Κάτω από το σύννεφο καχυποψίας για τις μονομερείς ενέργειες της Αθήνας, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, πηγαίνει στις Βρυξέλλες γνωρίζοντας πως το θέμα του θα είναι στο μυαλό όλων, γράφει σε σημερινό του άρθρο ο Economist.
Όπως τονίζει, «τη στιγμή που η Ελλάδα θα έπρεπε να καταρτίσει ένα σχέδιο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και στη συνέχεια να το εφαρμόσει, οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ ξοδεύουν το χρόνο τους με το να συμπεριφέρονται ωσάν κλόουν. Ο Τσίπρας ζητάει από τη Γερμανία πολεμικές αποζημιώσεις, ο Καμμένος λέει πως θα ανοίξει τα σύνορα για να φύγουν οι μετανάστες και ο Βαρουφάκης φωτογραφίζεται στο Paris Match. Εντωμεταξύ, το έργο της επίλυσης των προβλημάτων της χώρας δεν έχει καν ξεκινήσει».
Το περιοδικό αναφέρει με τη σειρά του ότι τα τεχνικά κλιμάκια που μετέβησαν στην Αθήνα διαπίστωσαν κωλυσιεργία και απροθυμία από την πλευρά της Ελλάδας. «Παράλληλα, ουδείς γνωρίζει μέχρι πόσο ακόμη η χώρα θα έχει μετρητά για να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της, αν και οι περισσότεροι πιστεύουν πως της φτάνουν για ελάχιστες μόλις εβδομάδες. Η, δε, περιβόητη λύση δεν εμφανίζεται στον ορίζοντα», σημειώνει.
Κατά τον Economist ο Αλέξης Τσίπρας έχει μια πρώτη ευκαιρία στην συνάντηση που διοργανώνει ο Ντόναλντ Τουσκ και στην οποία μετέχουν οι Μέρκελ, Ολάντ, Ντράγκι, Γιούνκερ και Ντάισελμπλουμ και μια δεύτερη την επόμενη Δευτέρα οπότε και θα συναντηθεί με την Μέρκελ στο Βερολίνο. Ο Αλέξης Τσίπρας αναπτύσσει την επιχειρηματολογία του στη λογική ότι επιδιώκει μια πολιτική λύση, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει κάτι περισσότερο από μια αποκατάσταση της εμπιστοσύνης της κυβέρνησής του που έχει τρωθεί τους τελευταίους δύο μήνες. Το άρθρο εξηγεί: «Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Μέρκελ, ή οποιοσδήποτε άλλο, επιδιώξει να αποκλίνει από τη γραμμή στην οποία η Ευρωζώνη έχει εμμείνει έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Ήτοι: τα προβλήματα της Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζονται πολιτικά στο Eurogroup και τεχνικά μέσω των θεσμικών οργάνων που μέχρι πρόσφατα συγκροτούσαν την τρόικα».
«Κι όμως, ακόμη και έτσι ο Τσίπρας εξακολουθεί να εμφανίζεται βέβαιος ότι μπορεί να κερδίσει μια παράταση για τη χώρα του που θα προκύψει ως αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης. Ωστόσο, από τον Φεβρουάριο και μετά δεν έχει εμφανιστεί κάποια άλλη επιλογή. Ο Ντράγκι δεν φαίνεται να υποκύπτει στις παρακλήσεις της Αθήνας για αύξηση του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων. Το θέματα των δημοσιονομικών στόχων και του χρέους θα επανέλθουν, αλλά στην παρούσα φάση είναι άσχετα με την κρίση ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Οι πιστωτές δεν δείχνουν να μαλακώνουν τα αιτήματά τους για τις μεταρρυθμίσεις, ενώ η αδιαλλαξία του ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που έχει καταφέρει είναι να ενισχύσει την αποφασιστικότητα των δανειστών», συμπληρώνει.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά τα αρνητικά δεδομένα που υπάρχουν στο τραπέζι. Ο Economist γράφει: «Τα σκοτεινά σύννεφα μαζεύονται από παντού. Υπάρχουν ανησυχητικά σημάδια για νέα επιταχυνόμενη εκροή καταθέσεων. Τα φορολογικά έσοδα πέφτουν κατακόρυφα. Το ΔΝΤ είναι απογοητευμένο, η ΕΚΤ είναι επιφυλακτική, ενώ ακόμη και η Κομισιόν που θέλει να βλέπει τον εαυτό της στο ρόλο του έντιμου διαμεσολαβητή, αρχίζει να χάνει την υπομονή της. Μέσα σε όλα ο Ντάισελμπλουμ μίλησε για την εκδοχή της Κύπρου. Άρα, καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολο να δει κανείς πως μπορεί να επιτύχει η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κατανοητό να θέλει η κυβέρνηση να ανακτήσει τον πολιτικό έλεγχο έπειτα από πέντε χρόνια καταστροφικής λιτότητας,αλλά δεν είναι κοντά στο να λύσει το βασικό αίνιγμα που προβάλει μπροστά της: πώς θα χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της; Η υπεροπτική στάση του Τσίπρα δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι».
