Τους φορολογούμενους σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης θα έχει να αντιμετωπίσει ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αν φέρει τελικά στην Ελλάδα τη συμφωνία που θεωρεί ότι αξίζει στη χώρα, σημειώνει το Bloomberg σε άρθρο του.
Υπογραμμίζει επίσης πως θα πρέπει να διαβεβαιώσει τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι η Ελλάδα αξίζει να λάβει βοήθεια. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι η Ελλάδα παραμένει η πιο πλούσια χώρα μεταξύ των περισσότερων γειτονικών της χωρών, μετά από επτά χρόνια καταστροφικής ύφεσης.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της ανέρχεται σε 19.500 ευρώ. Στην Αλβανία το αντίστοιχο ποσό είναι 3.550 ευρώ, στα Σκόπια 4.440 ευρώ και στη Βουλγαρία – που είναι και αυτή μέλος της ΕΕ – είναι 7.100 ευρώ. (σ.σ. ας μην ξεχνάμε πάντως ότι καμιά από αυτές τις χώρες δεν είναι μέλος της Ευρωζώνης).
Χωρίς αμφιβολία, συνεχίζει το Bloomberg, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι συγκινητική. Έχει υποφέρει σε βαθμό που συνήθως βλέπουμε σε περιόδους πολέμου. Η κρίση εξανέμισε σχεδόν το 25% του ΑΕΠ. Στους νέους η ανεργία έχει φτάσει το 50%. Οι οικογένειες βυθίστηκαν στη φτώχεια. Ο ιδιωτικός τομέας καταρρακώθηκε. Ο δημόσιος τομέας είναι σε χάος.
Η εναλλακτική στη λιτότητα είναι τα χρήματα και τα χρήματα πρέπει να προέλθουν από κάπου. Κι όπως ο Τσίπρας θα υπέφερε αν γυρνούσε με άδεια χέρια στους Έλληνες που τον ψήφισαν, έτσι και οι πολιτικοί σε χώρες, όπως η Γερμανία, αν προσπαθούσαν να «πουλήσουν» ελάφρυνση χρέους στα εθνικά κοινοβούλια και τους ψηφοφόρους.
Περίπου 70 δισ. ευρώ από το ελληνικό χρέος καταλήγει τελικά στους φορολογούμενους της Γερμανίας, όπου υπάρχουν χαμηλά ποσοστά συμπάθειας για μια χώρα που πιστεύεται ότι τόσα χρόνια ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της.
Το κόμμα του Τσίπρα θυμίζει ότι η Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία όχι μόνο έλαβε κεφάλαια ανασυγκρότησης μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ, αλλά δέχτηκε και μεγάλης κλίμακας ελάφρυνση χρέους. Ο Τσίπρας έχει πει ότι θα απαιτήσει από τη Γερμανία να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις και ότι θα ζητήσει από το Βερολίνο να αποπληρώσει το δάνειο των 14 δισ. δολ. που είχε αναγκαστεί να της δώσει τότε η Ελλάδα.
Είναι δύσκολο να δούμε, αναφέρει το Bloomberg, πώς μια καλή συμφωνία για τους Γερμανούς φορολογούμενους - όπως η αναδιοργάνωση και η επιμήκυνση του ελληνικού χρέους ως αντάλλαγμα με παραχωρήσεις στη δομή της οικονομίας της – θα γινόταν αποδεκτή από τον Τσίπρα ή το εκλογικό σώμα.
Μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας κι έξοδος από το ευρώ θα ήταν χτύπημα για τις παγκόσμιες αγορές, αλλά η Ελλάδα θα πάθαινε μακράν τη χειρότερη ζημιά , καθώς οι καταθέτες θα έκαναν πραγματική επιδρομή στους τραπεζικούς λογαριασμούς και τα κεφάλαια θα εγκατέλειπαν τη χώρα. Για την ΕΕ η διαγραφή του χρέους θα μπορούσε να αποβεί εξίσου καταστροφική, υποσκάπτοντας τις προσπάθειες να μπουν σε τάξη τα οικονομικά της ΕΕ, ενώ θα αποτελούσε και προηγούμενο για άλλες χώρες να κηρύξουν στάση πληρωμών στις υποχρεώσεις τους. Σε χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία, το να συμφωνηθεί μια βοήθεια προς την Ελλάδα, θα υπέσκαπτε την υποστήριξη από τις κεντρώες κυβερνήσεις.
«Η Ελλάδα λαμβάνει χρηματοδότηση από την ΕΕ από το 1982. Αναμφίβολα πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση. Δεν είναι κι αυτό ένα άλλο Σχέδιο Μάρσαλ;» διερωτάται ο Ruslan Stefanov, διευθυντής του οικονομικού προγράμματος Πανεπιστημίου στη Σόφια.
