Στο υπουργείο Οικονομικών όχι απλώς προσδοκούν, αλλά εύχονται κιόλας να υπάρξει μια ακόμα πρόταση για την αγορά των μετοχών του Δημοσίου στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό.
Στο υπουργείο Οικονομικών όχι απλώς προσδοκούν, αλλά εύχονται κιόλας να υπάρξει μια ακόμα πρόταση για την αγορά των μετοχών του Δημοσίου στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό. Γιατί, ακόμα κι αν η Πειραιώς βελτιώσει τη δική της, που σήμερα αποτιμάται σε 701 εκατ. ευρώ, τα περιθώρια που έχει για να κάνει την έκπληξη της τελευταίας στιγμής είναι περιορισμένα. Οι δυνατότητές της είναι περιορισμένες, το ίδιο και η ρευστότητα.
Αυτή τη στιγμή, το βασικό πλεονέκτημα της πρότασης Σάλλα δεν είναι το περιορισμένο cash, ούτε οι προοπτικές που διανοίγει στις δύο κρατικές τράπεζες άμα την εξαγορά τους. Αντιθέτως, κύριο όπλο του είναι το γεγονός ότι θέλει μεν να αγοράσει το ΤΤ, αλλά παίρνει μαζί και το βαρίδι της Αγροτικής. Κάτι που κανένας άλλος στην αγορά δεν διανοείται σήμερα να κάνει.
Βεβαίως και ο κ. Μ. Σάλλας δεν το κάνει αυτό για την καλή του καρδιά. Εκών - άκων οδηγείται σε αυτή τη λύση, γιατί ξέρει ότι δεν έχει άλλη επιλογή και δυνατότητα. Γιατί πως αλλιώς θα «παλέψει» μια καλύτερη προσφορά - για παράδειγμα της Εθνικής - σε μετρητά, αν αυτή ενσκύψει; Οπότε πονηρά σκεπτόμενος βάζει στο υπουργείο Οικονομικών το «τυράκι» της Αγροτικής. Και περιμένει να «τσιμπήσει». Όπως και τσίμπησε.
Γιατί η ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη το μεσημέρι το υπουργείο Οικονομικών, μόνο αποθαρρυντική δεν ήταν στις προθέσεις και στις διαθέσεις του κ. Σάλλα. Με μια ελαστική ερμηνεία, θα μπορούσε κανείς να πει ότι του λέει «καλώς ήλθατε». Το γεγονός αυτό ήταν που προκάλεσε περισσότερο τη μήνιν των (παλαιο)ΠΑΣΟΚων υπουργών και βουλευτών, που βλέπουν το DNA τους να θίγεται ανεπανόρθωτα.
Το ερώτημα που (τους) τίθεται είναι κρίσιμο: Επί των ημερών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ θα πουληθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο η Αγροτική; Δηλαδή, «τα ιερά και τα όσια» του κράτους; Μετά από αυτό, όλοι δικαιούνται να πουν ότι «δεν θα μείνει τίποτα όρθιο». Το θέλει άλλωστε το ΔΝΤ, ενώ και ο Γ. Παπανδρέου δεν φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα...
Αυτή τη στιγμή, το βασικό πλεονέκτημα της πρότασης Σάλλα δεν είναι το περιορισμένο cash, ούτε οι προοπτικές που διανοίγει στις δύο κρατικές τράπεζες άμα την εξαγορά τους. Αντιθέτως, κύριο όπλο του είναι το γεγονός ότι θέλει μεν να αγοράσει το ΤΤ, αλλά παίρνει μαζί και το βαρίδι της Αγροτικής. Κάτι που κανένας άλλος στην αγορά δεν διανοείται σήμερα να κάνει.
Βεβαίως και ο κ. Μ. Σάλλας δεν το κάνει αυτό για την καλή του καρδιά. Εκών - άκων οδηγείται σε αυτή τη λύση, γιατί ξέρει ότι δεν έχει άλλη επιλογή και δυνατότητα. Γιατί πως αλλιώς θα «παλέψει» μια καλύτερη προσφορά - για παράδειγμα της Εθνικής - σε μετρητά, αν αυτή ενσκύψει; Οπότε πονηρά σκεπτόμενος βάζει στο υπουργείο Οικονομικών το «τυράκι» της Αγροτικής. Και περιμένει να «τσιμπήσει». Όπως και τσίμπησε.
Γιατί η ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη το μεσημέρι το υπουργείο Οικονομικών, μόνο αποθαρρυντική δεν ήταν στις προθέσεις και στις διαθέσεις του κ. Σάλλα. Με μια ελαστική ερμηνεία, θα μπορούσε κανείς να πει ότι του λέει «καλώς ήλθατε». Το γεγονός αυτό ήταν που προκάλεσε περισσότερο τη μήνιν των (παλαιο)ΠΑΣΟΚων υπουργών και βουλευτών, που βλέπουν το DNA τους να θίγεται ανεπανόρθωτα.
Το ερώτημα που (τους) τίθεται είναι κρίσιμο: Επί των ημερών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ θα πουληθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο η Αγροτική; Δηλαδή, «τα ιερά και τα όσια» του κράτους; Μετά από αυτό, όλοι δικαιούνται να πουν ότι «δεν θα μείνει τίποτα όρθιο». Το θέλει άλλωστε το ΔΝΤ, ενώ και ο Γ. Παπανδρέου δεν φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα...
