Τη λύση στην οικονομική κρίση μπορεί να δώσει η εγκαταλειμμένη επί δεκαετίες ελληνική περιφέρεια. Άνθρωποι που οραματίσθηκαν το μέλλον τους κοντά στην ελληνική γη, τόλμησαν να δραστηριοποιηθούν επιχει
της Χριστίνας Καραμανίδου
Karamanidou@voria.gr
Τη λύση στην οικονομική κρίση μπορεί να δώσει η εγκαταλειμμένη επί δεκαετίες ελληνική περιφέρεια. Την ίδια στιγμή που το όνειρο της επιτυχημένης καριέρας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχει μετατραπεί για πολλούς εξαιτίας της ύφεσης σε εφιάλτη, στην ελληνική ύπαιθρο δημιουργούνται νέες, επιτυχημένες και καινοτόμες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Άνθρωποι που οραματίσθηκαν το μέλλον τους κοντά στην ελληνική γη, τόλμησαν να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά στην περιφέρεια και πέτυχαν μιλούν στη Voria.gr για το επιχειρείν στην ύπαιθρο.
Ανάβρα: το χωριό που νίκησε την κρίση
Η Ανάβρα του νομού Μαγνησίας αποτελεί το χωριό- πρότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και απαριθμεί 600 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία. Το ποσοστό ανεργίας είναι στο μηδέν, ενώ το ετήσιο εισόδημα των κατοίκων κυμαίνεται από 30.000 ευρώ έως και 100.000 ευρώ.
Η μετατροπή του φτωχικού χωριού σε ενεργειακή κοινότητα έγινε χάρη στην απόφαση του προέδρου της Δημήτρη Τσουκαλά να αφήσει την Αθήνα και να επαναπατριστεί στην γενέτειρά του. «Πριν αποφασίσω να μετακομίσω στο χωριό, ζούσα στην Αθήνα και εργαζόμουν ως επιθεωρητής της ΔΕΗ. Γύρισα στην Ανάβρα και η κατάσταση που συνάντησα ήταν απελπιστική. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος και τα ζώα των κτηνοτρόφων γυρνούσαν μέσα στο χωριό», θυμάται ο κ. Τσουκαλάς.
Με την αγάπη και το μεράκι του κοινοτάρχη το χωριό απέκτησε, μεταξύ άλλων, ένα αιολικό πάρκο, το οποίο εξασφαλίζει στην κοινότητα 100.000 ευρώ ετησίως, τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα, ένα δημόσιο βιολογικό σφαγείο και ένα σύγχρονο σχολείο.
«Χάρη στην ανάπτυξη της Ανάβρας, καταφέραμε όχι μόνο να κρατήσουμε τους νέους στο χωριό αλλά να προσελκύσουμε και ξένους πολίτες, οι οποίοι απογοητευμένοι από την πόλη ήρθαν στην περιοχή μας για ένα καλύτερο μέλλον», αναφέρει ο κ. Τσουκαλάς.
Μάλιστα, ο ίδιος καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να υπάρξει πληθυσμιακή ανάπτυξη. Κάθε νέος κάτοικος που μετακομίζει στο χωριό δικαιούται οικόπεδο, στο ¼ της αντικειμενικής αξίας, το οποίο έχει το περιθώριο να ξεπληρώσει σε 8 χρόνια, αλλά με βασική προϋπόθεση να χτίσει σπίτι. «Υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τους νέους που ονειρεύονται τη ζωή τους στην ύπαιθρο, έρχονται, ρωτάνε, βλέπουν και δένονται με το χωριό. Το ευχάριστο είναι ότι η Ανάβρα διαθέτει ακόμα πολλές επιχειρηματικές ευκαιρίες ακόμη και για άτομα που δεν θέλουν να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία», υπογραμμίζει ο κ. Τσουκαλάς.
Αγροτικός Συνεταιρισμός Γυναικών Τριγώνου Ν. Έβρου «Γαία»
Η οικονομική κρίση οδήγησε τις γυναίκες του χωριού Καναδά, νομού Έβρου, στην ίδρυση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γυναικών Τριγώνου η «Γαία», ο οποίος παράγει χειροποίητα παραδοσιακά εδέσματα από τοπικά αγροτικά προϊόντα. Η πρόεδρος του Συνεταιρισμού, Ζωή Φραγκούδη, εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη στον ιδιωτικό τομέα ως οικονομολόγος και πριν από 14 χρόνια αποφάσισε να αφήσει τη συμπρωτεύουσα και να μετακομίσει στον τόπο καταγωγής της. Όπως παραδέχεται στη Voria.gr, δεν έχει μετανιώσει ούτε στιγμή για την επιλογή της. «Αποφάσισα να μετακομίσω στο χωριό, διότι δεν άντεχα άλλο την πίεση και το στρες της πόλης. Οι συνθήκες ζωή στη Θεσσαλονίκη είναι εξαντλητικές, μεγάλο κόστος ζωής που επιβάλλει πολλές ώρες εργασίας», επισημαίνει η κα Φραγκούδη.
Στο συνεταιρισμό εργάζονται συνολικά 22 γυναίκες (10 εποχιακές) με μέσο όρο ηλικίας 50 ετών. Η «Γαία» πέρα από την παραγωγή των εδεσμάτων αναλαμβάνει καθήκοντα μαζικής εστίασης (catering) σε εκδηλώσεις γάμων, βαπτίσεων, συνεδρίων κλπ.
«Στο χωριό μας υπάρχουν πολλές ευκαιρίες επιχειρηματικής ανάπτυξης που μπορούν να συνδυαστούν και με τον συνεταιρισμό. Αρχικά κάποιος θα μπορούσε να ασχοληθεί με τα βιολογικά προϊόντα, τα οποία θα τα απορροφήσει ο συνεταιρισμός μας. Ακόμη μπορεί να ασχοληθεί με την προώθηση των προϊόντων μας ή και με τον αγροτουρισμό», αναφέρει η πρόεδρος της «Γαία».
Διευκρινίζει βέβαια ότι παρά τη συνωνυμία του με τον Καναδά το χωριό του Έβρου δεν είναι η γη της επαγγελίας, που μεταναστεύει κάποιος ελπίζοντας ότι θα γίνεις πλούσιος. «Σίγουρα όμως υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλίσει ένα ικανοποιητικό εισόδημα σε ένα περιβάλλον που θα τον γεμίζει ψυχικά», σημειώνει η κα Φραγκούδη.
Κερδοφόρα η καλλιέργεια σαλιγκαριών
Η σαλιγκαροτροφία τα τελευταία χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος, καθώς για πολλούς θεωρείται ως ένα από τα προσοδοφόρα επαγγέλματα του μέλλοντος, με τα σαλιγκάρια να παρουσιάζουν μεγάλη και ακριβή ζήτηση παγκοσμίως.
Ο κ. Δημήτρης Τσίτας είναι ένας από τους λίγους εκτροφείς που ασχολείται με την εκτροφή σαλιγκαριών στην Ελλάδα. «Πριν 2 χρόνια, αν μου έλεγε κάποιος ότι θα αφήσω τη δουλειά μου, για να ασχοληθώ με την εκτροφή σαλιγκαριών, θα γελούσα», εξομολογείται μιλώντας στη Voria.gr.
Ο κ. Τσίτας ήταν τραπεζικός υπάλληλος περίπου για 10 χρόνια. «Η ιδέα ξεκίνησε μετά από αναζήτηση μέσα από το διαδίκτυο, όχι συγκεκριμένα για τα σαλιγκάρια, αλλά ψάχνοντας να βρω κάτι πρωτότυπο-πρωτοποριακό. Η απόφαση να στραφώ στα σαλιγκάρια νομίζω ότι ήταν από τις πιο σημαντικές που έχω πάρει μέχρι στιγμής», συμπληρώνει ο κ. Τσίτας.
Μάλιστα, ο κ. Τσίτας αναλαμβάνει να ενημερώσει όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τη σαλιγκαροτροφία. «Καθημερινά, δέχομαι δεκάδες τηλεφωνήματα από ανθρώπους που αναζητούν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οι περισσότεροι είναι νέοι με μέσο όρο ηλικίας 35-40 ετών», επισημαίνει ο κ. Τσίτας.
Ο Ορέστης Στεφάνου είναι 32 χρονών και ένας από αυτούς που απευθύνθηκε στον κ. Τσίτα για να μάθει περισσότερα για τα σαλιγκάρια. «Ζούσα στη Θεσσαλονίκη και πριν από μισό χρόνο αποφάσισα να μετακομίσω στην Ξάνθη, με σκοπό να βελτιώσω την ποιότητα ζωής μου. Στη Θεσσαλονίκη, πέρα από συναισθηματικούς λόγους όπως είναι η οικογένεια και οι φίλοι, δεν υπήρχε τίποτα για να με κρατήσει και το χειρότερο ήταν ότι οι προοπτικές ήταν δυσοίωνες», παραδέχεται ο κ. Στεφάνου.
«Σίγουρα, έναν νέο τον τρομάζει να αφήσει την πόλη και να γυρίσει στο χωριό, όμως εμένα με φόβισε περισσότερο η ζωή σε μια πόλη που δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα παρά μόνο ακριβή ζωή. Μπορεί η ύπαιθρος να μην έχει τις τρελές ευκαιρίες, όμως σίγουρα υπάρχουν επενδύσεις, στις οποίες μπορεί κάποιος να προχωρήσει», εξηγεί.
Έκανε την αγάπη του δουλειά
Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να συνδυάσουν την αγάπη τους με την δουλειά. Σ΄ αυτούς συγκαταλέγεται και ο ιδιοκτήτης της εταιρίας παραδοσιακών τροφών Ραγιάν, η οποία βρίσκεται στη Βάθη Κιλκίς.
Ο εκφραστής και ιδρυτής της Ραγιάν, κ. Θεόφιλος Γεωργιάδης, πριν 18 χρόνια αποφάσισε να ιδρύσει την εν λόγω επιχείρηση με στόχο της ζωής του να διασώσει και να διαδώσει την ποντιακή διατροφή, τη φιλοσοφία και τις παραδοσιακές συνταγές της.
«Όταν τελείωσα το σχολείο, αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου και να ασχοληθώ με ένα αντικείμενο που μου αρέσει. Δεκαοκτώ χρόνια μετά συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι ο μόνος που αγαπάω την ποντιακή κουζίνα, καθώς σήμερα το 70% των πελατών δεν είναι Πόντιοι, πράγμα που δείχνει ότι η παράδοση έχει καθολική αναγνώριση και ότι ενώνει τους πάντες», δηλώνει ο κ. Γεωργιάδης.
Όπως αναφέρει ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, ο πληθυσμός στο χωριό του τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αύξηση, καθώς ολοένα και περισσότεροι νέοι ψάχνουν εναλλακτικές εργασίες. «Υπάρχει μια νέα τάση του κόσμου για επαναπατρισμό, ωστόσο θεωρώ ότι η πολιτεία μας αντί να τους υποστηρίζει τούς απωθεί. Όμως, αν κάποιος έχει όρεξη και του αρέσει η ζωή στην ύπαιθρο, είμαι βέβαιος ότι θα βρει απασχόληση», σημειώνει ο κ. Γεωργιάδης.
Karamanidou@voria.gr
Τη λύση στην οικονομική κρίση μπορεί να δώσει η εγκαταλειμμένη επί δεκαετίες ελληνική περιφέρεια. Την ίδια στιγμή που το όνειρο της επιτυχημένης καριέρας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχει μετατραπεί για πολλούς εξαιτίας της ύφεσης σε εφιάλτη, στην ελληνική ύπαιθρο δημιουργούνται νέες, επιτυχημένες και καινοτόμες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Άνθρωποι που οραματίσθηκαν το μέλλον τους κοντά στην ελληνική γη, τόλμησαν να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά στην περιφέρεια και πέτυχαν μιλούν στη Voria.gr για το επιχειρείν στην ύπαιθρο.
Ανάβρα: το χωριό που νίκησε την κρίση
Η Ανάβρα του νομού Μαγνησίας αποτελεί το χωριό- πρότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και απαριθμεί 600 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία. Το ποσοστό ανεργίας είναι στο μηδέν, ενώ το ετήσιο εισόδημα των κατοίκων κυμαίνεται από 30.000 ευρώ έως και 100.000 ευρώ.
Η μετατροπή του φτωχικού χωριού σε ενεργειακή κοινότητα έγινε χάρη στην απόφαση του προέδρου της Δημήτρη Τσουκαλά να αφήσει την Αθήνα και να επαναπατριστεί στην γενέτειρά του. «Πριν αποφασίσω να μετακομίσω στο χωριό, ζούσα στην Αθήνα και εργαζόμουν ως επιθεωρητής της ΔΕΗ. Γύρισα στην Ανάβρα και η κατάσταση που συνάντησα ήταν απελπιστική. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος και τα ζώα των κτηνοτρόφων γυρνούσαν μέσα στο χωριό», θυμάται ο κ. Τσουκαλάς.
Με την αγάπη και το μεράκι του κοινοτάρχη το χωριό απέκτησε, μεταξύ άλλων, ένα αιολικό πάρκο, το οποίο εξασφαλίζει στην κοινότητα 100.000 ευρώ ετησίως, τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα, ένα δημόσιο βιολογικό σφαγείο και ένα σύγχρονο σχολείο.
«Χάρη στην ανάπτυξη της Ανάβρας, καταφέραμε όχι μόνο να κρατήσουμε τους νέους στο χωριό αλλά να προσελκύσουμε και ξένους πολίτες, οι οποίοι απογοητευμένοι από την πόλη ήρθαν στην περιοχή μας για ένα καλύτερο μέλλον», αναφέρει ο κ. Τσουκαλάς.
Μάλιστα, ο ίδιος καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να υπάρξει πληθυσμιακή ανάπτυξη. Κάθε νέος κάτοικος που μετακομίζει στο χωριό δικαιούται οικόπεδο, στο ¼ της αντικειμενικής αξίας, το οποίο έχει το περιθώριο να ξεπληρώσει σε 8 χρόνια, αλλά με βασική προϋπόθεση να χτίσει σπίτι. «Υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τους νέους που ονειρεύονται τη ζωή τους στην ύπαιθρο, έρχονται, ρωτάνε, βλέπουν και δένονται με το χωριό. Το ευχάριστο είναι ότι η Ανάβρα διαθέτει ακόμα πολλές επιχειρηματικές ευκαιρίες ακόμη και για άτομα που δεν θέλουν να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία», υπογραμμίζει ο κ. Τσουκαλάς.
Αγροτικός Συνεταιρισμός Γυναικών Τριγώνου Ν. Έβρου «Γαία»
Η οικονομική κρίση οδήγησε τις γυναίκες του χωριού Καναδά, νομού Έβρου, στην ίδρυση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γυναικών Τριγώνου η «Γαία», ο οποίος παράγει χειροποίητα παραδοσιακά εδέσματα από τοπικά αγροτικά προϊόντα. Η πρόεδρος του Συνεταιρισμού, Ζωή Φραγκούδη, εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη στον ιδιωτικό τομέα ως οικονομολόγος και πριν από 14 χρόνια αποφάσισε να αφήσει τη συμπρωτεύουσα και να μετακομίσει στον τόπο καταγωγής της. Όπως παραδέχεται στη Voria.gr, δεν έχει μετανιώσει ούτε στιγμή για την επιλογή της. «Αποφάσισα να μετακομίσω στο χωριό, διότι δεν άντεχα άλλο την πίεση και το στρες της πόλης. Οι συνθήκες ζωή στη Θεσσαλονίκη είναι εξαντλητικές, μεγάλο κόστος ζωής που επιβάλλει πολλές ώρες εργασίας», επισημαίνει η κα Φραγκούδη.
Στο συνεταιρισμό εργάζονται συνολικά 22 γυναίκες (10 εποχιακές) με μέσο όρο ηλικίας 50 ετών. Η «Γαία» πέρα από την παραγωγή των εδεσμάτων αναλαμβάνει καθήκοντα μαζικής εστίασης (catering) σε εκδηλώσεις γάμων, βαπτίσεων, συνεδρίων κλπ.
«Στο χωριό μας υπάρχουν πολλές ευκαιρίες επιχειρηματικής ανάπτυξης που μπορούν να συνδυαστούν και με τον συνεταιρισμό. Αρχικά κάποιος θα μπορούσε να ασχοληθεί με τα βιολογικά προϊόντα, τα οποία θα τα απορροφήσει ο συνεταιρισμός μας. Ακόμη μπορεί να ασχοληθεί με την προώθηση των προϊόντων μας ή και με τον αγροτουρισμό», αναφέρει η πρόεδρος της «Γαία».
Διευκρινίζει βέβαια ότι παρά τη συνωνυμία του με τον Καναδά το χωριό του Έβρου δεν είναι η γη της επαγγελίας, που μεταναστεύει κάποιος ελπίζοντας ότι θα γίνεις πλούσιος. «Σίγουρα όμως υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλίσει ένα ικανοποιητικό εισόδημα σε ένα περιβάλλον που θα τον γεμίζει ψυχικά», σημειώνει η κα Φραγκούδη.
Κερδοφόρα η καλλιέργεια σαλιγκαριών
Η σαλιγκαροτροφία τα τελευταία χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος, καθώς για πολλούς θεωρείται ως ένα από τα προσοδοφόρα επαγγέλματα του μέλλοντος, με τα σαλιγκάρια να παρουσιάζουν μεγάλη και ακριβή ζήτηση παγκοσμίως.
Ο κ. Δημήτρης Τσίτας είναι ένας από τους λίγους εκτροφείς που ασχολείται με την εκτροφή σαλιγκαριών στην Ελλάδα. «Πριν 2 χρόνια, αν μου έλεγε κάποιος ότι θα αφήσω τη δουλειά μου, για να ασχοληθώ με την εκτροφή σαλιγκαριών, θα γελούσα», εξομολογείται μιλώντας στη Voria.gr.
Ο κ. Τσίτας ήταν τραπεζικός υπάλληλος περίπου για 10 χρόνια. «Η ιδέα ξεκίνησε μετά από αναζήτηση μέσα από το διαδίκτυο, όχι συγκεκριμένα για τα σαλιγκάρια, αλλά ψάχνοντας να βρω κάτι πρωτότυπο-πρωτοποριακό. Η απόφαση να στραφώ στα σαλιγκάρια νομίζω ότι ήταν από τις πιο σημαντικές που έχω πάρει μέχρι στιγμής», συμπληρώνει ο κ. Τσίτας.
Μάλιστα, ο κ. Τσίτας αναλαμβάνει να ενημερώσει όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τη σαλιγκαροτροφία. «Καθημερινά, δέχομαι δεκάδες τηλεφωνήματα από ανθρώπους που αναζητούν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οι περισσότεροι είναι νέοι με μέσο όρο ηλικίας 35-40 ετών», επισημαίνει ο κ. Τσίτας.
Ο Ορέστης Στεφάνου είναι 32 χρονών και ένας από αυτούς που απευθύνθηκε στον κ. Τσίτα για να μάθει περισσότερα για τα σαλιγκάρια. «Ζούσα στη Θεσσαλονίκη και πριν από μισό χρόνο αποφάσισα να μετακομίσω στην Ξάνθη, με σκοπό να βελτιώσω την ποιότητα ζωής μου. Στη Θεσσαλονίκη, πέρα από συναισθηματικούς λόγους όπως είναι η οικογένεια και οι φίλοι, δεν υπήρχε τίποτα για να με κρατήσει και το χειρότερο ήταν ότι οι προοπτικές ήταν δυσοίωνες», παραδέχεται ο κ. Στεφάνου.
«Σίγουρα, έναν νέο τον τρομάζει να αφήσει την πόλη και να γυρίσει στο χωριό, όμως εμένα με φόβισε περισσότερο η ζωή σε μια πόλη που δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα παρά μόνο ακριβή ζωή. Μπορεί η ύπαιθρος να μην έχει τις τρελές ευκαιρίες, όμως σίγουρα υπάρχουν επενδύσεις, στις οποίες μπορεί κάποιος να προχωρήσει», εξηγεί.
Έκανε την αγάπη του δουλειά
Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να συνδυάσουν την αγάπη τους με την δουλειά. Σ΄ αυτούς συγκαταλέγεται και ο ιδιοκτήτης της εταιρίας παραδοσιακών τροφών Ραγιάν, η οποία βρίσκεται στη Βάθη Κιλκίς.
Ο εκφραστής και ιδρυτής της Ραγιάν, κ. Θεόφιλος Γεωργιάδης, πριν 18 χρόνια αποφάσισε να ιδρύσει την εν λόγω επιχείρηση με στόχο της ζωής του να διασώσει και να διαδώσει την ποντιακή διατροφή, τη φιλοσοφία και τις παραδοσιακές συνταγές της.
«Όταν τελείωσα το σχολείο, αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου και να ασχοληθώ με ένα αντικείμενο που μου αρέσει. Δεκαοκτώ χρόνια μετά συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι ο μόνος που αγαπάω την ποντιακή κουζίνα, καθώς σήμερα το 70% των πελατών δεν είναι Πόντιοι, πράγμα που δείχνει ότι η παράδοση έχει καθολική αναγνώριση και ότι ενώνει τους πάντες», δηλώνει ο κ. Γεωργιάδης.
Όπως αναφέρει ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, ο πληθυσμός στο χωριό του τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αύξηση, καθώς ολοένα και περισσότεροι νέοι ψάχνουν εναλλακτικές εργασίες. «Υπάρχει μια νέα τάση του κόσμου για επαναπατρισμό, ωστόσο θεωρώ ότι η πολιτεία μας αντί να τους υποστηρίζει τούς απωθεί. Όμως, αν κάποιος έχει όρεξη και του αρέσει η ζωή στην ύπαιθρο, είμαι βέβαιος ότι θα βρει απασχόληση», σημειώνει ο κ. Γεωργιάδης.
