Tα γκρίζα κουστούμια του ΔΝΤ θα ζητούν το κάθε ευρώ που θα χάνεται μέσα στον καιάδα της ανευθυνότητας και της άγνοιας της ανίκανης ελληνικής διοίκησης να υποκαθίσταται από νέες περικοπές στους μισθούς
Του Θέμη Καζαντζίδη
Τιςμέρες αυτές εξελίσσεται στην Αθήνα και σε κάποιες πρωτεύουσεςσημαντικών χωρών μια κρίσιμη διαπραγμάτευση. Η διεθνής πίεση προς τηχώρα μας για λήψη δραματικών μέτρων που θα εξασφαλίσουν τηνεξοικονόμηση οικονομικών πόρων δεν έχει προηγούμενο. Η ένταση τηςπαρέμβασης που πρόκειται να γίνει είναι πολύ πιθανόν να εξαντλήσει τιςαντοχές και τις ανοχές της κοινωνίας. Σε αυτές τις δραματικέςπεριστάσεις, πολλοί είναι αυτοί που καλούν την κυβέρνηση να εξαντλήσειτη διαπραγματευτική ικανότητά της, ώστε να εξισορροπήσει την προσαρμογήκαι να αποτρέψει τη διαμόρφωση συνθηκών κοινωνικής έκρηξης. Ηπροσέγγιση αυτή είναι μάλλον λανθασμένη.
Είναι προφανές καιαπόλυτα λογικό ότι οι ξένοι πιστωτές θέλουν να διασφαλίσουν τηνεπιστροφή των χρημάτων τους. Για τον σκοπό αυτό επιδιώκουν τονεξορθολογισμό των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας. Οι εκπρόσωποι τουΔΝΤ, όμως, δεν διαθέτουν την πολυτέλεια ούτε για τη λήψη εξειδικευμένωνεξυγιαντικών μέτρων ούτε για την άσκηση της καθημερινής και σε βάθοςεποπτείας της ελληνικής διοίκησης. Δεν διαθέτουν με άλλα λόγια τηδυνατότητα να περιορίσουν πρωτογενώς την απίστευτη σπατάλη πουπροέρχεται από την κακοδιοίκηση, την ανικανότητα των κρατούντων ή τηνεκτεταμένη και ομολογημένη σε όλα τα επίπεδα διαφθορά. Μοιραία λοιπόνθα περιορισθούν στην κορυφή του παγόβουνου και θα απαιτήσουν πιεστικάτην οριζόντια περικοπή των εμφανών δαπανών, που κατευθύνονται σεμισθούς, συντάξεις και νόμιμες κοινωνικές παροχές. Θα ζητήσουν τηνκατάργηση δημόσιων θέσεων εργασίας. Θα παρέμβουν στα βασικά καιθεμελιώδη, όπως οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Με λίγα λόγιαθα βελτιώσουν τους αριθμούς και θα παραμελήσουν τους ανθρώπους. Όχιεπειδή αδιαφορούν γι΄αυτούς. Αλλά επειδή η συγκεκριμένη φροντίδα είναιαναγκαστικά ζήτημα και αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών. Υπό την έννοιααυτή η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τον διεθνή παράγοντα στερείταιπλήρως νοήματος. Η σχετική δήλωση της κ. Μέρκελ είναι εξαιρετικάεύγλωττη.
Για παράδειγμα μόνον σας αναφέρω τον τομέα Υγείας. Τοποσόν που θα μπορούσε να εξοικονομηθεί από τον περιορισμό της διαφθοράςστη λειτουργία των νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων ανέρχεταιστο δυσθεώρητο ύψος των 4-5 δις € ετησίως. Κάτι που δύσκολα μπορεί ναγίνει πιστευτό. Και όμως είναι αληθές. Τι έχει κάνει γι΄αυτό μέχρισήμερα η ελληνική κυβέρνηση; Σχεδόν τίποτε. Τα αποσπασματικά μέτρα τουκ. Λοβέρδου θα έχουν εξαιρετικά χαμηλή αποτελεσματικότητα, επειδή δενακουμπούν τις αιτίες της κακοδαιμονίας. Και η αμηχανία της κ.Ξενογιαννακοπούλου, μπροστά σε ένα πρόβλημα που της είναι εντελώςάγνωστο και που αντιμετωπίζει με προσχηματικές ανακοινώσεις καιασκήσεις εικονικής πραγματικότητας, δεν προοιωνίζεται τίποτε ευχάριστογια το άμεσο και εξαιρετικά κρίσιμο μέλλον.
Προ ολίγων εβδομάδωνη κ. Υπουργός "ενέκρινε" το "πρόγραμμα προμηθειών των νοσοκομείων"ύψους 2,5 δις €. Το "ενέκρινε" είναι ένας καθησυχαστικός καιεπικοινωνιακός ευφημισμός. Όσο και αν αναζητήσει κανείς κάποιαστοιχειώδη γραπτά στοιχεία που να αφορούν τον έλεγχο που ασκήθηκε, τακριτήρια που λήφθηκαν υπ΄ όψη, τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, δενθα ανακαλύψει τίποτε. Πρόκειται απλά για άσκηση διοικήσεως εν κενώ. Γιαανεξέλεγκτη διαχείριση και διάθεση τρομακτικών ποσών με διακίνησηπροσχηματικών "νομιμοποιητικών" εγγράφων.
Προ ολίγων ημερών ηίδια Υπουργός κατέθεσε τροπολογία για θέματα προμηθειών στη Βουλή.Κανείς, βουλευτής ή δημοσιογράφος, δεν έκανε τον κόπο να μελετήσει τοπεριεχόμενο του νόμου και της αιτιολογικής του έκθεσης. Για ναδιαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα ανελλήνιστο και άνευ νοήματοςπροχειρολόγημα, που δεν επιφέρει την παραμικρή αλλαγή στο απόλυτο χάοςτου συστήματος. Ενδεικτικά, με μια λακωνική αναφορά τριών γραμμών η κ.Ξενογιαννακοπούλου δίνει τη δυνατότητα στα νοσοκομεία να διενεργούνηλεκτρονικούς διαγωνισμούς. Μέρος του τύπου χαρακτήρισε τη νομοθετικήαυτή πρωτοβουλία ως πέρασμα σε μια νέα εποχή. Ίσως επειδή δεν γνώριζεότι, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, οι κοινοτικές οδηγίες, πουισχύουν αναγκαστικά στη χώρα μας, προβλέπουν ήδη με εξαντλητικέςλεπτομέρειες τη δυνατότητα εφαρμογής της συγκεκριμένης ηλεκτρονικήςμεθόδου. Και, ακόμη περισσότερο, ότι η παραποίηση των στοιχείων πουοδηγούν στη νόθευση του ανταγωνισμού και στην καταλήστευση τουδημοσίου χρήματος δεν λαμβάνει χώρα στο στάδιο της διαδικασίας πουείναι δυνατόν να ψηφιοποιηθεί. Είναι γνωστό, όμως, ότι η ανάγνωσηεγγράφων και η αναζήτηση των εντολών του νόμου δεν είναι μέρος τωνσυνηθειών των δημόσιων λειτουργών. Των λειτουργών του Τύπουσυμπεριλαμβανομένων. Αντίθετα οι ανεύθυνοι λόγοι και τα φθηνάεπικοινωνιακά τεχνάσματα αφθονούν.
Εν όψει όλων των παραπάνω, ταγκρίζα κουστούμια του ΔΝΤ θα ζητούν το κάθε ευρώ που θα χάνεται μέσαστον καιάδα της ανευθυνότητας και της θεμελιώδους άγνοιας της ανίκανηςδιοίκησης να υποκαθίσταται από κάποιες νέες δραστικές και δραματικέςπερικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις και από κάποιες νέες, όλοκαι περισσότερες, καταργήσεις θέσεων εργασίας.
Για όλους αυτούςτους λόγους, οι κραυγές για την επίδειξη ανθρωπισμού, που ανέπεμψαν σεδραματικούς τόνους οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στην πρόσφατησυνεδρίασή τους, δεν έπρεπε να απευθύνονται προς τους αδιάφορουςλογιστές του ΔΝΤ. Αλλά προς τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ τηςκαταρρέουσας χώρας. Η ανοχή της κοινωνίας θα φτάσει σίγουρα σεεκρηκτικά όρια. Η διαπραγμάτευση, όμως, που θα μπορούσε να αποτρέψειένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι διαπραγμάτευση αναγκαστικά εσωτερική. Καιεξαιρετικά επείγουσα.
Τιςμέρες αυτές εξελίσσεται στην Αθήνα και σε κάποιες πρωτεύουσεςσημαντικών χωρών μια κρίσιμη διαπραγμάτευση. Η διεθνής πίεση προς τηχώρα μας για λήψη δραματικών μέτρων που θα εξασφαλίσουν τηνεξοικονόμηση οικονομικών πόρων δεν έχει προηγούμενο. Η ένταση τηςπαρέμβασης που πρόκειται να γίνει είναι πολύ πιθανόν να εξαντλήσει τιςαντοχές και τις ανοχές της κοινωνίας. Σε αυτές τις δραματικέςπεριστάσεις, πολλοί είναι αυτοί που καλούν την κυβέρνηση να εξαντλήσειτη διαπραγματευτική ικανότητά της, ώστε να εξισορροπήσει την προσαρμογήκαι να αποτρέψει τη διαμόρφωση συνθηκών κοινωνικής έκρηξης. Ηπροσέγγιση αυτή είναι μάλλον λανθασμένη.
Είναι προφανές καιαπόλυτα λογικό ότι οι ξένοι πιστωτές θέλουν να διασφαλίσουν τηνεπιστροφή των χρημάτων τους. Για τον σκοπό αυτό επιδιώκουν τονεξορθολογισμό των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας. Οι εκπρόσωποι τουΔΝΤ, όμως, δεν διαθέτουν την πολυτέλεια ούτε για τη λήψη εξειδικευμένωνεξυγιαντικών μέτρων ούτε για την άσκηση της καθημερινής και σε βάθοςεποπτείας της ελληνικής διοίκησης. Δεν διαθέτουν με άλλα λόγια τηδυνατότητα να περιορίσουν πρωτογενώς την απίστευτη σπατάλη πουπροέρχεται από την κακοδιοίκηση, την ανικανότητα των κρατούντων ή τηνεκτεταμένη και ομολογημένη σε όλα τα επίπεδα διαφθορά. Μοιραία λοιπόνθα περιορισθούν στην κορυφή του παγόβουνου και θα απαιτήσουν πιεστικάτην οριζόντια περικοπή των εμφανών δαπανών, που κατευθύνονται σεμισθούς, συντάξεις και νόμιμες κοινωνικές παροχές. Θα ζητήσουν τηνκατάργηση δημόσιων θέσεων εργασίας. Θα παρέμβουν στα βασικά καιθεμελιώδη, όπως οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Με λίγα λόγιαθα βελτιώσουν τους αριθμούς και θα παραμελήσουν τους ανθρώπους. Όχιεπειδή αδιαφορούν γι΄αυτούς. Αλλά επειδή η συγκεκριμένη φροντίδα είναιαναγκαστικά ζήτημα και αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών. Υπό την έννοιααυτή η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τον διεθνή παράγοντα στερείταιπλήρως νοήματος. Η σχετική δήλωση της κ. Μέρκελ είναι εξαιρετικάεύγλωττη.
Για παράδειγμα μόνον σας αναφέρω τον τομέα Υγείας. Τοποσόν που θα μπορούσε να εξοικονομηθεί από τον περιορισμό της διαφθοράςστη λειτουργία των νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων ανέρχεταιστο δυσθεώρητο ύψος των 4-5 δις € ετησίως. Κάτι που δύσκολα μπορεί ναγίνει πιστευτό. Και όμως είναι αληθές. Τι έχει κάνει γι΄αυτό μέχρισήμερα η ελληνική κυβέρνηση; Σχεδόν τίποτε. Τα αποσπασματικά μέτρα τουκ. Λοβέρδου θα έχουν εξαιρετικά χαμηλή αποτελεσματικότητα, επειδή δενακουμπούν τις αιτίες της κακοδαιμονίας. Και η αμηχανία της κ.Ξενογιαννακοπούλου, μπροστά σε ένα πρόβλημα που της είναι εντελώςάγνωστο και που αντιμετωπίζει με προσχηματικές ανακοινώσεις καιασκήσεις εικονικής πραγματικότητας, δεν προοιωνίζεται τίποτε ευχάριστογια το άμεσο και εξαιρετικά κρίσιμο μέλλον.
Προ ολίγων εβδομάδωνη κ. Υπουργός "ενέκρινε" το "πρόγραμμα προμηθειών των νοσοκομείων"ύψους 2,5 δις €. Το "ενέκρινε" είναι ένας καθησυχαστικός καιεπικοινωνιακός ευφημισμός. Όσο και αν αναζητήσει κανείς κάποιαστοιχειώδη γραπτά στοιχεία που να αφορούν τον έλεγχο που ασκήθηκε, τακριτήρια που λήφθηκαν υπ΄ όψη, τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, δενθα ανακαλύψει τίποτε. Πρόκειται απλά για άσκηση διοικήσεως εν κενώ. Γιαανεξέλεγκτη διαχείριση και διάθεση τρομακτικών ποσών με διακίνησηπροσχηματικών "νομιμοποιητικών" εγγράφων.
Προ ολίγων ημερών ηίδια Υπουργός κατέθεσε τροπολογία για θέματα προμηθειών στη Βουλή.Κανείς, βουλευτής ή δημοσιογράφος, δεν έκανε τον κόπο να μελετήσει τοπεριεχόμενο του νόμου και της αιτιολογικής του έκθεσης. Για ναδιαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα ανελλήνιστο και άνευ νοήματοςπροχειρολόγημα, που δεν επιφέρει την παραμικρή αλλαγή στο απόλυτο χάοςτου συστήματος. Ενδεικτικά, με μια λακωνική αναφορά τριών γραμμών η κ.Ξενογιαννακοπούλου δίνει τη δυνατότητα στα νοσοκομεία να διενεργούνηλεκτρονικούς διαγωνισμούς. Μέρος του τύπου χαρακτήρισε τη νομοθετικήαυτή πρωτοβουλία ως πέρασμα σε μια νέα εποχή. Ίσως επειδή δεν γνώριζεότι, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, οι κοινοτικές οδηγίες, πουισχύουν αναγκαστικά στη χώρα μας, προβλέπουν ήδη με εξαντλητικέςλεπτομέρειες τη δυνατότητα εφαρμογής της συγκεκριμένης ηλεκτρονικήςμεθόδου. Και, ακόμη περισσότερο, ότι η παραποίηση των στοιχείων πουοδηγούν στη νόθευση του ανταγωνισμού και στην καταλήστευση τουδημοσίου χρήματος δεν λαμβάνει χώρα στο στάδιο της διαδικασίας πουείναι δυνατόν να ψηφιοποιηθεί. Είναι γνωστό, όμως, ότι η ανάγνωσηεγγράφων και η αναζήτηση των εντολών του νόμου δεν είναι μέρος τωνσυνηθειών των δημόσιων λειτουργών. Των λειτουργών του Τύπουσυμπεριλαμβανομένων. Αντίθετα οι ανεύθυνοι λόγοι και τα φθηνάεπικοινωνιακά τεχνάσματα αφθονούν.
Εν όψει όλων των παραπάνω, ταγκρίζα κουστούμια του ΔΝΤ θα ζητούν το κάθε ευρώ που θα χάνεται μέσαστον καιάδα της ανευθυνότητας και της θεμελιώδους άγνοιας της ανίκανηςδιοίκησης να υποκαθίσταται από κάποιες νέες δραστικές και δραματικέςπερικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις και από κάποιες νέες, όλοκαι περισσότερες, καταργήσεις θέσεων εργασίας.
Για όλους αυτούςτους λόγους, οι κραυγές για την επίδειξη ανθρωπισμού, που ανέπεμψαν σεδραματικούς τόνους οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στην πρόσφατησυνεδρίασή τους, δεν έπρεπε να απευθύνονται προς τους αδιάφορουςλογιστές του ΔΝΤ. Αλλά προς τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ τηςκαταρρέουσας χώρας. Η ανοχή της κοινωνίας θα φτάσει σίγουρα σεεκρηκτικά όρια. Η διαπραγμάτευση, όμως, που θα μπορούσε να αποτρέψειένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι διαπραγμάτευση αναγκαστικά εσωτερική. Καιεξαιρετικά επείγουσα.
