Αυξάνουν με την πρόοδο του χρόνου, και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, τα δύσκολα προβλήματα που θα πρέπει να λύσει η κυβέρνηση που θα αναλάβει τις τύχες της χώρας μετά τις κάλπες.
Το σημαντικότερο από αυτά, με βάση τα έως τώρα δεδομένα, έχει να κάνει με το γεγονός ότι τέλος Φεβρουαρίου θα λήξει η περίοδος παράτασης του υφιστάμενου Μνημονίου και απ΄ το Μάρτιο η Ελλάδα – και κατ’ επέκταση οι τέσσερις συστημικές της τράπεζες - δεν θα έχει την κάλυψη της ΕΚΤ ως προς την ενίσχυση της ρευστότητας της και όχι μόνο.
Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι σε αυτή την περίπτωση, η πιθανότερη λύση που εξετάζεται είναι - λόγω ειδικών συνθηκών - να υπάρξει μια νέα άτυπη παράταση του Μνημονίου, μέχρι το σχηματισμό κυβέρνησης, η οποία ωστόσο δεν θα είναι μεγαλύτερη σε διάρκεια από μερικές εβδομάδες.
Οπερ σημαίνει ότι η κατάσταση θα διαμορφώνεται οριακή, καθώς: α) Εάν σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, τα χρονικά περιθώρια που θα έχει μπροστά της για διαπραγματευεί θα είναι σχεδόν ανύπαρκτα β) Εάν όχι, θα οδηγηθούμε σε δεύτερες εκλογές, με αποτέλεσμα κανένα Πρόγραμμα να μην εφαρμόζεται και η χώρα να βρίσκεται στη ζώνη της ακυβερνησίας για πάνω από έναν μήνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο λειτουργία της (για έσοδα κλπ).
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα έχει να κάνει με τη συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα αγοράς χρέους (QE), που προωθεί η ΕΚΤ.
Το συνολικό του μπάτζετ υπολογίζεται σε 500 δισ. ευρώ, από τα οποία στην Ελλάδα αναλογούν περίπου 14,5 δις (2,9% του συνολικού προυπολογισμού του προγράμματος). Ωστόσο, για να αγοράσει η ΕΚΤ ελληνικό χρέος θα πρέπει η χώρα να βρίσκεται σε Πρόγραμμα, αλλιώς εξαιρείται. Αυτό είναι ίσως και το πιεστικότερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας αυτή τη στιγμή…
