Την πρώτη προσφυγή κατά του «Καλλικράτη» κατέθεσαν στο ΣτΕ ο Δήμος Σοχού και 18 κάτοικοι της περιοχής, ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός ο σχετικός νόμος
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας ΣτΕ προσέφυγαν ο Δήμος Σοχού Θεσσαλονίκης και 18 κάτοικοι του Δήμου, ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός, αντίθετος στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο «Καλλικράτης».
Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος για τη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας προβλέπει την κατάργηση του εν λόγω Δήμου και την ενσωμάτωσή του στο Δήμο Λαγκαδά, μαζί με τους Δήμους Λαχανά, Ασσήρου, Καλλινδοίων, Κορώνειας και Βερτίσκου.
Ο Δήμος Σοχού υποστηρίζει ότι ο Ν. 3852/2010 είναι αντίθετος στα άρθρα 26, 95 και 102 του Συντάγματος, καθώς οι καταργήσεις και ενσωματώσεις των Δήμων ανά την Ελλάδα έγιναν με τον ίδιο το νόμο, χωρίς να προβλέπεται η έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων ή άλλων αποφάσεων διοικητικών οργάνων.
Με τον τρόπο αυτό όμως, δεν έχουν την δυνατότητα οι θιγόμενοι Δήμοι να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη και να ζητήσουν δικαστική προστασία και έλεγχο της νομιμότητας των συνενώσεων, καθώς ευθέως ο Ν. 3852/2010 δεν μπορεί να προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείς, παρά μόνο αποφάσεις (υπουργικές, νομαρχιακές, κ.λ.π.) που εκδόθηκαν σε εκτέλεση του εν λόγω νόμου.
Παράλληλα, ο Καλλικράτης, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Δήμου Σοχού, είναι αντίθετος και στο άρθρο 102 του Συντάγματος που προστατεύει και καθορίζει τη διαχείριση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Τέλος, όπως αναφέρεται στην προσφυγή του Δήμου Σοχού, ο Ν. 3852/2010 είναι αντίθετος και στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λισσαβόνας οι οποίες προστατεύουν τις ορεινές περιοχές από την ερήμωση και την φτώχεια και εξασφαλίζουν την ανάπτυξή τους.
Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος για τη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας προβλέπει την κατάργηση του εν λόγω Δήμου και την ενσωμάτωσή του στο Δήμο Λαγκαδά, μαζί με τους Δήμους Λαχανά, Ασσήρου, Καλλινδοίων, Κορώνειας και Βερτίσκου.
Ο Δήμος Σοχού υποστηρίζει ότι ο Ν. 3852/2010 είναι αντίθετος στα άρθρα 26, 95 και 102 του Συντάγματος, καθώς οι καταργήσεις και ενσωματώσεις των Δήμων ανά την Ελλάδα έγιναν με τον ίδιο το νόμο, χωρίς να προβλέπεται η έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων ή άλλων αποφάσεων διοικητικών οργάνων.
Με τον τρόπο αυτό όμως, δεν έχουν την δυνατότητα οι θιγόμενοι Δήμοι να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη και να ζητήσουν δικαστική προστασία και έλεγχο της νομιμότητας των συνενώσεων, καθώς ευθέως ο Ν. 3852/2010 δεν μπορεί να προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείς, παρά μόνο αποφάσεις (υπουργικές, νομαρχιακές, κ.λ.π.) που εκδόθηκαν σε εκτέλεση του εν λόγω νόμου.
Παράλληλα, ο Καλλικράτης, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Δήμου Σοχού, είναι αντίθετος και στο άρθρο 102 του Συντάγματος που προστατεύει και καθορίζει τη διαχείριση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Τέλος, όπως αναφέρεται στην προσφυγή του Δήμου Σοχού, ο Ν. 3852/2010 είναι αντίθετος και στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λισσαβόνας οι οποίες προστατεύουν τις ορεινές περιοχές από την ερήμωση και την φτώχεια και εξασφαλίζουν την ανάπτυξή τους.
