Θα επιβιώσει και πώς το ελληνικό δημόσιο στους δύσκολους μήνες που μεσολαβούν έως τον ερχόμενο Αύγουστο; Από πού θα αντληθούν τα κεφάλαια για να καλύψει τις ανελαστικές υποχρεώσεις του, οι οποίες από κάποια στιγμή και μετά - και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού - γίνονται σχεδόν ασήκωτες;
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που γίνονται στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), όπου, σημειωτέον, δεν έγινε καμία αλλαγή μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι το τέλος Μαρτίου οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας κρίνονται αντιμετωπίσιμες, καθώς ειναι περιορισμένες. Οπως σπεύδουν να διευκρινίσουν, ωστόσο, ο κανόνας αυτός ισχύει υπό τον όρο ότι:
α) είτε θα δοθούν στην Ελλάδα τα 1,9 δις ευρώ από την ΕΚΤ, τα οποία ειναι κέρδη από την εκμετάλλευση των ελληνικών ομολόγων που έχει στη διάθεση της η ΕΚΤ και έχει υποσχεθεί στην χώρα μας ότι θα τα επιστρέψει
β) είτε η ΕΚΤ θα άρει το όριο στην έκδοση εντόκων γραμματίων που έχει επιβληθεί - κάτι το οποίο δεν αναμένεται να γίνει, για να μην φανεί πως το μετρό ελήφθη με "εκδηκητικους ορους". Κανονικά, η Φρανκφούρτη θα έπρεπε να άρει το όριο έως και το τέλος αυτή της εβδομάδας, αφού δεν συντρέχει πλέον λόγος για να υπάρχει, όμως συνήθως καλά ενημερωμένες πηγές δηλώνουν ότι αν το πράξει θα αποδείξει κι εμπράκτως ότι το έλαβε μόνο και μόνο για να ασκήσει μεγαλύερη πίεση στη χώρα μας για να υπογράψει το αίτημα επέκτασης του τρέχοντος μνημονίου.
Πάντως, αν τον Απρίλιο η ελληνική κυβέρνηση περάσει τις πρώτες εξετάσεις της αξιολόγησης τότε η ΕΚΤ θα αποσύρει και αυτό το εμπόδιο και η "βιομηχανία" έκδοσης εντόκων γραμματίων θα πάρει και πάλι μπρος. Το θέμα είναι τι γίνεται μέχρι τότε.
