Τι διδάσκει η εμπειρία της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον τρόπο και κυρίως στον καθυστερημένο χρόνο που έγινε; Οτι ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, δεν έχει μόνο τους εξωτερικούς αντιπάλους, που πρέπει να υπερκεράσει, αλλά και τους εσωτερικούς, που πρέπει να αντιμετωπίσει, αφού τους καθησυχάσει.
Ο κ. Τσίπρας δεν θέλει σε καμία περίπτωση, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, να δώσει την ευκαιρία στην ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματός του, να καταμετρήσει τις δυνάμεις της. Ο λόγος, όπως λένε κύκλοι κοντά στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι ότι υπάρχει ο κίνδυνος όχι απλώς να φανεί ότι είναι το 1/3 του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κι ότι το 'χουν ξεπεράσει. Γι' αυτό και απέφυγε να σηκώσει το γάντι της αμφισβήτησης της βασικής του επιλογής, από την αρχή, που ήταν ο Ελληνας επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Το γεγονός είχε με τη σειρά του ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει η ανακοίνωση, αν και είχε προγραμματισθεί για την Κυριακή το μεσημέρι. Είχε επίσης, ως αποτέλεσμα, στο μεσοδιάστημα να «ακουστούν» διάφορα ονόματα, κυρίως υποψηφίων αριστερής προέλευσης, ωστόσο, το όνομα του κ. Αβραμόπουλου συμπεριλαμβανόταν έως την τελευταία στιγμή στα φαβορί. Σ' αυτόν επέμενε μέχρι και την τελευταία στιγμή και το γεγονός ότι τελικά πρότεινε Παυλόπουλο αποτέλεσε μισό βήμα προς τα πίσω.
Ο κ. Τσίπρας ήταν πάντως αρκετά προβληματισμένος και προχθές όταν ανακοίνωνε το όνομα του υποψηφίου νέου Προέδρου, αλλά και χθες, κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα είχε γίνει στην περίπτωση που στη θέση του ήταν ο κ. Αντώνης Σαμαράς και είχε καλέσει τα τηλεοπτικά συνεργεία την Κυριακή να ανακοινώσει τις αποφάσεις του, αλλά το ανέβαλε έως την Τρίτη το απόγευμα, ανακοινώνοντας μάλιστα όχι την πρώτη του επιλογή;
