Τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας αλλά και την πορεία στην οποία πλέον εισέρχεται η οικονομία της χώρας, έπειτα από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, καυτηριάζει σε άρθρο του στην εφημερίδα Liberation ο Γάλλος δημοσιογράφος Ζαν Κατρμέρ.
Τιτλοφορώντας το κείμενό του «Ένας συνασπισμός παρά φύσει και εύθραυστος στα ηνία της Ελλάδας» ο αρθογράφος επιχειρεί να πραγματοποιήσει την ανθρωπογεωγραφία του νέου υπουργικού συμβουλίου της χώρας, ύστερα από το σχηματισμό «θεαματικής ταχύτητας» του συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, χαρακτηρίζοντας την παράταξη του Πάνου Καμμένου «λαϊκίστικο ακροδεξιό κόμμα».
Σύμφωνα με τον ανταποκριτή της γαλλικής εφημερίδας στις Βρυξέλλες, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε μία σημαντική νίκη, ωστόσο απέχει πολύ από το να ανασηκώσει «ένα παλιρροϊκό κύμα» που θα σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του.
Στο άρθρο του προχωρά στην αυτοψία του υπουργικού συμβουλίου, κάνοντας λόγο για μια παρά φύσει εύθραυστη συμμαχία. Συγκρίνοντάς τον με το ΠΑΣΟΚ του 1981, και μετά από τέσσερα χρόνια βαθιάς κρίσης, ο δημοσιογράφος τονίζει ότι το τότε ΠΑΣΟΚ, που θεωρείτο μαρξιστικό, αντι-ΝΑΤΟϊκό και αντι-ευρωπαϊκό, είχε λάβει τότε 48% με μια συμμετοχή της τάξης του 78,6% εν αντιθέσει με σήμερα που έφτασε στο 64%.
«Ο Παπανδρέου βγήκε από την Ιστορία από τη μικρή, πίσω πόρτα»
Μιλώντας για «κατάρρευση» της Νέας Δημοκρατίας, ο αρθρογράφος υπενθυμίζει την τρίτη θέση της Χρυσής Αυγής, την οποία χαρακτηρίζει «σκιάχτρο του νεοναζισμού». Δεν παραλείπει, επίσης, να αναφέρει ότι για πρώτη φορά από το 1949, δεν υπάρχει στο κοινοβούλιο κανένα μέλος της οικογένειας Παπανδρέου. «Ο Παπανδρέου βγήκε από την ιστορία από την μικρή πίσω πόρτα, η απελπισμένη επιλογή του κατάφερε ως επί το πλείστον να αποδυναμώσει περαιτέρω ό,τι είχε απομείνει από το ΠΑΣΟΚ», γράφει ο Κατρμέρ.
Ακόμη, επιχειρεί να δώσει το προφίλ των ΑΝΕΛ στους Γάλλους αναγνώστες, αναφέροντας πως σχηματίστηκε, όταν το 2012, ο Πάνος Καμμένος αποσχίστηκε από τη ΝΔ αρνούμενος να ψηφίσει τις μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν από το Μνημόνιο, «κατά τα άλλα, δεν γνωρίζουμε το πρόγραμμά του, εκτός από τη δηλητηριώδη αντίθεσή του στις πολιτικές της λιτότητας, καθώς για τον Καμμένο η Ευρώπη είναι κάτω από τη “νεοναζιστική γερμανική μπότα”, και την επιθυμία του να βάλει τέλος στη μετανάστευση».
Τυχοδιώκτες, λαϊκιστές, δολοπλόκοι και ομοφοβικοί οι ΑΝΕΛ
Κατά τον ανταποκριτή της Liberation στις Βρυξέλλες, ο Κατρμέρ δανείζεται τη φράση του Έλληνα ιστορικού Νικόλα Μπλουδάνη για να περιγράψει τους ΑΝΕΛ. «Πρόκειται για ένα κόμμα τυχοδιωκτών, χωρίς συγκεκριμένη ιδεολογία της ανώτερης μεσαίας τάξης. Στη Γαλλία, θεωρείται πως βρίσκεται στα δεξιά του UMP (σ.σ. του Νικολά Σαρκοζί) και στα αριστερά του Εθνικού Μετώπου (σ.σ. της Μαρίν Λεπέν)», θυμίζει.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, είναι πολύ κοντά με το κόμμα του εθνικιστή Νικολά Ντιπόν Ενάν, ο οποίος χαρακτηρίζει τις διακηρύξεις του Πάνου Καμμένου πως στην ουσία σχηματίζουν «ένα δολοπλόκο και ξενοφοβικό μόρφωμα, που υπερασπίζεται την ορθόδοξη εκκλησία και είναι αντισημιτικό, ομοφοβικό, ευρωφοβικό, προρωσικό, αντιτουρκικό και πολλά ακόμα που παραλείψαμε να βάλουμε μέσα στη λίστα».
«Καμμένος, ο ψεκασμένος»
«Ο Καμμένος», συμπληρώνει ο Κατρμέρ, «ο οποίος μιλά άπταιστα γαλλικά, έχει μάλιστα γράψει κι ένα βιβλίο το 1990 στο οποίο κατηγορούσε χωρίς αποδείξεις το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου πως ήταν πίσω από τους ακροαριστερούς τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη. Πολύ πιο πρόσφατα, είχε υπερασπιστεί δημόσια τη “θεωρία των ψεκασμών”, η οποία του είχε χαρίσει το παρατσούκλι “ο ψεκασμένος”. Είχε ταχθεί υπέρ της διεκδίκησης των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, ενώ είχε ακόμα εκτιμήσει ότι οι Εβραίοι στην Ελλάδα δεν πληρώνουν φόρους, εν αντιθέσει με τους άλλους πολίτες. Οι αδυναμίες του δεν έχουν τέλος».
Ο Γάλλος δημοσιογράφος αναφέρεται και στο περιβάλλον του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο οποίος επισημαίνει ότι οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του δεν έχουν να επιδείξουν κάτι καλύτερο από εκείνον. Σε αυτό το σημείο υπενθυμίζει ότι το ομοφοβικό tweet του Νίκου Νικολόπουλου, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει που... τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπέτελ.
Σε ό,τι αφορά την προερχόμενη από τους Ανεξάρτητους Έλληνες Ραχήλ Μακρή, ο Κατρμέρ υπενθυμίζει τη στάση της όταν συνελήφθησαν τον Σεπτέμβριο του 2013 Χρυσαγίτες βουλευτές. «Εγινε γνωστή όταν ούρλιαζε ότι υπήρχε δικτατορία επειδή συνελήφθησαν πολλοί βουλευτές της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Μετά εγκατέλειψε τους ΑΝΕΛ και εξελέγη αυτή την Κυριακή με τις λίστες του... ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρει.
Ο κοινός τόπος ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ
Εν συνεχεία, ο Κατρμέρ επιχειρεί να ερμηνεύσει την αιτία που ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ, πάλι δανειζόμενος φράση του Νικόλα Μπλουδάνη. «Είναι σαν να συνεργάζεται το PSU (σ.σ. Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) της δεκαετίας του '60 με τους Poujadistes (σ.σ. το λαϊκίστικο κίνημα που είχε πάρει το όνομα του ιδρυτή του Pierre Poujade)», επισημαίνει και εξηγεί ότι για να γίνει κατανοητή αυτή η συνεργασία, σήμερα, «η διαχωριστική γραμμή στην Ελλάδα δεν είναι μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, αλλά μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών».
«Για αυτό ο Τσίπρας απέρριψε μια συμμαχία με Το Ποτάμι, το νέο προευρωπαϊκό κόμμα της κεντροαριστεράς, του οποίου ο ιδρυτής δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων», γράφει ο Κατρμέρ και παραθέτει τα λόγια του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ο οποίος πρόσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ, του Μιχάλη Σπουρδαλάκη: «Το Ποτάμι είναι ένας σχηματισμός που φέρει τα πάντα – όλους εκείνους που μοιάζουν τυχοδιώκτες, νεοφιλελεύθερους και φίλους από τις πορείες».
Στην ερώτηση για το αν η σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα προχωρήσει σε μια μετωπική σύγκρουση με την ΕΕ, ο Ζαν Κατρμέρ υποστηρίζει ότι «η συμμαχία με τους ΑΝΕΛ έχει μειώσει την αισιοδοξία εκείνων (συμεριλαμβανομένων κι εμένα) που είχαν ανιχνεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ μια διάθεση να καταλήξουν σε συμβιβασμό με τους πιστωτές τους».
«Η συμμαχία με τους καθαρούς και σκληρούς εθνικιστές δεν είναι ένα σημάδι πως αρνείται εξ αρχής τον συμβιβασμό;», διερωτάται ο Γάλλος δημοσιογράφος.
Η σημειολογία της επίσκεψης Τσίπρα στην Καισαριανή
Ακολούθως, ο ανταποκριτής της Liberation στις Βρυξέλλες προσπαθεί να ερμηνεύσει την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί αμέσως μετά την πολιτική του ορκωμοσία το σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου είχαν θανατωθεί από τους Ναζί κατακτητές ανήμερα της Πρωτομαγιάς του 1944, 200 αγωνιστές κομμουνιστές.
«Ηταν ένας τρόπος για τον Τσίπρα να δείξει ότι για πρώτη φορά μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, είναι στην εξουσία μια κυβέρνηση που γεννήθηκε από τον Κομμουνισμό», σημειώνει, ωστόσο διευκρινίζει πως «στο εξωτερικό δεν υπάρχει αυτή η εξοικείωση με την ελληνική ιστορία κι έτσι, αυτή η πρώτη επίσημη πράξη του Τσίπρα ως πρωθυπουργός, είναι πολύ πιθανό να θεωρηθεί και ως πράξη εκδίκησης, όσο η Γερμανία θεωρείται η κύρια υπεύθυνη για τα δεινά των Ελλήνων, όπως τα διατυμπανίζει ο σύμμαχός του Πάνος Καμμένος».
Γι' αυτόν το λόγο ο Γάλλος δημοσιογράφος υποστηρίζει πως η τοποθέτηση του αρχηγού των ΑΝΕΛ στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας «δεν είναι δείγμα λεπτότητας σε αυτούς τους αβέβαιους καιρούς».
Επιπροσθέτως, ο ίδιος τονίζει ότι παρότι ο αριθμός των υπουργών μειώθηκε στο μισό σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση (τώρα είναι 12 οι υπουργοί), το υπουργικό συμβούλιο «είναι πολύ πιο ανοιχτό από ό,τι προσδοκούσαμε».
Μάλιστα, επισημαίνει πως «οι θέσεις-κλειδιά δεν καταλήφθηκαν από τους σκληροπυρηνικούς αριστερούς (κάτι που εξηγεί την απουσία γυναικών), αλλά από πραγματιστές, κάποιοι από αυτούς είναι "Ελληνες του εξωτερικού", όπως ο νέος υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης».
Πάνω σε σύννεφο ο ΣΥΡΙΖΑ
Προσθέτοντας άλλη μία φράση από την ανάλυση του Νικόλα Μπλουδάνη, ο Κατρμέρ υπογραμμίζει ότι «εν τέλει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να μιλήσει τη διπλή γλώσσα του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου: σκληρή στο εσωτερικό, ευέλικτη στο εξωτερικό. Αλλά ενέχεται επίσης ο κίνδυνος να επαναλάβει το τραγικό λάθος που είχε κάνει το κομμουνιστικό κόμμα, το οποίο προκάλεσε τον εμφύλιο πόλεμο του 1946 πιστεύοντας πως είχε τη στήριξη της ΕΣΣΔ και του κόσμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα πάνω σε ένα σύννεφο, νομίζοντας πως η Ευρώπη είναι στο πλευρό του, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μετωπική σύγκρουση».
Και εδώ, γράφει ο Κατρμέρ, είναι ακριβώς το σημείο στο οποίο θα μπορούσαν όλα να εξελιχθούν άσχημα για την Ελλάδα. «Αν οι Ευρωπαίοι είναι πρόθυμοι να συζητήσουν μια ανακούφιση του χρέους [...] με αντάλλαγμα τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, κάτι που προς το παρόν δεν τίθεται στο τραπέζι, ακόμη και από την πλευρά των αριστερών κυβερνήσεων, τότε μιλάμε για οριστική εγκατάλειψη των απαιτήσεων των δανειστών για αποπληρωμή μεγάλου μέρους του χρέους», σημειώνει.
Αυτό, συνεχίζει ο Γάλλος δημοσιογράφος, συνεπάγεται και τεράστιο κόστος στα δημόσια οικονομικά των κρατών-μελών της ευρωζώνης. Για παράδειγμα, στη Γαλλία, θα αντιστοιχούσε στο τεράστιο ποσό των 41 δις ευρώ, όπως αναφέρει.
Η πιθανότητα αποτυχίας
Βέβαια, συμπληρώνει ο Κατρμέρ, υπάρχει η πιθανότητα η Ελλάδα να αποτύχει να παραμείνει εντός ευρώ, αλλά τότε δεν θα μπορεί η ίδια να χρηματοδοτηθεί ούτε από τις αγορές ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους της.
Ετσι, είναι πιθανό, η χώρα να παραμείνει στάσιμη στο ίδιο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Ακόμη χειρότερα, κατά τον Κατρμέρ, αν η Ελλάδα αρνηθεί να αποπληρώσει την ΕΚΤ (η οποία έχει δανείσει 23 δις στην Ελλάδα) τότε οι ελληνικές τράπεζες θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο θα οδηγήσει στην κατάρρευσή τους. Κι αυτό θα γίνει, σύμφωνα με τον ίδιο, επειδή οι ευρωπαϊκές συνθήκες απαγορεύουν στα κράτη-μέλη να μην πληρώνουν τα χρέη τους, έτσι η ΕΚΤ θα κλείσει τη στρόφιγγα προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
«Εν τέλει, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει να φοβίσει τους Ευρωπαίους μέσω της απειλής για μια μονομερή αθέτηση (των συμφωνιών), είναι πιθανό να βρεθεί αντιμέτωπος με προβλήματα» εκτιμά το Κατρμέρ. Μία από τις αιτίες είναι ότι πλέον η ευρωζώνη δεν είναι στην ίδια κατάσταση με το 2010, τώρα πια έχει αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των τραπεζών, όπως τον ΕΜΣ,αλλά και την απόφαση της 22ας Ιανουαρίου της ΕΚΤ η οποία στην ουσία ορίζει ότι η Φρανφκούρτη μπορεί να λειτουργήσει ως ομοσπονδιακή τράπεζα και να αγοράσει αυτά που οι αγορές πετούν. «Αρκεί μόνο να πούμε ότι τα περιθώρια να πετάξει στο θάλασσα το “απεχθές χρέος” είναι στενά», σχολιάζει ο Κατρμέρ.
Δεν αποκλείονται οι πρόωρες εκλογές
Καταλήγοντας, ο Γάλλος δημοσιογράφος αναρωτιέται αν υπάρχει περίπτωση στο τέλος του 2015 να ξαναζήσουμε στην Ελλάδα πρόωρες εκλογές. «Μεταξύ των ευκαιριακών λαϊκιστών και των ριζοσπαστών αριστερών, ο Τσίπρας θα πρέπει να πλεύσει με ισορροπία», επισημαίνει σχετικά.
Χαρακτηρίζοντας τη νέα κυβέρνηση των 162 βουλευτών ως αδύναμης πλειοψηφίας, ο Καρτμέρ εκτιμά ότι οι «αναπόφευκτες απώλειες» που θα σημειωθούν «μπορούν να αποβούν μοιραίες».
«Ο αναπόφευκτος συμβιβασμός με την ΕΕ και η αδυναμία της εκπλήρωσης των υποσχέσεων που δόθηκαν πριν από τέσσερα χρόνια ρισκάρουν να αποδυναμώσουν περισσότερο αυτόν τον παράξενο συνασπισμό. Έτσι, οι πρόωρες εκλογές δεν μπορούν να αποκλειστούν, έστω και αν κανένα κόμμα δεν τις επιθυμεί», καταλήγει ο ανταποκριτής της Liberation.
