Στο ΣτΕ προσέφυγαν δυο οδηγοί και μια συνοδός σχολικών λεωφορείων που συνόδευε παιδιά προς τα ειδικά σχολεία της Αττικής οι οποίοι υπηρετούσαν στο υπουργείο Παιδείας από το έτος 2002 έως το 2009 και ζ
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν δυο οδηγοί και μια συνοδός σχολικών λεωφορείων που συνόδευε παιδιά (ΑΜΕΑ) προς τα ειδικά σχολεία του Νομού Αττικής οι οποίοι υπηρετούσαν στο υπουργείο Παιδείας από το έτος 2002 έως το 2009 και ζητούν να ακυρωθεί η από 12.11.2008 απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη.
Όπως αναφέρουν οι τρεις τον Νοέμβριο του 2008 τους κοινοποιήθηκε έγγραφο της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής του υπουργείου Παιδείας στο οποίο αναφερόταν ότι υπεγράφη σύμβαση μεταξύ του υπουργείου και ιδιωτικής εταιρείας. Παράλληλα τους δόθηκε εντολή να συνεχίζουν να εργάζονται για λογαριασμό της ιδιωτικής εταιρείας.
Σύμφωνα με την προσφυγή τους, διαμαρτυρήθηκαν στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δημήτριο Πλατή, ο οποίος τους σύστησε να παραιτηθούν για προσωπικούς λόγους, ενώ αρνήθηκε να τους δώσει αντίγραφο της σύμβασης που είχε υπογραφεί.
Για να λάβουν αντίγραφο την εν λόγω σύμβαση οι τρεις ζήτησαν την παρέμβαση του αρμόδιου εισαγγελέα. Από το κείμενο της σύμβασης, όπως αναφέρουν έλειπε ο αριθμός της γνωμοδότησης του αρμοδίου Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Οι τρεις υποστηρίζουν ότι με την εν λόγω σύμβαση παραχωρήθηκε η χρήση κρατικών αυτοκινήτων σε ιδιωτική εταιρεία, κάτι που είναι αντίθετο στην νομοθεσία και επιπρόσθετα προκλήθηκε οικονομική ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο.
Σύμφωνα με τους τρεις με την εν λόγω σύμβαση παραχωρήθηκε η χρήση των κρατικών αυτοκινήτων σε ιδιωτική εταιρεία, ενώ οι ίδιοι υποχρεώθηκαν οι δύο να οδηγούν τα αυτοκίνητα και η τρίτη να συνοδεύει τα παιδιά ΑΜΕΑ, κάτω από τις εντολές και οδηγίες της ιδιωτικής εταιρείας. Η σύμβαση, ύψους 300.000 ευρώ, ήταν για το διάστημα από τον Νοέμβριο του 2008 έως τον Φεβρουάριο του 2009.
Ακόμη αναφέρουν ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία για την παραχώρηση χρήσης άνω των 45.000 ευρώ απαιτείται να προηγηθεί διαγωνισμός ή δημοπρασία, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε, αλλά αντίθετα έγινε με απευθείας ανάθεση, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά στο Δημόσιο. Επίσης, αναφέρουν ότι η παραχώρηση για τόσο μικρό διάστημα των αυτοκινήτων και με τόσο υψηλό κόστος υπερβαίνει τα όρια της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που επιβάλλει ο Αστικός Κώδικας, αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιούσαν καύσιμα και ανταλλακτικά του Δημοσίου.
Τέλος, αναφέρουν οι τρεις, ότι διάστημα που εργάστηκαν στην ιδιωτική εταιρεία δεν συμπεριελήφθη χρόνος αυτός ως προϋπηρεσία στο υπουργείο Παιδείας. ¨Έτσι, ζητούν να ακυρωθεί η εν λόγω σύμβαση και να αναγνωριστεί ότι το διάστημα που εργάστηκαν υπό της εντολές της ιδιωτικής εταιρείας ήταν χρόνος εργασίας στο υπουργείο Παιδείας.
Όπως αναφέρουν οι τρεις τον Νοέμβριο του 2008 τους κοινοποιήθηκε έγγραφο της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής του υπουργείου Παιδείας στο οποίο αναφερόταν ότι υπεγράφη σύμβαση μεταξύ του υπουργείου και ιδιωτικής εταιρείας. Παράλληλα τους δόθηκε εντολή να συνεχίζουν να εργάζονται για λογαριασμό της ιδιωτικής εταιρείας.
Σύμφωνα με την προσφυγή τους, διαμαρτυρήθηκαν στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δημήτριο Πλατή, ο οποίος τους σύστησε να παραιτηθούν για προσωπικούς λόγους, ενώ αρνήθηκε να τους δώσει αντίγραφο της σύμβασης που είχε υπογραφεί.
Για να λάβουν αντίγραφο την εν λόγω σύμβαση οι τρεις ζήτησαν την παρέμβαση του αρμόδιου εισαγγελέα. Από το κείμενο της σύμβασης, όπως αναφέρουν έλειπε ο αριθμός της γνωμοδότησης του αρμοδίου Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Οι τρεις υποστηρίζουν ότι με την εν λόγω σύμβαση παραχωρήθηκε η χρήση κρατικών αυτοκινήτων σε ιδιωτική εταιρεία, κάτι που είναι αντίθετο στην νομοθεσία και επιπρόσθετα προκλήθηκε οικονομική ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο.
Σύμφωνα με τους τρεις με την εν λόγω σύμβαση παραχωρήθηκε η χρήση των κρατικών αυτοκινήτων σε ιδιωτική εταιρεία, ενώ οι ίδιοι υποχρεώθηκαν οι δύο να οδηγούν τα αυτοκίνητα και η τρίτη να συνοδεύει τα παιδιά ΑΜΕΑ, κάτω από τις εντολές και οδηγίες της ιδιωτικής εταιρείας. Η σύμβαση, ύψους 300.000 ευρώ, ήταν για το διάστημα από τον Νοέμβριο του 2008 έως τον Φεβρουάριο του 2009.
Ακόμη αναφέρουν ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία για την παραχώρηση χρήσης άνω των 45.000 ευρώ απαιτείται να προηγηθεί διαγωνισμός ή δημοπρασία, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε, αλλά αντίθετα έγινε με απευθείας ανάθεση, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά στο Δημόσιο. Επίσης, αναφέρουν ότι η παραχώρηση για τόσο μικρό διάστημα των αυτοκινήτων και με τόσο υψηλό κόστος υπερβαίνει τα όρια της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που επιβάλλει ο Αστικός Κώδικας, αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιούσαν καύσιμα και ανταλλακτικά του Δημοσίου.
Τέλος, αναφέρουν οι τρεις, ότι διάστημα που εργάστηκαν στην ιδιωτική εταιρεία δεν συμπεριελήφθη χρόνος αυτός ως προϋπηρεσία στο υπουργείο Παιδείας. ¨Έτσι, ζητούν να ακυρωθεί η εν λόγω σύμβαση και να αναγνωριστεί ότι το διάστημα που εργάστηκαν υπό της εντολές της ιδιωτικής εταιρείας ήταν χρόνος εργασίας στο υπουργείο Παιδείας.
