Στις ιστορικές διαδρομές των κομμάτων είναι οι λίγες οι φορές που θα πρέπει να ληφθούν πραγματικά κρίσιμες αποφάσεις, από τις οποίες θα κριθεί η επόμενη μέρα τους και μαζί η επόμενη μέρα της χώρας.
Στις ιστορικές διαδρομές των κομμάτων είναι οι λίγες οι φορές που θα πρέπει να ληφθούν πραγματικά κρίσιμες αποφάσεις, από τις οποίες θα κριθεί η επόμενη μέρα τους και μαζί η επόμενη μέρα της χώρας. Μια από αυτές είναι κι αυτή που καλούνται να λάβουν οι πολιτικοί σχηματισμοί αυτές τις ώρες, ενόψει της συζήτησης και της ψήφισης στη Βουλή του Μνημονίου για την ενεργοποίηση του σχεδίου διάσωσης της εθνικής οικονομίας από το Eurogroup και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Την Τρίτη το βράδυ, ο πρόεδρος της ΝΔ, κ.Αντώνης Σαμαράς, ανακοίνωσε ότι η «γραμμή» του κόμματος είναι υπέρ της καταψήφισης του Μνημονίου, που αυτή τη στιγμή φαντάζει και είναι -δυστυχώς - η μοναδική λύση για την αποφυγή της πτώχευσης και της κατάρρευσης της χώρας. Χωρίς να διευκρινίζει ποια θα μπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση. Κατά συνέπεια, χωρίς να διατυπώνει μια αξιόπιστη πρόταση για την αποφυγή του «μοιραίου», που είναι και το βασικό ζητούμενο.
Βεβαίως, η ηγεσία της ΝΔ έχει ως ένα βαθμό και τα δίκια της. Γιατί:
α) Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, αφού προηγουμένως είχε δώσει στη δημοσιότητα το περιεχόμενο των μέτρων, καθιστούσε, όντως, την πρωτοβουλία του καθαρά επικοινωνιακή. Κατά συνέπεια, άνευ ουσίας και σημασίας.
β) Το γεγονός, επίσης, ότι η διαχείριση του προβλήματος από την παρούσα κυβέρνηση, κατά τους τελευταίους έξι μήνες, θα πρέπει να γίνεται ανακοίνωση σε συνέδρια για το αποτυχημένο του χαρακτήρα της. Η ελληνική κυβέρνηση, όλο αυτό το διάστημα, έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο, σε επίπεδο χειρισμών, προκαλώντας το σημερινό Αρμαγεδώνα.
Όμως όλα τα παραπάνω - καθώς και πολλά περισσότερα - δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την καταψήφιση του Μνημονίου, από τη στιγμή μάλιστα που δεν διατυπώνεται εναλλακτική πρόταση για τη διάσωση της χώρας.
Ο κ. Σαμαράς, έστω και τώρα, θα μπορούσε, αφού διατύπωνε τις ενστάσεις του για ό,τι έκανε και δεν έκανε η σημερινή κυβέρνηση, να κάνει επίδειξη πολιτικής υπέρβασης και να ψηφίσει υπέρ του Μνημονίου, έστω κι αν διαφωνεί - και καλά κάνει -με το περιεχόμενό του. Θα ήταν μια πράξη που θα «έχτιζε» πολιτική αξιοπιστία, από την οποία έχει τόσο ανάγκη αυτή τη στιγμή ο τόπος.
Την Τρίτη το βράδυ, ο πρόεδρος της ΝΔ, κ.Αντώνης Σαμαράς, ανακοίνωσε ότι η «γραμμή» του κόμματος είναι υπέρ της καταψήφισης του Μνημονίου, που αυτή τη στιγμή φαντάζει και είναι -δυστυχώς - η μοναδική λύση για την αποφυγή της πτώχευσης και της κατάρρευσης της χώρας. Χωρίς να διευκρινίζει ποια θα μπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση. Κατά συνέπεια, χωρίς να διατυπώνει μια αξιόπιστη πρόταση για την αποφυγή του «μοιραίου», που είναι και το βασικό ζητούμενο.
Βεβαίως, η ηγεσία της ΝΔ έχει ως ένα βαθμό και τα δίκια της. Γιατί:
α) Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, αφού προηγουμένως είχε δώσει στη δημοσιότητα το περιεχόμενο των μέτρων, καθιστούσε, όντως, την πρωτοβουλία του καθαρά επικοινωνιακή. Κατά συνέπεια, άνευ ουσίας και σημασίας.
β) Το γεγονός, επίσης, ότι η διαχείριση του προβλήματος από την παρούσα κυβέρνηση, κατά τους τελευταίους έξι μήνες, θα πρέπει να γίνεται ανακοίνωση σε συνέδρια για το αποτυχημένο του χαρακτήρα της. Η ελληνική κυβέρνηση, όλο αυτό το διάστημα, έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο, σε επίπεδο χειρισμών, προκαλώντας το σημερινό Αρμαγεδώνα.
Όμως όλα τα παραπάνω - καθώς και πολλά περισσότερα - δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την καταψήφιση του Μνημονίου, από τη στιγμή μάλιστα που δεν διατυπώνεται εναλλακτική πρόταση για τη διάσωση της χώρας.
Ο κ. Σαμαράς, έστω και τώρα, θα μπορούσε, αφού διατύπωνε τις ενστάσεις του για ό,τι έκανε και δεν έκανε η σημερινή κυβέρνηση, να κάνει επίδειξη πολιτικής υπέρβασης και να ψηφίσει υπέρ του Μνημονίου, έστω κι αν διαφωνεί - και καλά κάνει -με το περιεχόμενό του. Θα ήταν μια πράξη που θα «έχτιζε» πολιτική αξιοπιστία, από την οποία έχει τόσο ανάγκη αυτή τη στιγμή ο τόπος.
