του Γιώργου Μητράκη
Πολύ έντονη είναι το τελευταίο διάστημα η συζήτηση στη Θεσσαλονίκη για τις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία. Στις 27 Μαρτίου, μάλιστα, θα γίνει στην πόλη μια μεγάλη ημερίδα με ανάλογο περιεχόμενο, κατόπιν πρωτοβουλίας του Ελληνο – Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και με τη συμμετοχή φορέων και πανεπιστημίων.
Αναμφίβολα κάτι κινείται. Ίσως και κάτι παραπάνω από… κάτι.
Ο νέος αυτός κύκλος «πυροδοτήθηκε» τους τελευταίους μήνες από την ανακοίνωση της συνεργασίας ανάμεσα στην Τεχνόπολη και το CERN -ένα project που ακούγεται εντυπωσιακό, αλλά μένει να αποδειχθεί σημαντικό- και αναμένεται να κορυφωθεί μετά την αποκάλυψη ότι στην πρόταση της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για το νέο ΕΣΠΑ, ύψους ενός δισ. ευρώ, το 15% -περί τα 150 εκατ. ευρώ- αφορούν ακριβώς τις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία.
Όσοι ποντάρουν στο τεχνολογικό μέλλον της Θεσσαλονίκης βασίζονται στο γεγονός ότι στην περιοχή έχει ήδη αναπτυχθεί μια κρίσιμη μάζα φορέων και επιχειρήσεων. Από την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας, την Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης, το ΕΚΕΤΑ και τις θερμοκοιτίδες, μέχρι τα πανεπιστήμια, αλλά και ορισμένες «αθόρυβες», αλλά εξαιρετικά προχωρημένες και διακεκριμένες στον κλάδο τους επιχειρήσεις – κοσμήματα, που καταφέρνουν να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα. Κι έχουν δίκιο, αφού παρά την πλήρη απουσία πολιτικής σε αυτό το επίπεδο ο ιδιωτικός τομέας προχώρησε σε σημαντικά βήματα. Οπότε –λέει η λογική- αν η προσπάθεια στηριχθεί από την Περιφέρεια και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ το αποτέλεσμα έχει πολλές πιθανότητες να είναι καλό.
Επίσης, όσοι ποντάρουν στο τεχνολογικό μέλλον της Θεσσαλονίκης το αντιλαμβάνονται και ως διαβατήριο για να ξεπεραστεί η «τεχνοφοβία», που σε σημαντικό βαθμό υπάρχει ακόμη στην ελληνική αγορά.
Μόνο που για να συμβεί το… θαύμα –εν προκειμένω να γίνουν η τεχνολογία και η καινοτομία μόδα στη Θεσσαλονίκη- χρειάζονται κινήσεις και σε πρακτικό επίπεδο.
Από την ταχύτατη ολοκλήρωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για την κατοχύρωση και αξιοποίηση της έκτασης που –επιτέλους!- παραχωρήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας, μέχρι τον καθορισμό κινήτρων και κριτηρίων για την εγκατάσταση επιχειρήσεων στην περιοχή. Και από την πραγματική αποτίμηση συνεργιών, όπως για παράδειγμα η συστέγαση υφιστάμενων επιχειρήσεων που σήμερα ασφυκτιούν στα περιορισμένα τετραγωνικά μιας πολυκατοικίας, μέχρι την ολοκλήρωση βασικών υποδομών, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τα δίκτυα γρήγορου ίντερνετ.
Σε μια χώρα που παραμένει επί επτά μήνες –από τον περασμένο Ιούλιο- χωρίς Αναπτυξιακό Νόμο, ενώ υπάρχει υπουργός βασικού χαρτοφυλακίου που ανακοινώθηκε, αλλά 20 ημέρες τώρα δεν υπογράφει, αφού η θέση του δεν έχει συσταθεί, δεν μπορεί κανείς –και σίγουρα η Θεσσαλονίκη- να περιμένει πολλά.
Υπάρχουν, όμως, και εξαιρέσεις. Κάποιες ευτυχισμένες στιγμές, στις οποίες τα πρόσωπα και η συγκυρία «συνωμοτούν» για να γράψουν ιστορία, ερήμην του γενικότερου περιβάλλοντος. Μια φορά στα χίλια χρόνια…
