Εντυπωσιακές επενδύσεις πραγματοποιούνται στην ελληνική αρτοποιία αγγίζοντας τα τελευταία χρόνια 3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων η πλειονότητα ανήκει σε ίδια κεφάλαια των αρτοποιών.
Εντυπωσιακές επενδύσεις πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια στην ελληνική αρτοποιία αγγίζοντας τα 3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων η πλειοψηφία ανήκει σε ίδια κεφάλαια των αρτοποιών. Τα στοιχεία παρουσίασε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος, Μιχάλης Μούσιος, μιλώντας πρόσφατα σε ημερίδα της UNESCO με θέμα την υγιεινή διατροφή και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα.
Στην ομιλία του ο κ. Μούσιος σημείωσε ότι στην Ελλάδα λειτουργούν 14.400 βιοτεχνικά αρτοποιεία και οι εργαζόμενοι σε αυτά ανέρχονται σε 67.000. Επίσης, λειτουργούν 120 κυλινδρόμυλοι – αλευροβιομηχανίες καλύπτοντας έναν τεράστιο αριθμό εργαζομένων. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι σε κάθε γειτονιά που ιδρύεται και λειτουργεί ένα αρτοποιείο, δημιουργείται ένας οικονομικός και κοινωνικός ιστός από διάφορα μικρομάγαζα.
Ο κ. Μούσιος πρόσθεσε ότι το 95% του μηχανολογικού εξοπλισμού στα αρτοποιία προέρχεται από ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες, όπως και ο εξοπλισμός των καταστημάτων. Ο ίδιος τόνισε ότι στο χώρο της βιοτεχνικής αρτοποιίας η ανεργία είναι μηδενική, και μόνο το 4,7% των αρτοποιών έχει κάνει χρήση επιδοτούμενων ανέργων.
Τότε και σήμερα
Εξαιρετικά ενδιαφέροντα ήταν τα στοιχεία που επικαλέστηκε ο κ. Μούσιος αναφερόμενος στην πορεία της κατανάλωσης ψωμιού στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ‘50 μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με αυτά, το 1950 η κατά κεφαλήν κατανάλωση ψωμιού στη χώρα ήταν 210 κιλά τον χρόνο. Έως το 1995 υπήρχε σταδιακή μείωση, όσο αυξανόταν το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα, φθάνοντας στα 65 κιλά κατά κεφαλή το χρόνο. Από το 1995 έως και σήμερα διαπιστώνεται μια μικρή αύξηση στην κατανάλωση ψωμιού η οποία φθάνει στα 70 κιλά κατά κεφαλήν το χρόνο.
Κατά τον κ. Μούσιο αυτό οφείλεται σε τρεις βασικούς λόγους:
1) Στους οικονομικούς μετανάστες. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, ήρθαν αρκετοί και το ψωμί ως το πιο φτηνό αγαθό που μπορούσαν να προμηθευτούν, είχε ως αποτέλεσμα στην συνδρομή της αύξησης της κατανάλωσής του
2) Καταρρίφθηκε ο μύθος ότι το ψωμί παχαίνει. Η ιατρική κοινότητα ύστερα από 30 χρόνια αναγνώρισε το λάθος και άρχισε σιγά- σιγά να συστήνει την κατανάλωση ψωμιού.
3) Στη θεαματική βελτίωση της ποιότητας του ψωμιού αλλά και η αύξηση της γκάμας των προϊόντων.
Στην ομιλία του ο κ. Μούσιος σημείωσε ότι στην Ελλάδα λειτουργούν 14.400 βιοτεχνικά αρτοποιεία και οι εργαζόμενοι σε αυτά ανέρχονται σε 67.000. Επίσης, λειτουργούν 120 κυλινδρόμυλοι – αλευροβιομηχανίες καλύπτοντας έναν τεράστιο αριθμό εργαζομένων. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι σε κάθε γειτονιά που ιδρύεται και λειτουργεί ένα αρτοποιείο, δημιουργείται ένας οικονομικός και κοινωνικός ιστός από διάφορα μικρομάγαζα.
Ο κ. Μούσιος πρόσθεσε ότι το 95% του μηχανολογικού εξοπλισμού στα αρτοποιία προέρχεται από ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες, όπως και ο εξοπλισμός των καταστημάτων. Ο ίδιος τόνισε ότι στο χώρο της βιοτεχνικής αρτοποιίας η ανεργία είναι μηδενική, και μόνο το 4,7% των αρτοποιών έχει κάνει χρήση επιδοτούμενων ανέργων.
Τότε και σήμερα
Εξαιρετικά ενδιαφέροντα ήταν τα στοιχεία που επικαλέστηκε ο κ. Μούσιος αναφερόμενος στην πορεία της κατανάλωσης ψωμιού στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ‘50 μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με αυτά, το 1950 η κατά κεφαλήν κατανάλωση ψωμιού στη χώρα ήταν 210 κιλά τον χρόνο. Έως το 1995 υπήρχε σταδιακή μείωση, όσο αυξανόταν το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα, φθάνοντας στα 65 κιλά κατά κεφαλή το χρόνο. Από το 1995 έως και σήμερα διαπιστώνεται μια μικρή αύξηση στην κατανάλωση ψωμιού η οποία φθάνει στα 70 κιλά κατά κεφαλήν το χρόνο.
Κατά τον κ. Μούσιο αυτό οφείλεται σε τρεις βασικούς λόγους:
1) Στους οικονομικούς μετανάστες. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, ήρθαν αρκετοί και το ψωμί ως το πιο φτηνό αγαθό που μπορούσαν να προμηθευτούν, είχε ως αποτέλεσμα στην συνδρομή της αύξησης της κατανάλωσής του
2) Καταρρίφθηκε ο μύθος ότι το ψωμί παχαίνει. Η ιατρική κοινότητα ύστερα από 30 χρόνια αναγνώρισε το λάθος και άρχισε σιγά- σιγά να συστήνει την κατανάλωση ψωμιού.
3) Στη θεαματική βελτίωση της ποιότητας του ψωμιού αλλά και η αύξηση της γκάμας των προϊόντων.
