Τον Μάρτιο θα ληφθούν τελικά οι οριστικές αποφάσεις αναφορικά με την εφαρμογή του προγράμματος QE από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ανεξάρτητα από τις αρχικές ανακοινώσεις που αναμένονται από τον Μάριο Ντράγκι την ερχόμενη Πέμπτη. Αυτό υποστηρίζουν καλά ενημερωμένες πηγές μας, που αποδίδουν τη μετάθεση των αποφάσεων στο γεγονός ότι οι οριστικές ανακοινώσεις θα συνέπιπταν με τις ελληνικές εκλογές και θα φαίνονταν ως παρέμβαση. Οι πιθανότητες, πάντως, η Ελλάδα να τεθεί, ουσιαστικά, εκτός του QE, παραμένουν αυξημένες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ρευστότητα της.
Η δικαιολογία που θα προβληθεί θα είναι ότι από την στιγμή που είναι χώρα σε Μνημόνιο, το οποίο ουσιαστικά δεν υπηρετείται, δεν ικανοποιεί βασικές προϋποθέσεις για να συμμετάσχει στην πρωτοβουλία της ΕΚΤ. Η τελευταία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν θα μπορεί να κάνει κάποια εξαίρεση, καθώς κάτι τέτοιο της απαγορεύεται ρητά από το καταστατικό της, λόγω της αντικειμένου της πρωτοβουλίας. Εν προκειμένω, το QE δεν είναι τίποτα άλλο παρά αγορά χρέους. Δηλαδή, η ΕΚΤ θα αγοράσει ομόλογα από τις χώρες - μέλη της ζώνης τους ευρώ, επιδιώκοντας κατ' αυτόν τον τρόπο:
α) να ρίξει τις αποδόσεις τους στα επίπεδα των αντίστοιχων γερμανικών τίτλων, που είναι κοντά στο 0% και
β) να ενισχύσει τη ρευστότητα στις αγορές των χωρών - μελών.
Αν η Ελλάδα δεν προλάβει το τρένο, τότε θα δει τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης να έχουν επιτόκια στα ομόλογα τους της τάξης του 0,5%, την ίδια ώρα που τα δικά της θα είναι στο 10%. Και τότε, τυπικά ή μη, θα έχει αποβληθεί επί της ουσίας από το ευρώ, χωρίς να το έχει καταλάβει και χωρίς να μπορεί να διαμαρτυρηθεί...
