Να μείνει στον αέρα κινδυνεύει η συνένωση της Αegean Αirlines με την Οlympic Αir, καθώς η Κομισιόν διαπιστώνει κίνδυνο παραβίασης της κοινοτικής νομοθεσίας για τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Να μείνει στον αέρα κινδυνεύει η συνένωση της Αegean Αirlines με την Οlympic Αir, καθώς η Κομισιόν διαπιστώνει κίνδυνο παραβίασης της κοινοτικής νομοθεσίας για τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Η Κομισιόν αναμένεται να ανακοινώσει εντός των προσεχών ημερών ότι «σε πρώτη ανάγνωση» το εγχείρημα δημιουργεί προβλήματα, αφού σε πολλές εσωτερικές συνδέσεις στην Ελλάδα οδηγεί σε μονοπωλιακό καθεστώς.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με πληροφορίες προβλέπεται να ανακοινώσει ότι θα προχωρήσει σε δεύτερη ανάγνωση των δεδομένων της επικείμενης προς το παρόν συγχώνευσης, κάτι για το οποίο θα απαιτηθούν ακόμη τέσσερις μήνες, ενώ στη συνέχεια θα αποφανθεί αν τελικώς με βάση το κοινοτικό δίκαιο περί ανταγωνισμού εγκρίνεται η συγχώνευση των δύο εταιρειών ή όχι.
Σε γενικές γραμμές με βάση το ισχύον κοινοτικό Δίκαιο οι κοινοτικές υπηρεσίες θεωρούν ότι μια εταιρεία μπορεί να κατέχει δεσπόζουσα θέση σε μια γραμμή αεροπορικής σύνδεσης αν ελέγχει πάνω από το 40% της εκμετάλλευσης, ενώ έχει εκ του ασφαλούς δεσπόζουσα θέση αν ελέγχει πάνω από το 70%. Αν λοιπόν υπάρξουν γραμμές στις οποίες η νέα εταιρεία, μετά τη συγχώνευση, θα έχει δεσπόζουσα θέση, για να εγκριθεί η συγχώνευση θα πρέπει να ελευθερώσει κάποιες από τις χρονοθυρίδες της (slots).
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι αν συγχωνευτούν δύο εταιρείες που εξυπηρετούν αποκλειστικώς μία γραμμή τότε είναι υποχρεωμένες να παραχωρήσουν ένα τμήμα των δικαιωμάτων τους, ώστε να τα εκμεταλλευτεί κάποια τρίτη εταιρεία και έτσι να αποκατασταθούν οι συνθήκες ανταγωνισμού.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με βάση αυτές τις γενικές αρχές, έχει χειρισθεί ως σήμερα σημαντικές συμφωνίες συγχωνεύσεων στην Ευρώπη, όπως οι περιπτώσεις Αer Lingus-Ryanair και Lufthansa-Αustrian Αirlines. Η μεν πρώτη συγχώνευση δεν έγινε τελικώς αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ακυρώθηκε, ενώ η δεύτερη εγκρίθηκε ύστερα από σημαντικές αλλαγές που επέβαλε η Επιτροπή.
Από την πλευρά τους, οι δύο αεροπορικές εταιρείες προβάλλουν το επιχείρημα ότι η εσωτερική αγορά των αερομεταφορών στην Ελλάδα παρουσιάζει ιδιαιτερότητες και ότι υπό τις υφιστάμενες συνθήκες οικονομικής κρίσης αποκλείεται να επιβιώσουν και οι δύο. Οι μονοπωλιακές καταστάσεις είναι αναπόφευκτες, φέρονται να υποστηρίζουν οι δυο εταιρείες.
Έναντι αυτής της επιχειρηματολογίας η Επιτροπή αντιτάσσει ότι οι δύο αεροπορικές εταιρείες ανήκουν σε ισχυρούς οικονομικώς ομίλους και συνεπώς μπορούν να αντέξουν στην κρίση.
Η Κομισιόν αναμένεται να ανακοινώσει εντός των προσεχών ημερών ότι «σε πρώτη ανάγνωση» το εγχείρημα δημιουργεί προβλήματα, αφού σε πολλές εσωτερικές συνδέσεις στην Ελλάδα οδηγεί σε μονοπωλιακό καθεστώς.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με πληροφορίες προβλέπεται να ανακοινώσει ότι θα προχωρήσει σε δεύτερη ανάγνωση των δεδομένων της επικείμενης προς το παρόν συγχώνευσης, κάτι για το οποίο θα απαιτηθούν ακόμη τέσσερις μήνες, ενώ στη συνέχεια θα αποφανθεί αν τελικώς με βάση το κοινοτικό δίκαιο περί ανταγωνισμού εγκρίνεται η συγχώνευση των δύο εταιρειών ή όχι.
Σε γενικές γραμμές με βάση το ισχύον κοινοτικό Δίκαιο οι κοινοτικές υπηρεσίες θεωρούν ότι μια εταιρεία μπορεί να κατέχει δεσπόζουσα θέση σε μια γραμμή αεροπορικής σύνδεσης αν ελέγχει πάνω από το 40% της εκμετάλλευσης, ενώ έχει εκ του ασφαλούς δεσπόζουσα θέση αν ελέγχει πάνω από το 70%. Αν λοιπόν υπάρξουν γραμμές στις οποίες η νέα εταιρεία, μετά τη συγχώνευση, θα έχει δεσπόζουσα θέση, για να εγκριθεί η συγχώνευση θα πρέπει να ελευθερώσει κάποιες από τις χρονοθυρίδες της (slots).
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι αν συγχωνευτούν δύο εταιρείες που εξυπηρετούν αποκλειστικώς μία γραμμή τότε είναι υποχρεωμένες να παραχωρήσουν ένα τμήμα των δικαιωμάτων τους, ώστε να τα εκμεταλλευτεί κάποια τρίτη εταιρεία και έτσι να αποκατασταθούν οι συνθήκες ανταγωνισμού.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με βάση αυτές τις γενικές αρχές, έχει χειρισθεί ως σήμερα σημαντικές συμφωνίες συγχωνεύσεων στην Ευρώπη, όπως οι περιπτώσεις Αer Lingus-Ryanair και Lufthansa-Αustrian Αirlines. Η μεν πρώτη συγχώνευση δεν έγινε τελικώς αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ακυρώθηκε, ενώ η δεύτερη εγκρίθηκε ύστερα από σημαντικές αλλαγές που επέβαλε η Επιτροπή.
Από την πλευρά τους, οι δύο αεροπορικές εταιρείες προβάλλουν το επιχείρημα ότι η εσωτερική αγορά των αερομεταφορών στην Ελλάδα παρουσιάζει ιδιαιτερότητες και ότι υπό τις υφιστάμενες συνθήκες οικονομικής κρίσης αποκλείεται να επιβιώσουν και οι δύο. Οι μονοπωλιακές καταστάσεις είναι αναπόφευκτες, φέρονται να υποστηρίζουν οι δυο εταιρείες.
Έναντι αυτής της επιχειρηματολογίας η Επιτροπή αντιτάσσει ότι οι δύο αεροπορικές εταιρείες ανήκουν σε ισχυρούς οικονομικώς ομίλους και συνεπώς μπορούν να αντέξουν στην κρίση.
