Η ελληνική ενίσχυση στο ρόλο της Τουρκίας

Η αυθόρμητη απάντηση στο ερώτημα, ποιοι είναι οι λόγοι που καθιστούν την Τουρκία το «χαϊδεμένο παιδί» της Δύσης, παρά την αντιδυτική της στάση, είναι ότι η σπουδαία γεωστρατηγική της θέση την καθιστά απαραίτητη. Τουλάχιστον όσο δεν έχουν πραγματωθεί τα σχέδια των ισχυρών για την περιοχή.

 

Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Σημαντικό μέρος στην ισχυροποίηση του ρόλου της Τουρκίας, παίζει και η δική μας αβελτηρία, που της προσφέρουμε ελεύθερο πεδίο δράσης. Υπενθυμίζω την απάντηση του κ. Μόουζες, -συμβούλου του προέδρου Κλίντον στο Κυπριακό, και πρώην προέδρου του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου- στο ερώτημα γιατί ζητούν οι ΗΠΑ μόνον από εμάς υποχωρήσεις, ενώ δεν πράττουν το ίδιο και προς την Τουρκία, ήταν η εξής: «Όταν απευθυνόμαστε στις δυο χώρες, οι Τούρκοι όπου έχουν αντιρρήσεις τις προβάλλουν, τις συζητούμε και βρίσκουμε μια μέση λύση. Η Ελλάδα αποδέχεται τις αμερικανικές θέσεις, χωρίς καμιά αντίρρηση».

 

Αν υπάρχουν κάποιοι που το αμφισβητούν, να μού επιτραπεί να παραθέσω τρία πρόσφατα περιστατικά. Μόλις οι ΗΠΑ εξέφρασαν την επιθυμία τους να εγκαταστήσουν «πυραυλική ασπίδα» στις γειτονικές προς την Ρωσία χώρες, η τότε υπουργός Εξωτερικών κα. Μπακογιάννη συμφώνησε αμέσως, χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση του τότε πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, του οποίου ο προσανατολισμός έρεπε προς κάποια ουδετερότητα, και φυσικά δυσφόρησε.

Το τραγελαφικό του πράγματος είναι ότι η πρώτη χώρα που είχε επιλεγεί για τοποθέτηση των πυραυλικών συστημάτων, η Πολωνία, είχε αρνηθεί! Και μόνον μετά από καιρό, και την μυστηριώδη - θανατηφόρα πτώση του πολωνικού αεροπλάνου που μετέφερε τον πρόεδρο της Πολωνίας και την ηγεσία του στρατεύματος-, έγινε δεκτό το αμερικανικό αίτημα από τους αντικαταστάτες τους.Η Ελληνίδα υπουργός όμως έσπευσε να αποδεχθεί αίτημα, πριν καν αυτό διατυπωθεί.

 

Ακόμη πιο πρόσφατα, το έχω γράψει και προ ημερών, οι κ.κ. Βενιζέλος και Αβραμόπουλος, από τις θέσεις των υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, ταυτίστηκαν με τις αμερικανικές θέσεις -που ήταν και τουρκικές- και τάχθηκαν δημοσίως υπέρ της ανατροπής του προέδρου της Συρίας κ. Άσαντ. Οι ΗΠΑ άλλαξαν θέση -άγνωστο για πόσο- αλλά η Ελλάδα έμεινε εκτεθειμένη, μη έχουσα κανένα λόγο προστασίας των ελληνορθόδοξων της Συρίας, που αποτελούσαν πρεσβευτή του ελληνισμού στη Μέση Ανατολή.

 

Πολλά τέτοια θα μπορούσα να αναφέρω. Προτιμώ όμως να μεταφέρω ένα απόσπασμα από παλαιότερη συνέντευξη του Ελληνοαμερικανού πρώην Πρέσβη των ΗΠΑ στο Κατάρ, κ. Πάτρικ Ν. Θέρου, που έδωσε στο  newgreektv. Ρωτήθηκε, πώς ερμηνεύει την στάση τω ΗΠΑ, που κατά κάποιο τρόπο «χαϊδεύουν» την Τουρκία και τον κ. Ερντογάν. Επισημάνθηκε μάλιστα πως η Ελλάδα και η Κύπρος, οι οποίες έχουν υποστηρίξει σταθερά τις Η.Π.Α. σε όλα τα μεγάλα θέματα, δεν εισπράττουν δίκαιη μεταχείριση.

 

Ο κ. Θέρος, έμπειρος διπλωμάτης των ΗΠΑ, αλλά διατηρώντας τον ελληνισμό του, απάντησε: «Είμαστε θύματα των προβλημάτων μας. Οι Τούρκοι έχουν μια ενιαία διπλωματία, η οποία είναι καλά μελετημένη και εφαρμόζεται με καλή εκτέλεση. Και αυτή η διπλωματία έχει διάρκεια. Δεν έχει αλλάξει την πολιτική της στάση η Τουρκία.

 

» Η ελληνική διπλωματία πάσχει από το γεγονός ότι δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει ελληνική εξωτερική πολιτική. Κάθε κυβέρνηση που ανεβαίνει στην Αθήνα δεν έχει ιδέα για τις εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδας. Πολύ σπάνια, ο Παπάγος για παράδειγμα ίσως και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν οι τελευταίοι που είχαν κάποια ιδέα από εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα δεν έχει μια εξωτερική πολιτική, η οποία μπορεί να πει ξεκάθαρα «να η πολιτική μας, να τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους, και αυτή είναι η γραμμή που θα κρατήσουμε για τα επόμενα 50 χρόνια».

 

» Πρέπει να καταλάβουμε πως το κάθε ξένο κράτος, που έχει κάποια συμφέροντα ή εμπλοκή σε μια συγκεκριμένη γεωγραφικά περιοχή θα καταλήξει στο τέλος με το οργανωμένο κράτος παρά με το ανοργάνωτο. Είναι καθαρά πρόβλημα δικό μας.

 

» Οι Τούρκοι κάνουν την δουλειά τους και για αυτό τους βγάζω το καπέλο. Είναι καλοί διπλωμάτες, και έχουν ένα κράτος το οποίο τηρεί μια ενιαία πολιτική. Τα τελευταία μόνο χρόνια τα έχει κάνει θάλασσα ο Ερντογάν. Μέχρι πριν από δύο χρόνια μπορώ να σας πω ότι η ποιότητα των Τούρκων διπλωματών ήταν πολύ ανώτερη συγκριτικά με αυτήν της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

 

» Το State Department αντιδρά στο τι του προσφέρει το κάθε ξένο κράτος. Οι Τούρκοι ξέρουν τι θέλουν και προσφέρουν ένα πρόγραμμα. Εμείς δεν ξέρουμε τι θέλουμε».

 

Ο Μακεδών