Ζημιογόνοι εν τη γενέσει τους οι Σταθμοί Αναψυχής, που εκ των υστέρων διαμορφώνονται στην Εγνατία Οδό, με διαφυγόντα κέρδη εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο για κράτος και ιδιώτες, απώλεια θέσεων εργασίας,
Σε μια εποχή όπου και το τελευταίο ευρώ μετράει για την Ελλάδα της βαθιάς οικονομικής κρίσης, ένα φαινόμενο που βιώνουμε όσοι διασχίζουμε ως ταξιδιώτες απ’ άκρη σ’ άκρη τη βόρεια Ελλάδα ΠΡΟΚΑΛΕΙ πραγματικά την κοινή λογική και το δημόσιο αίσθημα.
Ο λόγος για τους Σταθμούς Αναψυχής (όπως με πολλή φαντασία βαφτίστηκαν!) επί της Εγνατίας Οδού, από την αρχή του «πιο σύγχρονου αυτοκινητόδρομου της Ευρώπης» -την Ηγουμενίτσα- έως το τέλος του –τους Κήπους του Έβρου.
Ύστερα από γενική κατακραυγή για την έλλειψη πρόβλεψης απαραίτητων χώρων στάσης και αναψυχής ανά τακτά διαστήματα -σ΄ έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο σχεδόν 650 χλμ- εδέησαν επιτέλους ο έως πρότινος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς και η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. να εγκρίνουν την κατασκευή τέτοιων χώρων! Κι ο κοινός νους υπέθετε ότι οι χώροι αυτοί θα ήταν αντάξιοι της ποιότητας και του μεγέθους του αυτοκινητοδρόμου που εξυπηρετούν. Ότι θα ήταν εγκαταστάσεις που δεν θα επιβαρύνουν κι άλλο τον κρατικό κορβανά (δηλαδή, εμάς τους φορολογούμενους), αλλά –το αντίθετο- θα συνεισφέρουν στο κοινό ταμείο μέσω της κατασκευής και μίσθωσής τους από ιδιώτες, οι οποίοι θα είναι διατεθειμένοι να τους εκμεταλλευθούν κατάλληλα, παρέχοντας ποιοτικές υπηρεσίες στους ταξιδιώτες και, επιπλέον, προσφέροντας κάποιες θέσεις απασχόλησης στις χειμαζόμενες από την ανεργία περιοχές της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης.
Πού να φανταστεί, όμως, κάποιος ότι το κοντόφθαλμο κράτος μας θα κατέληγε να φορτώσει ακόμα και αυτή την απλούστατη ιστορία στις βεβαρημένες πλάτες του ελληνικού λαού!.. Παρέχοντας με έξοδα του «αιώνιου κορόιδου» τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες και εξυπηρετώντας στην ουσία μόνο τους τζαμπατζήδες Τούρκους -κυρίως- ταξιδιώτες (νταλικιέρηδες και μετανάστες), που διασχίζουν όλη τη βόρεια Ελλάδα (στα μακρινά ταξίδια τους από την κεντρική Ευρώπη προς την πατρίδα τους και αντίστροφα) αποφεύγοντας συστηματικά κι ενσυνείδητα να ξοδέψουν στον τόπο μας ούτε καν για …χαρτί τουαλέτας!
Αντί, λοιπόν, να μισθωθούν (μέσω πλειοδοτικών διαγωνισμών) συνολικά οκτώ – δέκα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ Σταθμοί Αναψυχής -τύπου OLYMPUS PLAZA- στις δύο διαδρομές της Εγνατίας Οδού, που να προσφέρουν υψηλές υπηρεσίες εστίασης, ανεφοδιασμού και πρόχειρης ανάπαυσης στους ταξιδιώτες, που να λειτουργούν ολόκληρο το 24ωρο εξασφαλίζοντας απασχόληση σε τουλάχιστον 10 – 12 εργαζόμενους ανά σταθμό,
Αντί το ελληνικό κράτος να εισπράττει ένα σταθερό και σοβαρό έσοδο ετησίως από τη μίσθωσή τους χωρίς να έχει ξοδέψει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ για την κατασκευή τους,
Αντί να προσελκύσει επενδυτές ιδιώτες (που με δικά τους έξοδα θα κατασκεύαζαν και θα συντηρούσαν τις εγκαταστάσεις) προσδοκώντας σε εύλογο κέρδος,
Αντί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις άμεσης και πλήρους απασχόλησης τουλάχιστον 100 – 120 εργαζομένων (και πολλαπλάσιων ακόμα σ΄ όλο το φάσμα των εμπλεκομένων με τον εφοδιασμό και την εξυπηρέτηση των Σταθμών Αναψυχής: προμηθευτές, μεταφορές κ.α.),
Το –για μια ακόμα φορά- αδιάφορο κι αναποτελεσματικό κράτος μας (διά των λαμβανόντων τις αποφάσεις –που μας οδήγησαν, μεταξύ άλλων, στη λαιμητόμο του ΔΝΤ) επέλεξε τη λύση που …θαυμάζετε στη φωτογραφία που παραθέτουμε:
Τη διάνοιξη και διαμόρφωση χώρων στάθμευσης παραπλεύρως της Εγνατίας Οδού για τους Τούρκους και λοιπών εθνοτήτων νταλικιέρηδες (καθώς πολύ ΣΠΑΝΙΑ θα βρεις ημεδαπό να σταματάει εκεί), την ανέγερση οικίσκου που στεγάζει τρεις τέσσερις τουαλέτες της κακιάς ώρας, την εγκατάσταση ξύλινων κιοσκ (ώστε να μην ψήνει ο ήλιος τους Τούρκους μετανάστες την ώρα που απλώνουν τις πετσέτες τους για ν’ απολαύσουν το φαγητό που μεταφέρουν από τις χώρες κατοικίας τους (Γερμανία, Ολλανδία κ.λπ.) στο διήμερο ταξίδι τους προς την πατρίδα τους Τουρκία –προκειμένου να μην αφήσουν ούτε σεντ στην …εχθρική χώρα που διασχίζουν) και την εγκατάσταση κάποιας παρωχημένης καντίνας, για να βγάλει και κάποιος πατριώτης μας ένα ψωρομεροκάματο πουλώντας κανένα αναψυκτικό στους πιο χουβαρντάδες απ’ αυτούς. Όποιος ταξιδιώτης, που σέβεται τον εαυτό του, έχει προλάβει να κάνει χρήση αυτών των περιβόητων «Σταθμών Αναψυχής» αντιλαμβάνεται απολύτως το νόημα των προαναφερομένων…
Κι όλ’ αυτά με αποκλειστική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, τόσο για την κατασκευή των «Σταθμών», όσο και για τη συντήρησή τους σε καθημερινή βάση.
Έτσι, το ελληνικό κράτος κατάφερε πάλι με μία κίνηση «ματ» το απίθανο:
Και να επιβαρύνεται συνεχώς με έξοδα, και να μην εισπράττει (διαφυγόντα κέρδη λέγεται αυτό στην αγορά, αν έχετε ακουστά , αρμόδιοι «φωστήρες»!) και να μη δίνει σε αρκετές δεκάδες άνεργους συμπατριώτες μας την ευκαιρία ν’ απασχοληθούν αποδοτικά και να υποβαθμίζει σε τριτοκοσμικό επίπεδο την εξυπηρέτηση που ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να παρέχεται στους ταξιδιώτες ενός τέτοιου αυτοκινητοδρόμου, για τη χρήση του οποίου σε λίγους μήνες θα χρυσοπληρώνουμε στα διόδιά του.
Σε όσους εμπνεύσθηκαν και υλοποίησαν αυτό το «θαύμα», η Πατρίς ευγνωμονούσα! (Ακολουθεί η γνωστή νεοελληνική χειρονομία, που για τεχνικούς λόγους δεν μπορούμε να απεικονίσουμε εδώ…).
Ο λόγος για τους Σταθμούς Αναψυχής (όπως με πολλή φαντασία βαφτίστηκαν!) επί της Εγνατίας Οδού, από την αρχή του «πιο σύγχρονου αυτοκινητόδρομου της Ευρώπης» -την Ηγουμενίτσα- έως το τέλος του –τους Κήπους του Έβρου.
Ύστερα από γενική κατακραυγή για την έλλειψη πρόβλεψης απαραίτητων χώρων στάσης και αναψυχής ανά τακτά διαστήματα -σ΄ έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο σχεδόν 650 χλμ- εδέησαν επιτέλους ο έως πρότινος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς και η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. να εγκρίνουν την κατασκευή τέτοιων χώρων! Κι ο κοινός νους υπέθετε ότι οι χώροι αυτοί θα ήταν αντάξιοι της ποιότητας και του μεγέθους του αυτοκινητοδρόμου που εξυπηρετούν. Ότι θα ήταν εγκαταστάσεις που δεν θα επιβαρύνουν κι άλλο τον κρατικό κορβανά (δηλαδή, εμάς τους φορολογούμενους), αλλά –το αντίθετο- θα συνεισφέρουν στο κοινό ταμείο μέσω της κατασκευής και μίσθωσής τους από ιδιώτες, οι οποίοι θα είναι διατεθειμένοι να τους εκμεταλλευθούν κατάλληλα, παρέχοντας ποιοτικές υπηρεσίες στους ταξιδιώτες και, επιπλέον, προσφέροντας κάποιες θέσεις απασχόλησης στις χειμαζόμενες από την ανεργία περιοχές της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης.
Πού να φανταστεί, όμως, κάποιος ότι το κοντόφθαλμο κράτος μας θα κατέληγε να φορτώσει ακόμα και αυτή την απλούστατη ιστορία στις βεβαρημένες πλάτες του ελληνικού λαού!.. Παρέχοντας με έξοδα του «αιώνιου κορόιδου» τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες και εξυπηρετώντας στην ουσία μόνο τους τζαμπατζήδες Τούρκους -κυρίως- ταξιδιώτες (νταλικιέρηδες και μετανάστες), που διασχίζουν όλη τη βόρεια Ελλάδα (στα μακρινά ταξίδια τους από την κεντρική Ευρώπη προς την πατρίδα τους και αντίστροφα) αποφεύγοντας συστηματικά κι ενσυνείδητα να ξοδέψουν στον τόπο μας ούτε καν για …χαρτί τουαλέτας!
Αντί, λοιπόν, να μισθωθούν (μέσω πλειοδοτικών διαγωνισμών) συνολικά οκτώ – δέκα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ Σταθμοί Αναψυχής -τύπου OLYMPUS PLAZA- στις δύο διαδρομές της Εγνατίας Οδού, που να προσφέρουν υψηλές υπηρεσίες εστίασης, ανεφοδιασμού και πρόχειρης ανάπαυσης στους ταξιδιώτες, που να λειτουργούν ολόκληρο το 24ωρο εξασφαλίζοντας απασχόληση σε τουλάχιστον 10 – 12 εργαζόμενους ανά σταθμό,
Αντί το ελληνικό κράτος να εισπράττει ένα σταθερό και σοβαρό έσοδο ετησίως από τη μίσθωσή τους χωρίς να έχει ξοδέψει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ για την κατασκευή τους,
Αντί να προσελκύσει επενδυτές ιδιώτες (που με δικά τους έξοδα θα κατασκεύαζαν και θα συντηρούσαν τις εγκαταστάσεις) προσδοκώντας σε εύλογο κέρδος,
Αντί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις άμεσης και πλήρους απασχόλησης τουλάχιστον 100 – 120 εργαζομένων (και πολλαπλάσιων ακόμα σ΄ όλο το φάσμα των εμπλεκομένων με τον εφοδιασμό και την εξυπηρέτηση των Σταθμών Αναψυχής: προμηθευτές, μεταφορές κ.α.),
Το –για μια ακόμα φορά- αδιάφορο κι αναποτελεσματικό κράτος μας (διά των λαμβανόντων τις αποφάσεις –που μας οδήγησαν, μεταξύ άλλων, στη λαιμητόμο του ΔΝΤ) επέλεξε τη λύση που …θαυμάζετε στη φωτογραφία που παραθέτουμε:
Τη διάνοιξη και διαμόρφωση χώρων στάθμευσης παραπλεύρως της Εγνατίας Οδού για τους Τούρκους και λοιπών εθνοτήτων νταλικιέρηδες (καθώς πολύ ΣΠΑΝΙΑ θα βρεις ημεδαπό να σταματάει εκεί), την ανέγερση οικίσκου που στεγάζει τρεις τέσσερις τουαλέτες της κακιάς ώρας, την εγκατάσταση ξύλινων κιοσκ (ώστε να μην ψήνει ο ήλιος τους Τούρκους μετανάστες την ώρα που απλώνουν τις πετσέτες τους για ν’ απολαύσουν το φαγητό που μεταφέρουν από τις χώρες κατοικίας τους (Γερμανία, Ολλανδία κ.λπ.) στο διήμερο ταξίδι τους προς την πατρίδα τους Τουρκία –προκειμένου να μην αφήσουν ούτε σεντ στην …εχθρική χώρα που διασχίζουν) και την εγκατάσταση κάποιας παρωχημένης καντίνας, για να βγάλει και κάποιος πατριώτης μας ένα ψωρομεροκάματο πουλώντας κανένα αναψυκτικό στους πιο χουβαρντάδες απ’ αυτούς. Όποιος ταξιδιώτης, που σέβεται τον εαυτό του, έχει προλάβει να κάνει χρήση αυτών των περιβόητων «Σταθμών Αναψυχής» αντιλαμβάνεται απολύτως το νόημα των προαναφερομένων…
Κι όλ’ αυτά με αποκλειστική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, τόσο για την κατασκευή των «Σταθμών», όσο και για τη συντήρησή τους σε καθημερινή βάση.
Έτσι, το ελληνικό κράτος κατάφερε πάλι με μία κίνηση «ματ» το απίθανο:
Και να επιβαρύνεται συνεχώς με έξοδα, και να μην εισπράττει (διαφυγόντα κέρδη λέγεται αυτό στην αγορά, αν έχετε ακουστά , αρμόδιοι «φωστήρες»!) και να μη δίνει σε αρκετές δεκάδες άνεργους συμπατριώτες μας την ευκαιρία ν’ απασχοληθούν αποδοτικά και να υποβαθμίζει σε τριτοκοσμικό επίπεδο την εξυπηρέτηση που ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να παρέχεται στους ταξιδιώτες ενός τέτοιου αυτοκινητοδρόμου, για τη χρήση του οποίου σε λίγους μήνες θα χρυσοπληρώνουμε στα διόδιά του.
Σε όσους εμπνεύσθηκαν και υλοποίησαν αυτό το «θαύμα», η Πατρίς ευγνωμονούσα! (Ακολουθεί η γνωστή νεοελληνική χειρονομία, που για τεχνικούς λόγους δεν μπορούμε να απεικονίσουμε εδώ…).
