του Γιώργου Μητράκη
Τις ημέρες που θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη οι βασικοί διεκδικητές των εκλογών –ο Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει την Τρίτη 20 Ιανουαρίου στο Παλαί ντε σπορ και ο Αντώνης Σαμαράς την Τετάρτη 21 του μηνός στο Βελλίδειο- ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης και πολλοί παράγοντες του τουρισμού της πόλης θα βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, στο Χίλτον που βρίσκεται πάνω στο Βόσπορο, ο δήμος διοργανώνει ημερίδα για την παρουσίαση της Θεσσαλονίκης ως τουριστικό και επιχειρηματικό προορισμό, αλλά και διμερείς συναντήσεις που αφορούν την αγορά του τουρισμού.
Η εκδήλωση γίνεται στο πλαίσιο του προγράμματος «Διπλωματία Πόλεων» και έχει τη σημασία της, αν και -κρίνοντας από αντίστοιχες προσπάθειες του δήμου στις γειτονικές χώρες- οι προσδοκίες για τα αποτελέσματά της είναι περιορισμένες. Κι αυτό αφενός διότι οι Τούρκοι της Κωνσταντινούπολης γνωρίζουν τη Θεσσαλονίκη και μάλιστα πολύ καλά –ας μη ξεχνάμε ότι ο Τουρκικό Προξενείο στην πόλη μας είναι συγχρόνως επισκέψιμο μουσείο ως το σπίτι που γεννήθηκε ο ιδρυτής του σημερινού τουρκικού κράτους Κεμάλ Αττατούρκ- και αφετέρου, διότι έχει αποδειχθεί πως η παρουσίαση μιας πόλης ως τουριστικό προορισμό απαιτεί πολύ περισσότερα και πιο ουσιαστικά, από την απλή περιγραφή των μνημείων και των άλλων δυνατοτήτων της. Χρειάζεται η διαμόρφωση ενός τουριστικού προϊόντος με ταυτότητα, που μέχρι σήμερα δεν έχει η Θεσσαλονίκη.
Παρ’ όλα αυτά η εκδήλωση του δήμου στην Κωνσταντινούπολη έχει σημασία για δύο τουλάχιστον λόγους, έναν ουσιαστικό κι ένα συμβολικό, που κι αυτός υπό τις παρούσες συνθήκες, καθίσταται ουσιαστικός.
Πρώτον, επειδή ο δήμος κινείται προς άγραν τουριστών, κάτι που είναι πολιτική Μπουτάρη και δεν υπήρχε επί δεκαετίες. Με δεδομένο ότι η Θεσσαλονίκη όχι μόνο δεν είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά αντίθετα η διεθνής αναγνωρισιμότητά της είναι μικρότερη απ’ όσο πιστεύουν οι πολίτες της, η εμπέδωση ότι οφείλουμε να την παρουσιάζουμε και να τη διαφημίζουμε είναι σίγουρα κατάκτηση και βήμα μπροστά. Όσο ωριμάζει αυτή η λογική θα διαμορφώνονται καλύτερα «πακέτα» προβολής.
Δεύτερον, επειδή η αποστολή δεν αναβλήθηκε λόγω των πολιτικών εξελίξεων. Όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και όπως θα μπορούσε να συμβεί και στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς να δημιουργηθούν απορίες ή αναπάντητα ερωτήματα. Η οικονομία και οι επιχειρηματικότητα οφείλουν να απογαλακτιστούν από την πολιτική ζωή.
Η αλήθεια είναι ότι με μια οικονομία κατά 50% - 60% κρατικοδίαιτη κι έναν δημόσιο τομέα απόλυτα ταυτισμένο με την εκάστοτε κυβέρνηση η κοπή του ομφάλιου λώρου είναι δύσκολη. Όσο όμως η σχέση δημόσιας – ιδιωτικής οικονομίας μεταβάλλεται εκ των πραγμάτων υπέρ της ιδιωτικής και κάποιες μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους προχωρούν, επιβάλλεται ο διαχωρισμός. Ήδη από τη στιγμή που φάνηκε η πιθανότητα να γίνουν άμεσα εκλογές, δηλαδή από τα μέσα Δεκεμβρίου, τα μολύβια έχουν κατέβει στο δημόσιο. Βοήθησαν σ’ αυτό και οι γιορτές, βέβαια. Τα συστήματα θα… ξεπαγώσουν κατά παράδοση όταν ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο, κάτι που στην καλύτερη περίπτωση θα συμβεί στα μέσα Φεβρουαρίου. Δύο μήνες αδράνειας του κράτους είναι πολλοί. Αντιστοιχούν στο 17% - 20% του ετήσιου χρόνου, σε μια Ελλάδα που χρειάζεται να καταβάλει υπερπροσπάθεια, να… γράψει υπερωρίες επί υπερωριών, αν θέλει κάποια στιγμή να βγάλει το κεφάλι έξω από το νερό!
