Ενδιαφέρουσα και αρκούντως αποκαλυπτική ήταν η ομιλία του Αμερικανού γερουσιαστή του Δημοκρατικού Κόμματος, από την Πολιτεία Κονέκτικατ, κ. Κρις Μέρφι, στο Γερμανικό Ίδρυμα Μάρσαλ, με τίτλο «Πώς και γιατί οι ΗΠΑ σχεδίασαν τον εκτοπισμό της Ρωσίας από τα Βαλκάνια», όπως μετέδωσε το Reuters.
Ο κ. Μέρφι αναφέρθηκε στα αποτελέσματα της περιοδείας του στα Βαλκάνια, προκειμένου να ενημερωθεί για την επικρατούσα κατάσταση. Ηγείται του ευρωπαϊκού τμήματος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της Γερουσίας, δηλαδή είναι ουσιαστικώς υπεύθυνος για τη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής των ΗΠΑ σε νομοθετικό επίπεδο.
Συμφώνως προς όσα είπε, υπάρχει αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ σχετικώς με τα Βαλκάνια, μετά την δευτερεύουσα σημασία που έδωσαν, λόγω ενασχόλησής τους με την Ασία. Τώρα, η πολιτική των ΗΠΑ αποσκοπεί στην πλήρη χειραγώγηση της περιοχής. Η Ουάσιγκτον -κατά τον κ. Μέρφι- φαίνεται πως επιστρέφει δριμύτερη στα Βαλκάνια, όπου μετά το 2001 (μάλλον το 1991 θα ήθελε να πει), δεν είχε κάποιον σοβαρό αντίπαλο. Τώρα, τέτοιος θεωρείται η Μόσχα, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους.
Υποθέτω, πως ο κ. Μέρφι επειδή μίλησε σε γερμανικό ίδρυμα, απέφυγε να πει ότι δεν είναι μόνον η Ρωσία αντίπαλος, αλλά και η Γερμανία, η οποία κατέλαβε τον «άδειο» χώρο, μετά την απομάκρυνση των Αμερικανών. Και η αντιπαλότητα των ΗΠΑ με την Γερμανία, δεν είναι άγνωστη.
Ο γερουσιαστής αναχώρησε από το Βελιγράδι την ημέρα της άφιξης στη Σερβία του κ. Πούτιν. Όπως αναφέρει, «ο Πούτιν σκόπευε να αποκομίσει από τη Σερβία περισσότερα στον τομέα της στρατιωτικής συνεργασίας, υπολόγιζε στον αγωγό South Stream, αλλά χάρις στο γεγονός ότι η Σερβία και οι άλλες χώρες της περιοχής αποφάσισαν να διατηρήσουν την ευρωατλαντική πορεία τους και επιβεβαίωσαν την προσήλωσή τους στη δέσμευση αυτή», η διεύρυνση της συνεργασίας με τη Ρωσία στάθηκε δυνατό να αποτραπεί.
Την διακοπή του σχεδίου για την κατασκευή του South Stream, ο γερουσιαστής την θεωρεί ως νίκη των ΗΠΑ και ως μια δυνατότητα να διεξάγει το ενεργειακό παιχνίδι στην περιοχή με τους δικούς της όρους. «Βρισκόμουν στη Βουλγαρία με τον γερουσιαστή Μακέιν την ημέρα του παγώματος του προγράμματος -διηγήθηκε- και μάλιστα επεδίωξα να διαμηνύσω στη σερβική κυβέρνηση τη χαρά μου που το έργο αυτό δεν προχωρά.
» Οι ΗΠΑ όμως -πρόσθεσε- δεν πρέπει μόνο να τάσσονται κατά του South Stream, αλλά και να προτείνουν μια εναλλακτική λύση, όπως είναι φυσικό. Για τις ΗΠΑ η εναλλακτική είναι το υγροποιημένο φυσικό αέριο, οι μελλοντικές εξαγωγές από τις ΗΠΑ, επομένως χρειάζονται υποδομές για την παράδοσή του στην περιοχή, ένας νέος τερματικός σταθμός, ο οποίος συζητείται στην Κροατία».
Σε όλα αυτά δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό από όσα έχουν γραφεί σ’ αυτήν την στήλη. Ο κ. Σαμαράς, δυο φορές μας προϊδέασε ότι η Ελλάδα προσανατολίζεται στο υγροποιημένο αέριο (των ΗΠΑ ή του Κατάρ). Θα πληρώνουμε πάντα ακριβά τους ανταγωνισμούς των ισχυρών περιφερειακών δυνάμεων.
Ως κύρια απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στα Βαλκάνια ο κ. Μέρφι εντοπίζει τη ρωσική ιδεολογική επιρροή, η οποία διαδίδεται μέσω «μιας ισχυρής μιλιταριστικής προπαγανδιστικής μηχανής». Ο γερουσιαστής θεωρεί ότι σε αυτό πρέπει να αντιπαρατεθούν επειγόντως «ακριβείς και σαφείς πληροφορίες», οι οποίες «θα διορθώσουν το ψεύδος που κομίζει η επικοινωνιακή μηχανή της Ρωσίας».
Ο κ. Μέρφι είναι πεπεισμένος ότι «δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σ’ έναν κόσμο στον οποίο οι χώρες είναι αναγκασμένες να επιλέξουν ανάμεσα στην πολιτικοοικονομική συνεργασία ή με τη Ρωσία ή με την ΕΕ και τις ΗΠΑ». Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί επιρροή στη διεθνή πολιτική σκηνή, και οι ΗΠΑ θα πρέπει να κάνουν το παν ώστε να της αφαιρέσουν αυτές τις δυνατότητες.
Συγκεκριμένα στη Σερβία, οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να προσπαθήσουν για τη δημιουργία μιας τέτοιας κατάστασης, κατά την οποία το Βελιγράδι θα διατηρεί τις φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα θα ενταχθεί τελικά στην ΕΕ. Ο γερουσιαστής παραδέχθηκε ότι «μέχρι την ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ θα περάσει αρκετός καιρός», αλλά συμβούλευσε τη χώρα «να τον χρησιμοποιήσει σωστά», και έφερε ως παράδειγμα την Κροατία η οποία «δεν θα δημιουργήσει εμπόδια στη Σερβία», όταν το θέμα φτάσει ως την πραγματική είσοδο του Βελιγραδίου στην «ενιαία ευρωπαϊκή οικογένεια».
Τα αναφερόμενα στην Ελλάδα και την κυβερνητική αλλαγή, ες αύριον.
Ο Μακεδών
