Με κάθε επισημότητα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παραδέχτηκε την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να βάζει «κόκκινες γραμμές» στις διαπραγματεύσεις μ
Με κάθε επισημότητα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής, παραδέχτηκε ουσιαστικά την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, δηλώνοντας στον ραδιοσταθμό Real Fm της Αθήνας ότι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να βάζει «κόκκινες γραμμές» στις διαπραγματεύσεις με το κλιμάκιο των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ.
Ο κ. Πεταλωτής, ωστόσο, διέψευσε ότι το ΔΝΤ επιβάλλει στην Ελλάδα να κάνει απολύσεις. «Δεν επιβάλλει το ΔΝΤ στην Ελλάδα να κάνει απολύσεις, αντίθετα είναι υποχρέωση της χώρας να κάνει μια ορθολογιστική διαχείριση και των δημοσίων υπαλλήλων και των θέσεων», σημείωσε σχετικά.
Αναφορικά με τα σενάρια επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους της χώρας, τόνισε ότι για να συμβεί αυτό η χώρα θα πρέπει να δηλώσει χρεοκοπία και «αυτό σημαίνει πλήρη κατάρρευση των πάντων. Εκεί είναι οι όροι οι μεγάλοι που θα μας επιβληθούν. Συνεπώς, είναι εύκολες κουβέντες και είναι -ας μου επιτραπεί η έκφραση- κουβέντες καφενείου».
Εξάλλου, έκανε αναφορά και στη χαώδη κατάσταση που επικρατεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, επισημαίνοντας ότι «όταν λέμε ότι δεν γνωρίζουμε πόσοι υπάλληλοι πληρώνονται από το δημόσιο, είναι μια πραγματικότητα. Αυτό δεν είναι ομολογία αποτυχίας δικής μας. Είναι ομολογία αποτυχίας ενός συγκεκριμένου συστήματος».
Ο κ. Πεταλωτής, ωστόσο, διέψευσε ότι το ΔΝΤ επιβάλλει στην Ελλάδα να κάνει απολύσεις. «Δεν επιβάλλει το ΔΝΤ στην Ελλάδα να κάνει απολύσεις, αντίθετα είναι υποχρέωση της χώρας να κάνει μια ορθολογιστική διαχείριση και των δημοσίων υπαλλήλων και των θέσεων», σημείωσε σχετικά.
Αναφορικά με τα σενάρια επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους της χώρας, τόνισε ότι για να συμβεί αυτό η χώρα θα πρέπει να δηλώσει χρεοκοπία και «αυτό σημαίνει πλήρη κατάρρευση των πάντων. Εκεί είναι οι όροι οι μεγάλοι που θα μας επιβληθούν. Συνεπώς, είναι εύκολες κουβέντες και είναι -ας μου επιτραπεί η έκφραση- κουβέντες καφενείου».
Εξάλλου, έκανε αναφορά και στη χαώδη κατάσταση που επικρατεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, επισημαίνοντας ότι «όταν λέμε ότι δεν γνωρίζουμε πόσοι υπάλληλοι πληρώνονται από το δημόσιο, είναι μια πραγματικότητα. Αυτό δεν είναι ομολογία αποτυχίας δικής μας. Είναι ομολογία αποτυχίας ενός συγκεκριμένου συστήματος».
