Δυο - τρια εφιαλτικά ερωτήματα για την οικονομία

Πόσες ακόμα καλυμμένες ομολογίες θα είναι σε θέση να εκδώσουν οι ελληνικές τράπεζες, προκειμένου να συνεχίσουν να αντλούν ρευστότητα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), βάζοντάς τες ως ενέχυρο; Το ερώτημα αυτό απασχολεί το σύνολο του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά ότι η μοναδική πηγή άντλησης ρευστότητας προέρχεται, εδώ και καιρό, από τη Φρανκφούρτη.

Για πόσο καιρό, όμως, θα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση; Στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης γνωρίζουν επίσης ότι αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ξαναβγούν στις διεθνείς αγορές για να αναζητήσουν ρευστότητα, αφού αυτό προβλέπεται ρητά από το Μνημόνιο.

Όπερ σημαίνει ότι σε λιγότερο από 12 μήνες η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει εκ νέου την τύχη της εκτός του «θερμοκηπίου» της ΕΚΤ. Τι θα γίνει τότε; Θα έχει προλάβει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τον «έξω κόσμο»; Άγνωστον.

Προκειμένου να τεστάρει τις αντοχές της, πάντως, στα μέσα Ιουλίου θα προχωρήσει σε μια έκδοση εντόκων γραμματίων. Θα είναι περιορισμένης έκτασης, αλλά παράλληλα θα είναι και πολύ σημαντική. Γιατί θα φανεί αν έχει εξασφαλίσει ελάχιστη έστω από την παλιά της αξιοπιστία...