Δύο ήσαν τα όπλα με τα οποία η Τουρκία κατόρθωσε να αποκτήσει την εύνοια των ΗΠΑ, και να συμπεριφέρεται με αλαζονικό τρόπο έναντι ημών αλλά και των άλλων γειτόνων της. Αφενός η σπουδαία γεωστρατηγική της θέση, αφετέρου η μυθοπλασία ότι η «μουσουλμανική δημοκρατία» -το υποτιθέμενο πολίτευμά της- θα μπορούσε να εξαχθεί καις τις άλλες αραβικές μουσουλμανικές χώρες, ώστε να καταστούν φιλικές προς τις ΗΠΑ.
Ως προς το πρώτο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γεωγραφική θέση της Τουρκίας τής παρέχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, να μπορούν οι ΗΠΑ να ελέγχουν από εκεί όλη την Μέση Ανατολή. Είναι όμως απορίας άξιον, ότι ενώ εξίσου σημαντική είναι και η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας -η οποία στέκεται ως πρόφραγμα στην κάθοδο της Ρωσίας στην Μεσόγειο-, δεν έχει την ίδια αντιμετώπιση από τις ΗΠΑ, απεναντίας μάλιστα. Μάλλον, αυτό οφείλεται στις διαφορετικές τοποθετήσεις των πολιτικών των δύο χωρών.
Ως προς το δεύτερο, την εξαγωγή δηλαδή της «μουσουλμανικής δημοκρατίας» στις αραβικές χώρες, είναι τόσο ανόητη αυτή αντίληψη, που όπως έχει φανεί, οφείλεται αποκλειστικώς στον χρηματισμό εκ μέρους του τουρκικού λόμπι στις ΗΠΑ, Αμερικανών γερουσιαστών - με την βοήθεια μέχρι πρότινος και του ισραηλιτικού στοιχείου.
Δεν μπορεί να υπάρχουν τόσο αδαείς σύμβουλοι πέριξ των Αμερικανών προέδρων, ώστε να μη γνωρίζουν πως οι Άραβες βδελύσσονται τους Τούρκους, από τους οποίους απελευθερώθηκαν μόνον το 1931, προς τους οποίους Άραβες, καίτοι μουσουλμάνοι, οι Τούρκοι συμπεριφέρονταν ως γκιαούρηδες (άπιστοι). Πλην του ότι η δημοκρατία ως πολίτευμα, δεν ταιριάζει ούτε κατ’ ελάχιστο στη νοοτροπία των Ασιατών (ποια χώρα έχει δημοκρατία στη Ασία;).
Σε αντίθεση λοιπόν με τους Έλληνες πολιτικούς, οι Τούρκοι εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρον τα πλεονεκτήματά τους. Όπως όμως συμβαίνει με τους αλαζόνες, δεν αντιλαμβάνονται τα όρια στα οποία τους επιτρέπεται να κινηθούν και τα υπερβαίνουν. Κάποια στιγμή ασφαλώς, η συσωρευμένη οργή των εμπαιζομένων θα ξεσπάσει.
Προ ημερών, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν μια μονάδα αεροσκαφών, των οποίων ο ρόλος είναι να συμμετέχουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης μάχης, σε περίπτωση που κάποιο μαχητικό συντριβόταν στην εμπόλεμη ζώνη, είτε ως αποτέλεσμα εχθρικών πυρών, είτε ως αποτέλεσμα κάποιας μηχανικής βλάβης. Σκοπός είναι να αποφευχθεί επανάληψη της φρικαλεότητας με τον Ιορδανό πιλότο τον οποίο οι μισθοφόροι του Ισλαμικού Κράτους έκαψαν ζωντανό.
Οι Τούρκοι αρνήθηκαν να ανοίξουν τις αεροπορικές τους βάσεις για να φιλοξενήσουν τα αμερικανικά αεροσκάφη, τα οποία ούτε δεν προορίζονται να βομβαρδίσουν τους ακραίους ισλαμιστές, αλλά να σώσουν ζωές. Δηλαδή, οι Τούρκοι αρνήθηκαν να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης των πιλότων, εάν αυτοί κινδυνεύουν να πέσουν στα χέρια των μισθοφόρων, όπως έγραψε η «The Wall Street Journal». Επομένως, το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου, δεν κρύβει ότι τάσσεται στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτους.
Προφανώς, επειδή οι Τούρκοι έχουν αποδείξει πως δεν φτάνουν μέχρι σήμερα στα άκρα, θα υπάρξει κάποιο «ανατολίτικο παζάρι», και θα αποκτήσουν ανταλλάγματα περισσότερα από τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Να θυμίσω, ότι ο κ. Μπάιντεν μιλώντας στο Χάρβαρντ, είχε δηλώσει: «Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κατάρ, ήταν τόσο αποφασισμένες να ανατρέψουν τον Άσαντ, που υπό κάποια έννοια έδωσαν το σύνθημα για τον πόλεμο Αλεβιτών-Σουνιτών. Πλημμύρισαν με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και πολλούς τόνους με όπλα οποιονδήποτε πολεμούσε κατά του Άσαντ. Δεν μπορέσαμε να τους πείσουμε να μην στηρίζουν αυτές τις ομάδες». Και έτσι εμφανίστηκε το Ισλαμικό Κράτος, του οποίοι τα ηγετικά στελέχη όταν τραυματιστούν περιθάλπονται σε τουρκικά νοσοκομεία.
Ο κ. Ερντογάν απαίτησε να ζητήσει συγγνώμη ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, κι αυτός συμμορφώθηκε (!).Συγκεκριμένα, επείγουσα δήλωση στην εφημερίδα ''Χουριέτ'' απέστειλε η εκπρόσωπος του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, όπου τόνιζε ότι ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος τρέφει θαυμασμό στο πρόσωπο του Ερντογάν και πως με τις δηλώσεις του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το μόνο που προσπαθούσε ήταν να τονίσει την αβεβαιότητα που υπάρχει στην Συρία».
Αυτά είναι ελάχιστα από όσα επιτυγχάνει η τουρκική πολιτική. Χρειάζεται άραγε να αναφέρω, τι επιτυγχάνει η ελληνική;
Ο Μακεδών
