική ενέργεια», εκλαμβάνεται ως εχθρική. Οι δικαιολογίες της ελληνικής κυβέρνησης προφανώς και δεν θα ληφθούν υπόψη.
Να σημειωθεί επίσης, ότι θα φανεί άκρως προκλητική ενέργεια για τη Δύση, αν ο κ. Τσίπρας επισκεφθεί πάλι την Μόσχα, ακριβώς ένα μήνα μετά την πρώτη επίσκεψή του, που ήδη δημιούργησε απορίες, ερωτηματικά και πολλά αρνητικά σχόλια σε ΗΠΑ και Ε.Ε. Η αποστολή, αντ’ αυτού, του προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλου, δεν ξέρω αν μετριάσει την δυσθυμία των ΗΠΑ, οι οποίες θα αντιπροσωπευθούν μόνον με τον πρεσβευτή τους στη Μόσχα, και αυτό συστήνουν και στις άλλες χώρες.
Οι πιέσεις δεν ασκούνται μόνον στις χώρες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., αλλά ιδιαίτερη σημασία αποκτούν οι αμερικανικές συστάσεις και προς Ελβετία και Σερβία. Η ελβετική ηγεσία φοβάται ότι αν μεταβούν, η Πρόεδρος κα. Σομμαρούγκα ή ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Μπουρκχάλτερ στη Μόσχα, μπορεί να προσβάλουν το Κίεβο. Και τούτο διότι ο Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ουκρανίας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα, πως οι διμερείς σχέσεις μπορούν να είναι στην ίδια γραμμή (εννοώντας ότι θα υπάρχει αμοιβαιότητα, φιλική ή όχι), αν ξένα κράτη αποδεχθούν την πρόσκληση της Μόσχας εμφανίζοντας "αλληλεγγύη με τον επιτιθέμενο".
Παρενθετικώς να σημειώσω, ότι η κα. Μέρκελ αρνήθηκε να παραστεί, αλλά πληροφορίες από την Μόσχα την φέρουν να μεταβαίνει την επομένη, για συζητήσεις με τον Ρώσο Πρόεδρο.
Η «Φωνή της Σερβίας» μεταδίδει, ότι ο Πρόεδρος κ. Τόμισλαβ Νίκολιτς αποφάσισε όχι μόνον να παρευρεθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις, αλλά και ότι μια μονάδα του Σερβικού Στρατού, θα συμπαρελάσει με τους 16.000 Ρώσους στρατιώτες στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, μετά από πρόσκληση του Ρώσου υπουργού Άμυνας κ. Σεργκέι Σοϊγκού. Θα είναι η πρώτη στρατιωτική παρέλαση στο εξωτερικό στη σύγχρονη ιστορία του Σερβικού Στρατού.
Ο υπουργός κ. Ράντιτς δήλωσε ότι «Η Σερβία, δηλαδή, η πρώην Γιουγκοσλαβία, πολέμησε στο πλευρό του συνασπισμού αντι-Χίτλερ, και θα ήταν εντελώς παράλογο να αποκηρύξει τις παραδόσεις που μας συνδέουν με τις νικήτριες χώρες, αυτές που δημιούργησαν τον μεταπολεμικό κόσμο. Τώρα, σε μια άκρως συμβολική χειρονομία, επανερχόμαστε με τη συμμετοχή μας στις εκδηλώσεις Νίκης».
Σχολιάζοντας την απόφαση της σερβικής κυβέρνησης, ο Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας κ. Βίκτορ Μπάρεντς, είπε ότι η συμμετοχή της Σερβίας στην παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία "θα χρησιμεύσει ως ένα σύμβολο της σλαβικής ενότητας, και μια καλή βάση για το μέλλον."
Η Ε.Ε. εξέφρασε την δυσαρέσκειά της, με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας για τη Σερβία κ. Κούκαν, να δηλώνει ότι η απόφαση συμμετοχής Σέρβων στρατιωτών στην παρέλαση της Μόσχας, είναι αντίθετη με την επιθυμία της Σερβίας να ενταχθεί στην Ε.Ε. Και απείλησε, λέγοντας ότι «ο πρόεδρος Νίκολιτς θα γνωρίζει ότι τέτοιες αποφάσεις ίσως έχουν αντίκτυπο στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Σερβίας».
Η απάντηση των Σέρβων δόθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Ντάτσιτς, ο οποίος δήλωσε ότι η απόφαση μπορεί να μη αρέσει σε μερικούς, αλλά η Σερβία ακολουθεί κυρίαρχη εξωτερική πολιτική, συμφώνως προς τα εθνικά της συμφέροντα.
Ο Μακεδών
