Κι άλλες φορές μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω πως από τις επίσημες ανακοινώσεις και δηλώσεις δεν βγαίνουν συμπεράσματα. Όχι, ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη, αλλά μόνον σε συνδυασμό με γεγονότα κυρίως του παρασκηνίου. Μάλιστα δε, αποτελεί λανθασμένη ενέργεια η βιαστική ανάλυση, πριν υπάρξει επαναδιατύπωση, ή καλύτερα αλλαγή θέσης, στην οποία συνηθίσαμε. Προχθές μάλιστα έγραψα ότι «πορευόμαστε μονίμως με διγλωσσία».
Πολλοί βιάστηκαν να συμπεράνουν από τις δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη παρουσία του κ. Ντάισελμπλουμ, ενώ την επομένη ο κ. Βαρουφάκης επανόρθωσε λέγοντας ότι δεν εννοούσε πως θα διώξουμε την Τρόικα, αλλά τους υπαλλήλους της. Θα μιλήσουμε δηλαδή με τους προϊσταμένους. Δεν κατάλαβα την διαφορά, αλλ’ ελπίζω προσεχώς να γίνει κατανοητή.
Μέχρις ότου αποκατασταθεί η ομογλωσσία στην κυβέρνηση -να αποφασίσουν δηλαδή κάποιοι υπουργοί, ότι αποτελούν μέλη συνόλου με ενιαία έκφραση, και δεν είναι μεμονωμένοι ηγέτες να αποφασίζουν κατά το δοκούν, και αντίθετα με τις κυβερνητικές επιταγές- είναι εύλογο να υπάρχει αρρυθμία. Αρκεί η χρονική της διάρκεια να μη παραταθεί επί πολύ, και να μη υπάρξουν έντονες αντιθέσεις και άρνηση υπακοής.
Οφείλουμε επίσης να μη συγχέουμε τις προεκλογικές εξαγγελίες «του μπαλκονιού» με τις πραγματικές προθέσεις μιας κυβέρνησης. Και οι νέοι μεν δεν έχουν εμπειρία και προσδοκούν στην υπεσχημένη υλοποίηση του προγράμματος. Οι παλαιότεροι όμως ακόμη δεν κατανόησαν ότι δεν αλλάζει το κομματικό παιχνίδι στην χώρα μας; Από το 1830 μέχρι σήμερα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα ίδια έχουμε.
Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι πολιτικοί και αναλυτές πρέπει να συγχωρούν την ασυνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων. Απεναντίας να την επισημαίνουν, ενημερώνοντας το κοινό επί των πραγματικών διαστάσεων ενός γεγονότος. Φερ’ επείν, σπανίως λαμβάνονται αποφάσεις κατά την διάρκεια συσκέψεων σε ανώτατο, αλλά και χαμηλότερο επίπεδο. Δεν διακινδυνεύουν την σύγκρουση, ώστε να εξάγουν το συμπέρασμα οι αντίπαλοι πως υπάρχει διαφωνία. Προηγούνται οι διαβουλεύσεις τεχνοκρατών, καταλήγουν σε συμφωνία στα βασικά σημεία, και αφήνουν ίσως κάποιες λεπτομέρειες για να συζητήσουν οι πολιτικοί.
Προχθές, σημείωσα ότι το TASS είχε την πληροφόρηση από διπλωματικούς κύκλους των Βρυξελλών, ότι δεν θα υπάρξουν νέες κυρώσεις για την Ρωσία και ότι θα επεκταθούν οι υπάρχουσες μόνον για ένα εξάμηνο, προτού πραγματοποιηθεί η σύσκεψη των Υπουργών της Ε.Ε., όπου υποτίθεται ότι τότε αποφάσισαν. Μόνον σε περιόδους σοβαρών κρίσεων οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά τι συσκέψεις, αλλά είναι γνωστή εκ των προτέρων η θέση του καθενός. Οι σύμμαχοι δεν αιφνιδιάζουν για να μη αιφνιδιάζονται.
Καλό θα είναι φυσικά να παραμένει το κυβερνητικό κόμμα πιστό στις προεκλογικές εξαγγελίες για να διατηρεί την αξιοπιστία του. Ο Αριστοτέλης έγραψε πως απαραίτητη προϋπόθεση για να πεισθεί το κοινό, είναι του ήθος του ρήτορα. Αν συνηθίζει κάποιος να το ξεγελά, κάποια στιγμή θα χάσει την αξιοπιστία του.
Καλό είναι επίσης, να δίνονται εξηγήσεις για την αλλαγή πλεύσης. Δεν είναι κακό να αλλάζει κάποιος γνώμη, αν αλλάξουν τα δεδομένα, αλλ’ αυτό πρέπει να εξηγηθεί και η εξήγηση να γίνει πιστευτή. Ήδη έχουμε μια παρασπονδία σχετικώς με την ανάθεση στην εταιρεία Lazard την παροχή βοήθειας στο υπουργείο Οικονομικών. Ίσως, ο κ. Βαρουφάκης δεν γνώριζε την καταγγελία που έκανε εναντίον της ο κ. Τσίπρας, όταν την ίδια εταιρεία επέλεξε το ΠΑΣΟΚ (γι’ αυτό και ενθέρμως ο κ. Βενιζέλος συμφώνησε).
Αντιγράφω απόσπασμα από την ερώτηση που είχε υποβάλει ο κ. Τσίπρας επ’ αυτού: «Με ποια κριτήρια και διαδικασίες επιλέχθηκε η εταιρία (Επιλογή με πρόσκληση περιορισμένου αριθμού συμμετεχόντων; Καθορισμός του ποσού σύμβασης με διαπραγμάτευση; Επιλογή με ανοικτό διαγωνισμό; Ποιοι προσκλήθηκαν να υποβάλουν προσφορά; Ποια η εισήγηση των αρμόδιων οργάνων για την υπογραφή της σύμβασης;
» Με ποιο σκεπτικό, σε μια περίοδο πλήρη εξαγγελιών περικοπής των δημοσιοοικονομικών εξόδων, αποφασίζεται αυτή η δαπάνη, ενώ το κράτος διαθέτει νομικούς συμβούλους και εξειδικευμένους επιστήμονες, στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και στην Τράπεζα της Ελλάδας;».
Είναι προφανές επομένως, ότι πρέπει να εξηγηθούν οι λόγοι επανάληψης τακτικής που είχε καταδικαστεί. Ελπίζω ότι, με αυτά τα λίγα, να γίνει αντιληπτό, πόσο δύσκολο είναι να κατανοήσει κάποιος αυτό που πράγματι συμβαίνει. Ίσως, ο καλύτερος τρόπος είναι να αναλύονται οι πράξεις και όχι τα λόγια, τα οποία είναι «πτερόεντα». Και πολύ περισσότερο όσα διαδραματίζονται στους διαδρόμους. (Γράφηκε πως αιφνιδιάστηκε ο κ. Ντάισελμπλουμ από όσα είπε ο κ. Βαρουφάκης για την τρόικα; Και κατά την προηγούμενη των ανακοινώσεών τους συνάντηση, τι συζητούσαν; Για το ποδόσφαιρο;)
Ο Μακεδών
