Τουλάχιστον δέκα ακόμη νεκροί μπορούν να εντοπιστούν στον τύμβο της Αμφίπολης, εκτιμά η καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Όλγα Παλαγγιά, επισημαίνοντας κατηγορηματικά πως αποκλείει το ενδεχόμενο να είναι εκ των «ενοίκων» η Ολυμπιάδα. Επιπλέον, η κα Παλαγγιά υποστήριξε ότι οι σκελετοί που ανευρέθησαν στο ταφικό μνημείο προέρχονται από διαφορετικούς αιώνες.
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, η καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας ανέφερε πως, βάσει της ανακοινώσεως για τα 550 ανευρεθέντα οστά εκ των οποίων τα 157 εξετάστηκαν, πρέπει να μελετηθούν άλλα 400 περίπου, επομένως «πρέπει να υπάρχουν καμιά δεκαριά νεκροί ακόμα στον τάφο». «Μας λείπουν άλλοι δέκα», συμπλήρωσε.
Πρόσθεσε, δε, πως δεν προέρχονται όλοι από την ίδια περίοδο, αλλά ο τάφος πρέπει να είχε ξαναχρησιμοποιηθεί μετά από το πέρασμα κάποιων αιώνων. «Ο τάφος πρέπει να δημιουργήθηκε για πρώτη φορά περίπου τον 4ο αιώνα, μετά καταστράφηκε, και τον 1ο π.χ. αιώνα, χρησιμοποιήθηκε ξανά από τους Ρωμαίους, μετά τη μάχη των Φιλίππων που είχε γίνει στην περιοχή της Αμφίπολης», δήλωσε η αρχαιολόγος.
Η κα Παλαγγιά υποστήριξε πως, μάλλον, το μνημείο έγινε για να ταφούν νεκροί της μάχης, εξ ου και η ύπαρξη τουλάχιστον ενός τραυματισμένου σκελετού. Εκτιμά, ακόμη, ότι τότε έγιναν και τα αριστουργήματα τέχνης που κοσμούν το μνημείο (το ψηφιδωτό, οι Σφίγγες, οι Καρυάτιδες) για να τιμηθούν οι νεκροί.
«Αρχικά ο τάφος έγινε για τη γυναίκα και το νεογνό και ήταν ένας τυπικός μακεδονικός τάφος της εποχής. Στη συνέχεια έγινε μεγαλοπρεπής από τους Ρωμαίους όταν τον ξαναχρησιμοποίησαν», πρόσθεσε.
Σε ό,τι αφορά στις επίμονες δηλώσεις ότι μπορεί να βρίσκεται εκεί η Ολυμπιάδα, η κυρία Παλαγγιά ήταν κατηγορηματική. «Αποκλείεται να είναι η Ολυμπιάδα. Γνωρίζουμε ότι δολοφονήθηκε και ετάφη στην Πύδνα. Μάλιστας έχουν βρεθεί τρεις επιγραφές που το μαρτυρούν. Μια που γράφει εδώ είναι ο τάφος της Ολυμπιάδας και άλλες δύο από γειτονικούς τάφους που τους συνδέουν με αυτόν της Ολυμπιάδας», επισήμανε.
Καταλήγοντας, η καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας σημείωσε πως «θα βγάλουμε πολλά συμπεράσματα μέσω της χρονολόγησης των σκελετών», που, όπως τόνισε, είναι εφικτή με τα ειδικά μέσα που προσφέρει σήμερα η επιστήμη.
