Ξέρετε τι είπε Λιθουανός αξιωματούχος σε Ελληνα ομόλογο του, κατά τη διάρκεια των τελευταία συνεδριάσεων, στο πλαίσιο της ΕΕ, για την αναζήτηση λύσης ως προς το ελληνικό ζήτημα;
«Πείτε μου ένα καλό επιχείρημα, για να το πω στους συμπατριώτες του, που παίρνουν κατώτατο μισθό 300 ευρώ, ότι εσείς θέλετε βοήθεια για να αυξήσετε τον δικό σας στα 751 ευρώ». Σημειωτέον ότι η Λιθουανία, στο μέτρο που της αναλογεί βεβαίως, συμμετέχει στα προγράμματα οικονομικής βοήθειας προς τη χώρα μας.
Κάτι ανάλογο είπε και ένας Ισπανός, στην ίδια συνεδρίαση. Εκατσε και υπολόγισε ότι η «ανάσα» που ζητάμε, ύψους 25 δις ευρώ, περίπου, αναλογεί στα επιδόματα ανεργίας ενός ολόκληρου χρόνου, που δικαιούνται οι Ισπανοί άνεργοι. Και είναι πολλοί: Ως γνωστόν, η Ισπανία είχε και έχει παραδοσιακά τον υψηλότερο δείκτη ανεργίας στην Ευρώπη και μόνο η Ελλάδα των 6 χρόνων ύφεσης μπορεί πλέον να την ανταγωνιστεί στα ίσα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα κι αυτός ο επικεφαλής του Ποδέμος, δηλαδή του ισπανικού «ΣΥΡΙΖΑ», έσπευσε πρόσφατα να διαφοροποιήσει τη θέση του από τους Ελληνες συντρόφους του, λέγοντας ότι «είναι άλλη περίπτωση». «Τοξική» ήθελε να συμπληρώσει, αλλά δεν το έκανε, στο όνομα, προφανώς, της προεκλογικής συγκέντρωσης στην Ομόνοια, που απήυθυνε και ...χαιρετισμό δια ζώσης.
Τι θέλω να πω με όλα τα παραπάνω; Οτι όχι απλά έχουμε αρχίσει να κουράζουμε όλους τους υπόλοιπους με τη στάση μας, αλλά τώρα τελευταία τους κάνουμε να θυμώνουν κιόλας. Κι αυτό δεν θα μας βγει σε καλό, είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα. Ηδη, οι Ιρλανδοί έχουν πει σχεδόν από την πρώτη στιγμή, ότι δεν συμφωνούν με άλλο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα και οι Ιταλοί με τους Γάλλους, στα μεγάλα ευρωπαικά φόρα, κάνουν λίγο - πολύ ότι δεν μας ξέρουν πλέον, αποστρέφοντας το κεφάλι τους.
Το πρόβλημα είναι πως όλοι αυτοί, για να δει και πάλι η Ελλάδα το χρώμα του (δανεικού) χρήματος τους, θα πρέπει να ψηφίσουν σχετικά στα Κοινοβούλια τους. Κι εύλογα γεννάται το ερώτημα: θα το πράξουν, ακόμα και αν η πολυπόθητη συμφωνία ή συμβόλαιο ή όπως αλλιώς θέλετε, πείτε το, επικυρωθεί, σε πρώτη φάση, αύριο; Φοβάμαι ότι το σκοινί όχι απλά έχει τεντωθεί, αλλά έχει σπάσει κι αντί για την περίφημη συμμαχία των «Νοτιοευρωπαίων» υπέρ της Ελλάδας, έχουμε τη συμφωνία κατά της χώρας μας. Για να μη πω για τους Γερμανούς και τους άλλους.
Ο Τειρεσίας
