Δυσκολεύονται να βρουν εργασία και όταν τον πετυχαίνουν αμείβονται χαμηλότερα έναντι των Αθηναίων συναδέλφων τους, μολονότι εργάζονται περισσότερες ώρες. Ο λόγος για τους μηχανικούς από τη Θεσσαλονίκη
Ανοχύρωτοι, όσον αφορά στο γνωσιακό υπόβαθρο που προϋποθέτει ο οξύς ανταγωνισμός στην αγορά εργασίας, αισθάνονται οι βορειοελλαδίτες μηχανικοί, σε σχέση με τους συναδέλφους τους από την Αττική και πολύ περισσότερο έναντι εκείνων που αναζητούν μια θέση στον «εργασιακό ήλιο», έχοντας ως εφόδιο τις σπουδές τους στην... εσπερία.
Η μειονεκτική θέση των διπλωματούχων μηχανικών της Θεσσαλονίκης, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτήν την (συγκριτική) παράμετρο. Κι αυτό γιατί ακόμη κι όταν καταφέρνουν να κατακτήσουν μια θέση στον επαγγελματικό στίβο, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να το πετύχουν σε σύγκριση με τους Αθηναίους και συνήθως (δηλώνουν ότι) αμείβονται χειρότερα από εκείνους, παρά το γεγονός ότι εργάζονται περισσότερο.
Τα ανωτέρω συμπεράσματα περιλαμβάνονται σε έρευνα της Public Issue για λογαριασμό του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), σε δείγμα 2.400 διπλωματούχων μηχανικών από όλη την επικράτεια. Σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων, που φιλοξενεί το επίσημο house organ του ΤΕΕ/ΤΚΜ στην τελευταία του έκδοση, το πρόβλημα της ανεργίας των μηχανικών εμφανίζεται έντονο στην περιοχή της Θεσσαλονίκης μια και φθάνει ως ποσοστό στο 9%, όταν στην Αθήνα βρίσκεται στο 8%. Σε σχέση, πάντως, με το 2006 η ανεργία στον κλάδο καταγράφεται πολύ πιο υψηλή εκτός των δύο μεγάλων αστικών κέντρων, αφού έχει εκτιναχθεί στο 16%, από το μόλις 2% πριν από 4 χρόνια. Σε πανελλαδική κλίμακα, τα στοιχεία δείχνουν ότι ένας στους τρεις από το σύνολο των μηχανικών που δεν απασχολούνται, βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών, ενώ το υψηλότερο ποσοστό (23%) καταγράφεται μεταξύ νέων μηχανικών που απέκτησαν άδεια εξάσκησης επαγγέλματος μετά το 2006.
Με βάση το Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης, εξάλλου, από την έρευνα του ΤΕΕ προκύπτει ότι οι Θεσσαλονικείς μηχανικοί κερδίζουν λιγότερα από το επάγγελμά τους, έναντι των Αθηναίων. Συγκεκριμένα, το 68% του συνόλου στο ΠΣΘ δηλώνει ότι το ετήσιο εισόδημά του δεν υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ ετησίως, ενώ υπάρχει κι ένα 30% οι οποίοι επιτυγχάνουν αμοιβές πάνω από αυτό το εισοδηματικό όριο. Την ίδια στιγμή στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, μέχρι 30.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο έχει το 57% του συνόλου, ενώ το 38% παραδέχεται πως ξεπερνά αυτό το ποσό. Στην ερώτηση, δε, «πόσες ώρες την ημέρα εργάζεστε;», οι Θεσσαλονικείς δηλώνουν μέσο όρο 9,02 ώρες ημερησίως, έναντι 8,78 ωρών στην Αθήνα και 8,77 ωρών στην υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ όσον αφορά στο χρόνο που απαιτείται για την εξεύρεση εργασίας, οι απόφοιτοι του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) φαίνεται πως καταφέρνουν ταχύτερα την επίτευξη του στόχου έναντι των συναδέλφων τους από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Ως προς το βαθμό ικανοποίησης από τις γνώσεις που λαμβάνουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, συμπεραίνεται ότι οι απόφοιτοι του ΑΠΘ είναι λιγότερο ικανοποιημένοι έναντι του μέσου ελληνικού όρου. Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση για την ικανοποίηση των αποφοίτων του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ). Πιο συγκεκριμένα, μόλις το 32% των αποφοίτων του ΑΠΘ (έναντι μέσου εθνικού όρου 40%) αισθάνεται ότι το πρόγραμμα των σπουδών τους (στο πρώτο πτυχίο) τους προετοίμασε επαρκώς, για να αντιμετωπίσουν για πρώτη φορά την αγορά εργασίας, ενώ το 67% απαντά «όχι και τόσο» ή «καθόλου» στο ερώτημα αν είναι προετοιμασμένοι για τον εργασιακό στίβο. Τα ποσοστά είναι πιο θεαματικά όταν πρόκειται για το ΔΠΘ, αφού το 71% του δείγματος είπε ότι δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένο από το πρόγραμμα σπουδών. Πιο ικανοποιημένοι και «πολύ ή μάλλον» προετοιμασμένοι υποστηρίζουν σε ποσοστό 40% ότι είναι οι κάτοχοι πρώτου πτυχίου από το ΕΜΠ, ενώ οι απόφοιτοι ξένων πανεπιστημίων βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα, καθώς το 57% σημειώνουν ότι ήταν πολύ ή μάλλον προετοιμασμένοι.
Η μειονεκτική θέση των διπλωματούχων μηχανικών της Θεσσαλονίκης, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτήν την (συγκριτική) παράμετρο. Κι αυτό γιατί ακόμη κι όταν καταφέρνουν να κατακτήσουν μια θέση στον επαγγελματικό στίβο, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να το πετύχουν σε σύγκριση με τους Αθηναίους και συνήθως (δηλώνουν ότι) αμείβονται χειρότερα από εκείνους, παρά το γεγονός ότι εργάζονται περισσότερο.
Τα ανωτέρω συμπεράσματα περιλαμβάνονται σε έρευνα της Public Issue για λογαριασμό του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), σε δείγμα 2.400 διπλωματούχων μηχανικών από όλη την επικράτεια. Σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων, που φιλοξενεί το επίσημο house organ του ΤΕΕ/ΤΚΜ στην τελευταία του έκδοση, το πρόβλημα της ανεργίας των μηχανικών εμφανίζεται έντονο στην περιοχή της Θεσσαλονίκης μια και φθάνει ως ποσοστό στο 9%, όταν στην Αθήνα βρίσκεται στο 8%. Σε σχέση, πάντως, με το 2006 η ανεργία στον κλάδο καταγράφεται πολύ πιο υψηλή εκτός των δύο μεγάλων αστικών κέντρων, αφού έχει εκτιναχθεί στο 16%, από το μόλις 2% πριν από 4 χρόνια. Σε πανελλαδική κλίμακα, τα στοιχεία δείχνουν ότι ένας στους τρεις από το σύνολο των μηχανικών που δεν απασχολούνται, βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών, ενώ το υψηλότερο ποσοστό (23%) καταγράφεται μεταξύ νέων μηχανικών που απέκτησαν άδεια εξάσκησης επαγγέλματος μετά το 2006.
Με βάση το Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης, εξάλλου, από την έρευνα του ΤΕΕ προκύπτει ότι οι Θεσσαλονικείς μηχανικοί κερδίζουν λιγότερα από το επάγγελμά τους, έναντι των Αθηναίων. Συγκεκριμένα, το 68% του συνόλου στο ΠΣΘ δηλώνει ότι το ετήσιο εισόδημά του δεν υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ ετησίως, ενώ υπάρχει κι ένα 30% οι οποίοι επιτυγχάνουν αμοιβές πάνω από αυτό το εισοδηματικό όριο. Την ίδια στιγμή στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, μέχρι 30.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο έχει το 57% του συνόλου, ενώ το 38% παραδέχεται πως ξεπερνά αυτό το ποσό. Στην ερώτηση, δε, «πόσες ώρες την ημέρα εργάζεστε;», οι Θεσσαλονικείς δηλώνουν μέσο όρο 9,02 ώρες ημερησίως, έναντι 8,78 ωρών στην Αθήνα και 8,77 ωρών στην υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ όσον αφορά στο χρόνο που απαιτείται για την εξεύρεση εργασίας, οι απόφοιτοι του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) φαίνεται πως καταφέρνουν ταχύτερα την επίτευξη του στόχου έναντι των συναδέλφων τους από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Ως προς το βαθμό ικανοποίησης από τις γνώσεις που λαμβάνουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, συμπεραίνεται ότι οι απόφοιτοι του ΑΠΘ είναι λιγότερο ικανοποιημένοι έναντι του μέσου ελληνικού όρου. Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση για την ικανοποίηση των αποφοίτων του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ). Πιο συγκεκριμένα, μόλις το 32% των αποφοίτων του ΑΠΘ (έναντι μέσου εθνικού όρου 40%) αισθάνεται ότι το πρόγραμμα των σπουδών τους (στο πρώτο πτυχίο) τους προετοίμασε επαρκώς, για να αντιμετωπίσουν για πρώτη φορά την αγορά εργασίας, ενώ το 67% απαντά «όχι και τόσο» ή «καθόλου» στο ερώτημα αν είναι προετοιμασμένοι για τον εργασιακό στίβο. Τα ποσοστά είναι πιο θεαματικά όταν πρόκειται για το ΔΠΘ, αφού το 71% του δείγματος είπε ότι δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένο από το πρόγραμμα σπουδών. Πιο ικανοποιημένοι και «πολύ ή μάλλον» προετοιμασμένοι υποστηρίζουν σε ποσοστό 40% ότι είναι οι κάτοχοι πρώτου πτυχίου από το ΕΜΠ, ενώ οι απόφοιτοι ξένων πανεπιστημίων βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα, καθώς το 57% σημειώνουν ότι ήταν πολύ ή μάλλον προετοιμασμένοι.
