Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα μπορεί να μειωθεί μέσω των δικαστηρίων το μίσθωμα ακινήτου, εφόσον μειώθηκε ο πληθωρισμός.
Ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 2166/2009 απόφασή του έκρινε ότι σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα μπορεί να μειωθεί μέσω των δικαστηρίων το μίσθωμα ακινήτου, εφόσον μειώθηκε ο πληθωρισμός.
Συγκεκριμένα, η δικαστική απόφαση ερμηνεύοντας τα άρθρα 288 και 388 του Αστικού Κώδικα έκριναν ότι «ο μισθωτής μπορεί να ζητήσει την αναπροσαρμογή του οφειλομένου μισθώματος, αρχικού ή μετά από συμβατική ή νόμιμη αναπροσαρμογή, εφ’ όσον, εξαιτίας προβλεπτών ή απρόβλεπτων περιστάσεων, επήλθε αδιαμφισβητήτως τόσο ουσιώδης μείωση της μισθωτικής αξίας του μισθίου, ώστε με τις συγκεκριμένες συνθήκες η εμμονή του εκμισθωτού στην καταβολή του συμφωνημένου μισθώματος να είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα που απαιτείται στις συναλλαγές και να επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο επίπεδο εκείνο το οποίο αίρει τη δυσαναλογία των εκατέρωθεν παροχών και αποκαθιστά τη διαταραχθείσα καλή πίστη».
Όπως αναφέρεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, εταιρεία μίσθωσε πολυώροφο σταθμό αυτοκινήτων 114 θέσεων στο κέντρο των Αθηνών για μία πενταετία και εν συνεχεία η μίσθωση παρατάθηκε, ενώ συμφωνήθηκε ότι θα υπάρχει ετήσια αύξηση του μισθώματος κατά 15%, αφού η αύξηση αυτή κάλυπτε τον τότε πληθωρισμό.
Ακολούθησε σημαντική ετήσια μείωση του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα να υπάρξει «δυσαναλογία μεταξύ παροχής και αντιπαροχής».
Aκόμη στην απόφαση αναφέρεται ότι η εμμονή να υλοποιείται η συμφωνηθείσα ετήσια προσαύξηση κατά 15% «είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα που απαιτούνται στις συναλλαγές και επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο επίπεδο εκείνο που αίρει τη δυσαναλογία των εκατέρωθεν παροχών και αποκαθιστά την καλή πίστη που διαταράχθηκε». Κατόπιν αυτών έγινε περιστολή της συμφωνημένης προσαύξησης από το 15% σε 6% ετησίως.
Συγκεκριμένα, η δικαστική απόφαση ερμηνεύοντας τα άρθρα 288 και 388 του Αστικού Κώδικα έκριναν ότι «ο μισθωτής μπορεί να ζητήσει την αναπροσαρμογή του οφειλομένου μισθώματος, αρχικού ή μετά από συμβατική ή νόμιμη αναπροσαρμογή, εφ’ όσον, εξαιτίας προβλεπτών ή απρόβλεπτων περιστάσεων, επήλθε αδιαμφισβητήτως τόσο ουσιώδης μείωση της μισθωτικής αξίας του μισθίου, ώστε με τις συγκεκριμένες συνθήκες η εμμονή του εκμισθωτού στην καταβολή του συμφωνημένου μισθώματος να είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα που απαιτείται στις συναλλαγές και να επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο επίπεδο εκείνο το οποίο αίρει τη δυσαναλογία των εκατέρωθεν παροχών και αποκαθιστά τη διαταραχθείσα καλή πίστη».
Όπως αναφέρεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, εταιρεία μίσθωσε πολυώροφο σταθμό αυτοκινήτων 114 θέσεων στο κέντρο των Αθηνών για μία πενταετία και εν συνεχεία η μίσθωση παρατάθηκε, ενώ συμφωνήθηκε ότι θα υπάρχει ετήσια αύξηση του μισθώματος κατά 15%, αφού η αύξηση αυτή κάλυπτε τον τότε πληθωρισμό.
Ακολούθησε σημαντική ετήσια μείωση του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα να υπάρξει «δυσαναλογία μεταξύ παροχής και αντιπαροχής».
Aκόμη στην απόφαση αναφέρεται ότι η εμμονή να υλοποιείται η συμφωνηθείσα ετήσια προσαύξηση κατά 15% «είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα που απαιτούνται στις συναλλαγές και επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο επίπεδο εκείνο που αίρει τη δυσαναλογία των εκατέρωθεν παροχών και αποκαθιστά την καλή πίστη που διαταράχθηκε». Κατόπιν αυτών έγινε περιστολή της συμφωνημένης προσαύξησης από το 15% σε 6% ετησίως.
