Είμαστε προ των πυλών των πιο δυσμενών αλλαγών στην αγορά εργασίας και στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, τόνισε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, περιγράφοντας με τα πιο μελανά χρώματα τις επιπτώσεις των ρυθμίσεων
Είμαστε προ των πυλών των πιο δυσμενών αλλαγών στην αγορά εργασίας και στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, τόνισε ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), Βασίλης Κορκίδης, περιγράφοντας με τα πιο μελανά χρώματα τις επιπτώσεις των ρυθμίσεων στην οικονομία και την αγορά.
Όπως δήλωσε ο κ. Κορκίδης, μετά από την κατάθεση των θέσεων και των προτάσεων για το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και για τις ρυθμίσεις των εργασιακών σχέσεων στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, οι ανατρεπτικές ρυθμίσεις επιβάλλονται από το Μνημόνιο και η υλοποίησή τους, μέχρι το τέλος του χρόνου, θα μας φέρει πολλά χρόνια πίσω, αφού ουσιαστικά θα δημιουργηθούν ασφαλισμένοι με παροχές ανασφάλιστων.
Σήμερα, συνέχισε, κοστολογούμε την «αξία» της εργασίας με έναν ιδιότυπο «εργασιακό αιώνα», δηλαδή για πλήρη σύνταξη οφείλουμε να συμπληρώσουμε 100 χρόνια, είτε 60 ηλικίας και 40 εργασίας, είτε 65 ηλικίας και 35 εργασίας.
Ακόμα, σημείωσε ότι σε ό,τι αφορά στις απολαβές των μισθωτών μας, πιστεύω ακράδαντα ότι οι κοινωνικοί εταίροι τελικά θα συμφωνήσουμε τόσο με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, όσο και με τις κλαδικές συμβάσεις και θα υπογράψουμε με βάθος ρύθμισης 2ετίας ή ακόμη και 3ετίας.
«Αναφορικά με το σχέδιο νόμου, εστιάσαμε τις προτάσεις μας στα βασικότερα σημεία και προτείναμε τις αναγκαίες βελτιώσεις. Προσωπικά, ωστόσο, δεν νομίζω ότι έχουμε κάποιο περιθώριο αλλαγών, αφού προτεραιότητα για την τρόικα έχουν οι ασφαλιστικές και εργασιακές αλλαγές, όπως ακριβώς περιγράφονται στο κατατεθέν νομοσχέδιο. Το μόνο που μένει λοιπόν να κάνουμε είναι να ευχηθούμε σε όλους μας καλά γηρατειά με το νέο ασφαλιστικό», συμπλήρωσε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας κατέθεσε τις εξής απόψεις:
Πάγια θέση της ΕΣΕΕ αποτελούσε και αποτελεί ο εξορθολογισμός του ασφαλιστικού συστήματος. Πλην όμως διαπιστώνεται ότι το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου απέχει τόσο από το βασικό στόχο του εξορθολογισμού, που αποτελεί άλλωστε αίτημα και του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, όσο ακόμα και από τις απαιτήσεις του Μνημονίου. Παρά την ευκαιρία για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός αποτελεσματικού συστήματος, βρισκόμαστε ενώπιον ενός «δημοσιονομικού εργαλείου», το οποίο θα προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό κόστος, με αμφίβολα αποτελέσματα.
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, με το ισχύον καθεστώς ασφάλισης το συνολικό έλλειμμα θα ανέλθει κατά το 2060 σε περίπου 11% του ΑΕΠ, ενώ με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση υπολογίζεται ότι στην ίδια χρονική περίοδο θα μειωθεί στο 6,5% του ΑΕΠ. Πρόκειται δηλαδή για ένα τεράστιο κόστος με πολύ μικρό και αμφίβολο αποτέλεσμα.
Γενικότερα, οι προσδοκίες του εμπορικού κόσμου για ένα ασφαλιστικό σύστημα δίκαιο και αποτελεσματικό, αν δεν διαψεύδονται, τουλάχιστον δεν επαληθεύονται.
Στο πλαίσιο αυτό, τα κυριότερα σημεία, που έχει επισημάνει η ΕΣΕΕ, είναι τα εξής:
Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό: Δεδομένης της ανυπαρξίας σχετικής ρύθμισης, μένουν περιθώρια άρσης στην πράξη της υποχρέωσης χρηματοδότησης του ΟΑΕΕ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Για να μην γίνει πραγματικότητα αυτό το λογικό συμπέρασμα, πρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια η ετήσια υποχρέωση του κράτους, τόσο για το διάστημα πριν την εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού της σύνταξης όσο και για μετά. Υπολογίζουμε ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τον ΟΑΕΕ θα πρέπει να ανέλθει στο 0,65% του ΑΕΠ. Αυτονόητο είναι ότι η κρατική συμμετοχή δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην κάλυψη της βασικής σύνταξης.
Καταπολέμηση εισφοροδιαφυγής: Το σχέδιο νόμου δεν περιέχει ουσιαστικές ρυθμίσεις περί καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής. Αν και η αντιμετώπισή της, που αποτελεί μέγιστη πληγή για το ασφαλιστικό μας σύστημα, σχετίζεται κυρίως με την αποτελεσματικότερη οργάνωση των υπηρεσιών εσόδων, εντούτοις το σχέδιο νόμου δεν περιέχει νομοθετικές παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Γενικότερα, θεωρούμε ότι απαιτούνται άμεσα στοχευμένες βελτιώσεις της οργάνωσης και λειτουργίας του συστήματος, ώστε να γίνει παραγωγικότερο και να επιδιώξει αυτά που του οφείλονται με αποτελεσματικό τρόπο. Είναι γνωστό ότι -λίγες- μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις οφείλουν προς το ΙΚΑ περίπου 6 δις ευρώ.
Αναπροσαρμογή των συντάξεων -ΟΑΕΕ: Είναι ασαφές το τοπίο των αναπροσαρμογών συνολικά των συντάξεων, αφού συναρτάται με παραμέτρους που δεν είναι εκ των προτέρων προσδιορισμένες. Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο τελικός ετήσιος συντελεστής αναπλήρωσης - υπολογισμού της σύνταξης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, υπολείπεται του 1,2. Κατ’ επέκταση, μπορεί να βελτιωθεί χωρίς να αφιστάμεθα από τους ορισμούς του μνημονίου, με σκοπό τη βελτίωση των συνταξιοδοτικών παροχών, οι οποίες, με το νέο τρόπο υπολογισμού, σαφώς περιορίζονται. Βεβαίως, είναι γεγονός ότι οι ασφαλισμένοι του τέως ΤΑΕ δεν θίγονται τόσο με τις νέες ρυθμίσεις, αποκαθίσταται όμως αδικία σε σχέση με τους ασφαλισμένους άλλων Ταμείων.
Υποχρεώσεις του ΟΑΕΕ προς το ΙΚΑ: Καλείται ο ΟΑΕΕ να καταβάλλει στο ΙΚΑ για το κομμάτι της υγείας, ένα τεράστιο ποσό, το οποίο κρίνεται υπερβολικό, παράλογο και σαφώς βρίσκεται εκτός πλαισίου αρχικής συμφωνίας ΙΚΑ και ΟΑΕΕ.
Δαπάνες υγείας: Το πλαίσιο διατάξεων που αφορά στις δαπάνες υγείας κρίνεται καταρχήν θετικό, ωστόσο θα πρέπει να μας παρασχεθεί σαφής εικόνα των ουσιαστικών ρυθμίσεων, για να μορφώσουμε συνολική άποψη.
Καταβολή εισφορών μέσω Τραπεζών: Σε ό,τι αφορά στο ενδεχόμενο καταβολής από τον εργοδότη μισθών και ασφαλιστικών εισφορών, μέσω Τραπεζών, θεωρούμε ότι θα μπορούσε να ισχύσει προαιρετικά για τις επιχειρήσεις κάτω των 50 εργαζομένων και μόνο για το κομμάτι των ασφαλιστικών εισφορών, μετά την υιοθέτηση των κατάλληλων κινήτρων, τα οποία θα ωθήσουν τις επιχειρήσεις για την υιοθέτηση αυτής της πρακτικής.
Διαδοχική ασφάλιση: Ελπίζαμε ότι οι παρεμβάσεις στο κομμάτι της διαδοχικής ασφάλισης θα αποκαθιστούσαν το μεγαλύτερο ποσοστό της αδικίας που υφιστάμεθα, τελικά όμως με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, η αποκατάσταση γίνεται σε πολύ μικρό ποσοστό. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν τα χρόνια της διαδοχικής ασφάλισης θα προσμετρώνται στη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 40ετία, διότι στην αντίθετη περίπτωση θα καταγραφεί μια νέα κατάφωρη αδικία σε βάρος των ασφαλισμένων.
Όπως δήλωσε ο κ. Κορκίδης, μετά από την κατάθεση των θέσεων και των προτάσεων για το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και για τις ρυθμίσεις των εργασιακών σχέσεων στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, οι ανατρεπτικές ρυθμίσεις επιβάλλονται από το Μνημόνιο και η υλοποίησή τους, μέχρι το τέλος του χρόνου, θα μας φέρει πολλά χρόνια πίσω, αφού ουσιαστικά θα δημιουργηθούν ασφαλισμένοι με παροχές ανασφάλιστων.
Σήμερα, συνέχισε, κοστολογούμε την «αξία» της εργασίας με έναν ιδιότυπο «εργασιακό αιώνα», δηλαδή για πλήρη σύνταξη οφείλουμε να συμπληρώσουμε 100 χρόνια, είτε 60 ηλικίας και 40 εργασίας, είτε 65 ηλικίας και 35 εργασίας.
Ακόμα, σημείωσε ότι σε ό,τι αφορά στις απολαβές των μισθωτών μας, πιστεύω ακράδαντα ότι οι κοινωνικοί εταίροι τελικά θα συμφωνήσουμε τόσο με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, όσο και με τις κλαδικές συμβάσεις και θα υπογράψουμε με βάθος ρύθμισης 2ετίας ή ακόμη και 3ετίας.
«Αναφορικά με το σχέδιο νόμου, εστιάσαμε τις προτάσεις μας στα βασικότερα σημεία και προτείναμε τις αναγκαίες βελτιώσεις. Προσωπικά, ωστόσο, δεν νομίζω ότι έχουμε κάποιο περιθώριο αλλαγών, αφού προτεραιότητα για την τρόικα έχουν οι ασφαλιστικές και εργασιακές αλλαγές, όπως ακριβώς περιγράφονται στο κατατεθέν νομοσχέδιο. Το μόνο που μένει λοιπόν να κάνουμε είναι να ευχηθούμε σε όλους μας καλά γηρατειά με το νέο ασφαλιστικό», συμπλήρωσε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας κατέθεσε τις εξής απόψεις:
Πάγια θέση της ΕΣΕΕ αποτελούσε και αποτελεί ο εξορθολογισμός του ασφαλιστικού συστήματος. Πλην όμως διαπιστώνεται ότι το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου απέχει τόσο από το βασικό στόχο του εξορθολογισμού, που αποτελεί άλλωστε αίτημα και του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, όσο ακόμα και από τις απαιτήσεις του Μνημονίου. Παρά την ευκαιρία για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός αποτελεσματικού συστήματος, βρισκόμαστε ενώπιον ενός «δημοσιονομικού εργαλείου», το οποίο θα προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό κόστος, με αμφίβολα αποτελέσματα.
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, με το ισχύον καθεστώς ασφάλισης το συνολικό έλλειμμα θα ανέλθει κατά το 2060 σε περίπου 11% του ΑΕΠ, ενώ με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση υπολογίζεται ότι στην ίδια χρονική περίοδο θα μειωθεί στο 6,5% του ΑΕΠ. Πρόκειται δηλαδή για ένα τεράστιο κόστος με πολύ μικρό και αμφίβολο αποτέλεσμα.
Γενικότερα, οι προσδοκίες του εμπορικού κόσμου για ένα ασφαλιστικό σύστημα δίκαιο και αποτελεσματικό, αν δεν διαψεύδονται, τουλάχιστον δεν επαληθεύονται.
Στο πλαίσιο αυτό, τα κυριότερα σημεία, που έχει επισημάνει η ΕΣΕΕ, είναι τα εξής:
Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό: Δεδομένης της ανυπαρξίας σχετικής ρύθμισης, μένουν περιθώρια άρσης στην πράξη της υποχρέωσης χρηματοδότησης του ΟΑΕΕ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Για να μην γίνει πραγματικότητα αυτό το λογικό συμπέρασμα, πρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια η ετήσια υποχρέωση του κράτους, τόσο για το διάστημα πριν την εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού της σύνταξης όσο και για μετά. Υπολογίζουμε ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τον ΟΑΕΕ θα πρέπει να ανέλθει στο 0,65% του ΑΕΠ. Αυτονόητο είναι ότι η κρατική συμμετοχή δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην κάλυψη της βασικής σύνταξης.
Καταπολέμηση εισφοροδιαφυγής: Το σχέδιο νόμου δεν περιέχει ουσιαστικές ρυθμίσεις περί καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής. Αν και η αντιμετώπισή της, που αποτελεί μέγιστη πληγή για το ασφαλιστικό μας σύστημα, σχετίζεται κυρίως με την αποτελεσματικότερη οργάνωση των υπηρεσιών εσόδων, εντούτοις το σχέδιο νόμου δεν περιέχει νομοθετικές παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Γενικότερα, θεωρούμε ότι απαιτούνται άμεσα στοχευμένες βελτιώσεις της οργάνωσης και λειτουργίας του συστήματος, ώστε να γίνει παραγωγικότερο και να επιδιώξει αυτά που του οφείλονται με αποτελεσματικό τρόπο. Είναι γνωστό ότι -λίγες- μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις οφείλουν προς το ΙΚΑ περίπου 6 δις ευρώ.
Αναπροσαρμογή των συντάξεων -ΟΑΕΕ: Είναι ασαφές το τοπίο των αναπροσαρμογών συνολικά των συντάξεων, αφού συναρτάται με παραμέτρους που δεν είναι εκ των προτέρων προσδιορισμένες. Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο τελικός ετήσιος συντελεστής αναπλήρωσης - υπολογισμού της σύνταξης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, υπολείπεται του 1,2. Κατ’ επέκταση, μπορεί να βελτιωθεί χωρίς να αφιστάμεθα από τους ορισμούς του μνημονίου, με σκοπό τη βελτίωση των συνταξιοδοτικών παροχών, οι οποίες, με το νέο τρόπο υπολογισμού, σαφώς περιορίζονται. Βεβαίως, είναι γεγονός ότι οι ασφαλισμένοι του τέως ΤΑΕ δεν θίγονται τόσο με τις νέες ρυθμίσεις, αποκαθίσταται όμως αδικία σε σχέση με τους ασφαλισμένους άλλων Ταμείων.
Υποχρεώσεις του ΟΑΕΕ προς το ΙΚΑ: Καλείται ο ΟΑΕΕ να καταβάλλει στο ΙΚΑ για το κομμάτι της υγείας, ένα τεράστιο ποσό, το οποίο κρίνεται υπερβολικό, παράλογο και σαφώς βρίσκεται εκτός πλαισίου αρχικής συμφωνίας ΙΚΑ και ΟΑΕΕ.
Δαπάνες υγείας: Το πλαίσιο διατάξεων που αφορά στις δαπάνες υγείας κρίνεται καταρχήν θετικό, ωστόσο θα πρέπει να μας παρασχεθεί σαφής εικόνα των ουσιαστικών ρυθμίσεων, για να μορφώσουμε συνολική άποψη.
Καταβολή εισφορών μέσω Τραπεζών: Σε ό,τι αφορά στο ενδεχόμενο καταβολής από τον εργοδότη μισθών και ασφαλιστικών εισφορών, μέσω Τραπεζών, θεωρούμε ότι θα μπορούσε να ισχύσει προαιρετικά για τις επιχειρήσεις κάτω των 50 εργαζομένων και μόνο για το κομμάτι των ασφαλιστικών εισφορών, μετά την υιοθέτηση των κατάλληλων κινήτρων, τα οποία θα ωθήσουν τις επιχειρήσεις για την υιοθέτηση αυτής της πρακτικής.
Διαδοχική ασφάλιση: Ελπίζαμε ότι οι παρεμβάσεις στο κομμάτι της διαδοχικής ασφάλισης θα αποκαθιστούσαν το μεγαλύτερο ποσοστό της αδικίας που υφιστάμεθα, τελικά όμως με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, η αποκατάσταση γίνεται σε πολύ μικρό ποσοστό. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν τα χρόνια της διαδοχικής ασφάλισης θα προσμετρώνται στη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 40ετία, διότι στην αντίθετη περίπτωση θα καταγραφεί μια νέα κατάφωρη αδικία σε βάρος των ασφαλισμένων.
