Το δημόσιο μας έκλεβε εδώ και χρόνια, με υπηρεσίες που χρυσοπληρώναμε π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά τελικά στην πράξη δεν είχαμε και τζάμπα πληρώναμε! Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου
Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου
melkar4@yahoo.gr
Το δημόσιο μας έκλεβε εδώ και χρόνια, με υπηρεσίες που χρυσοπληρώναμε π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά τελικά στην πράξη δεν είχαμε και τζάμπα πληρώναμε! Έτσι και εμείς το κλέβαμε, για να βάλουμε κάτι στην άκρη, για να το δώσουμε, στη συνέχεια, στον ιδιωτικό τομέα και να βρούμε σίγουρα την υγειά μας!
Θα μου πείτε, βρήκαμε την ώρα, με το ΔΝΤ πάνω στα κεφάλια μας, να ζητήσουμε τα ρέστα, για τη χρόνια, συστηματική και άδικη φοροεπιδρομή χωρίς αντίκρισμα στην καθημερινότητά μας. Τώρα δεν μπορούμε καν να αντιτάξουμε το επιχείρημα των άθλιων νοσοκομείων με τους ειδικευόμενους -με τις σφραγίδες των ειδικών- ή των σχολείων με τους αδιάφορους εκπαιδευτικούς, που κάνουν τις εκλογές τους την ώρα των μαθημάτων!
Όμως, αν δεν αναρωτηθούμε τώρα για το πώς θα ήμασταν χωρις την ανασφάλεια του δημοσίου, πότε θα το κάνουμε; Αν όχι εμείς, έστω οι εκπρόσωποι μας στη Βουλή, οι οποίοι με στεντόρεια φωνή μπορούν να μας… υπερασπισθούν, φορολογούμενους και φοροφυγάδες, όπως κάνουν για την πάρτη τους, όταν τους θίγουν την υπόληψη ή τους μισθούς και τις πολλαπλές συντάξεις τους. Π.χ. να πουν ότι τα δικά μας παιδιά πηγαίνουν στο δημόσια σχολεία και πρέπει να κάνουν και φροντιστήρια ή ιδιαίτερα, αν θέλουν να έχουν μέλλον και τα λεφτά αυτά από κάπου πρέπει να βγουν!
Επίσης, να αναρωτηθούν φωναχτά και όχι από μέσα τους «Αν υπήρχαν νοσοκομεία και σχολεία, ανάλογα μ΄ αυτά που πληρώνουν οι πολίτες και φορολογούμενοι, γιατί να κρύψουν εισοδήματα; Γιατί να κλέψουν το δημόσιο, όταν το δημόσιο δεν τους κλέβει;»
melkar4@yahoo.gr
Το δημόσιο μας έκλεβε εδώ και χρόνια, με υπηρεσίες που χρυσοπληρώναμε π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά τελικά στην πράξη δεν είχαμε και τζάμπα πληρώναμε! Έτσι και εμείς το κλέβαμε, για να βάλουμε κάτι στην άκρη, για να το δώσουμε, στη συνέχεια, στον ιδιωτικό τομέα και να βρούμε σίγουρα την υγειά μας!
Θα μου πείτε, βρήκαμε την ώρα, με το ΔΝΤ πάνω στα κεφάλια μας, να ζητήσουμε τα ρέστα, για τη χρόνια, συστηματική και άδικη φοροεπιδρομή χωρίς αντίκρισμα στην καθημερινότητά μας. Τώρα δεν μπορούμε καν να αντιτάξουμε το επιχείρημα των άθλιων νοσοκομείων με τους ειδικευόμενους -με τις σφραγίδες των ειδικών- ή των σχολείων με τους αδιάφορους εκπαιδευτικούς, που κάνουν τις εκλογές τους την ώρα των μαθημάτων!
Όμως, αν δεν αναρωτηθούμε τώρα για το πώς θα ήμασταν χωρις την ανασφάλεια του δημοσίου, πότε θα το κάνουμε; Αν όχι εμείς, έστω οι εκπρόσωποι μας στη Βουλή, οι οποίοι με στεντόρεια φωνή μπορούν να μας… υπερασπισθούν, φορολογούμενους και φοροφυγάδες, όπως κάνουν για την πάρτη τους, όταν τους θίγουν την υπόληψη ή τους μισθούς και τις πολλαπλές συντάξεις τους. Π.χ. να πουν ότι τα δικά μας παιδιά πηγαίνουν στο δημόσια σχολεία και πρέπει να κάνουν και φροντιστήρια ή ιδιαίτερα, αν θέλουν να έχουν μέλλον και τα λεφτά αυτά από κάπου πρέπει να βγουν!
Επίσης, να αναρωτηθούν φωναχτά και όχι από μέσα τους «Αν υπήρχαν νοσοκομεία και σχολεία, ανάλογα μ΄ αυτά που πληρώνουν οι πολίτες και φορολογούμενοι, γιατί να κρύψουν εισοδήματα; Γιατί να κλέψουν το δημόσιο, όταν το δημόσιο δεν τους κλέβει;»
