Στη Ρουμανία έχει επεκτείνει τη δραστηριότητά του το Εργαστήριο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το οποίο με την ιδιότητα του συμβούλου, υλοποιεί στη γειτονική χώρα ένα πρόγραμμα καλλιέργειας 300
Στη Ρουμανία έχει επεκτείνει τη δραστηριότητά του το Εργαστήριο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το οποίο με την ιδιότητα του συμβούλου, υλοποιεί στη γειτονική χώρα ένα πρόγραμμα καλλιέργειας 300.000 στρεμμάτων με αγριαγκινάρα, για την παραγωγή θερμικής και ηλεκτρικής ενέργειας, ίσης με αυτή που παράγεται από 300.000 τόνους πετρελαίου ετησίως.
Το σχετικό πρόγραμμα, που υλοποιείται σε περιοχές της ανατολικής Ρουμανίας είναι, όπως δήλωσε ο διευθυντής του εργαστηρίου, κ. Νίκος Δαναλάτος, το πρώτο από τα μεγάλα έργα που εκπονεί το εργαστήριο, σήμερα, σε γειτονικές χώρες. Άλλωστε, όπως υπενθυμίζει ο κ. Δαναλάτος, το Εργαστήριο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι ο πρώτος δημόσιος χώρος της Ελλάδας που θερμαίνεται με ελληνικό «πετρέλαιο», αφού, όπως είναι γνωστό, παρήγαγε και μεταποίησε σε βιομηχανική βάση το πρώτο ελληνικό στερεό καύσιμο, σε μορφή πελλέτας και σήμερα το χρησιμοποιεί για τη θέρμανσή του, με πρώτη ύλη την αγριαγκινάρα.
Τα στερεά καύσιμα σ΄ αυτή τη μορφή στοχεύουν στην παραγωγή θερμικής ενέργειας, την αντικατάσταση του πετρελαίου θέρμανσης για βιομηχανική και οικιακή χρήση (π.χ. κεντρικές θερμάνσεις, σόμπες, τζάκια, φούρνοι, κτλ) αλλά και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος σε μονάδες μικρής ή μεγάλης εγκατεστημένης ισχύος (2- >40 Μwe). Κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Ιρλανδία κ.α.).
Η αγριαγκινάρα είναι ένα πολυετές φυτό, μεσογειακής προέλευσης, καλά προσαρμοσμένο στις ξηροθερμικές συνθήκες της Νότιας Ευρώπης. Η ανάπτυξή της αρχίζει με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζεται εκμεταλλευόμενη τις βροχές του χειμώνα και της άνοιξης, μέχρι τις αρχές του θέρους, όταν η υγρασία του εδάφους μειώνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Τότε, το εναέριο τμήμα του φυτού αποξηραίνεται και μπορεί να συγκομισθεί ξηρό την περίοδο Ιουλίου - Σεπτεμβρίου. Με τις πρώτες βροχές του Οκτωβρίου παρατηρείται και πάλι ταχεία ανάπτυξη της αγριαγκινάρας που μέσα σε λίγες ημέρες θα έχει και πάλι καλύψει πλήρως το έδαφος. Λόγω του γεγονότος, διευκρινίζει ο κ. Δαναλάτος, ότι η αγριαγκινάρα είναι η ίδια ισχυρό ζιζάνιο (εισβολέας) δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων, ενώ σε μακροχρόνια πειράματα δεν εμφανίστηκαν ασθένειες και εχθροί του φυτού, κι έτσι η καλλιέργειά της μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων.
Επίσης, η αγριαγκινάρα λόγω του πλούσιου ριζικού της συστήματος που εκμεταλλεύεται άριστα τους εδαφικούς πόρους, χρειάζεται πολύ λιγότερο άζωτο. Η αγριαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση. Η απόδοση σε ξηρή ουσία κυμαίνεται από 1200 - 1600 κιλά σε μη αρδευόμενα χωράφια, ενώ με 2 - 3 αρδεύσεις από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου (στην περίοδο αυτή η διαθεσιμότητα νερού είναι υψηλή στις περισσότερες περιοχές) οι αποδόσεις κυμαίνονται από 2500 έως πάνω από 3000 κιλά ξηρής ουσίας ανά στρέμμα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με άλλες καλλιέργειες, η καλλιέργεια της αγριαγκινάρας έχει πολύ μικρό κόστος. Οι περιβαλλοντικές εκροές των υπό μελέτη συστημάτων καλλιεργειών με αγριαγκινάρα, προσθέτει ο κ. Δαναλάτος, για παραγωγή βιοενέργειας είναι χαμηλότερες απ΄ αυτές των παραδοσιακών καλλιεργειών (μείωση νιτρορύπανσης, μείωση φυτοφαρμάκων, διαχείριση νερού, διάβρωση- ερημοποίηση, αύξηση εδαφικής γονιμότητας).
Το σχετικό πρόγραμμα, που υλοποιείται σε περιοχές της ανατολικής Ρουμανίας είναι, όπως δήλωσε ο διευθυντής του εργαστηρίου, κ. Νίκος Δαναλάτος, το πρώτο από τα μεγάλα έργα που εκπονεί το εργαστήριο, σήμερα, σε γειτονικές χώρες. Άλλωστε, όπως υπενθυμίζει ο κ. Δαναλάτος, το Εργαστήριο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι ο πρώτος δημόσιος χώρος της Ελλάδας που θερμαίνεται με ελληνικό «πετρέλαιο», αφού, όπως είναι γνωστό, παρήγαγε και μεταποίησε σε βιομηχανική βάση το πρώτο ελληνικό στερεό καύσιμο, σε μορφή πελλέτας και σήμερα το χρησιμοποιεί για τη θέρμανσή του, με πρώτη ύλη την αγριαγκινάρα.
Τα στερεά καύσιμα σ΄ αυτή τη μορφή στοχεύουν στην παραγωγή θερμικής ενέργειας, την αντικατάσταση του πετρελαίου θέρμανσης για βιομηχανική και οικιακή χρήση (π.χ. κεντρικές θερμάνσεις, σόμπες, τζάκια, φούρνοι, κτλ) αλλά και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος σε μονάδες μικρής ή μεγάλης εγκατεστημένης ισχύος (2- >40 Μwe). Κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Ιρλανδία κ.α.).
Η αγριαγκινάρα είναι ένα πολυετές φυτό, μεσογειακής προέλευσης, καλά προσαρμοσμένο στις ξηροθερμικές συνθήκες της Νότιας Ευρώπης. Η ανάπτυξή της αρχίζει με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζεται εκμεταλλευόμενη τις βροχές του χειμώνα και της άνοιξης, μέχρι τις αρχές του θέρους, όταν η υγρασία του εδάφους μειώνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Τότε, το εναέριο τμήμα του φυτού αποξηραίνεται και μπορεί να συγκομισθεί ξηρό την περίοδο Ιουλίου - Σεπτεμβρίου. Με τις πρώτες βροχές του Οκτωβρίου παρατηρείται και πάλι ταχεία ανάπτυξη της αγριαγκινάρας που μέσα σε λίγες ημέρες θα έχει και πάλι καλύψει πλήρως το έδαφος. Λόγω του γεγονότος, διευκρινίζει ο κ. Δαναλάτος, ότι η αγριαγκινάρα είναι η ίδια ισχυρό ζιζάνιο (εισβολέας) δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων, ενώ σε μακροχρόνια πειράματα δεν εμφανίστηκαν ασθένειες και εχθροί του φυτού, κι έτσι η καλλιέργειά της μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων.
Επίσης, η αγριαγκινάρα λόγω του πλούσιου ριζικού της συστήματος που εκμεταλλεύεται άριστα τους εδαφικούς πόρους, χρειάζεται πολύ λιγότερο άζωτο. Η αγριαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση. Η απόδοση σε ξηρή ουσία κυμαίνεται από 1200 - 1600 κιλά σε μη αρδευόμενα χωράφια, ενώ με 2 - 3 αρδεύσεις από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου (στην περίοδο αυτή η διαθεσιμότητα νερού είναι υψηλή στις περισσότερες περιοχές) οι αποδόσεις κυμαίνονται από 2500 έως πάνω από 3000 κιλά ξηρής ουσίας ανά στρέμμα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με άλλες καλλιέργειες, η καλλιέργεια της αγριαγκινάρας έχει πολύ μικρό κόστος. Οι περιβαλλοντικές εκροές των υπό μελέτη συστημάτων καλλιεργειών με αγριαγκινάρα, προσθέτει ο κ. Δαναλάτος, για παραγωγή βιοενέργειας είναι χαμηλότερες απ΄ αυτές των παραδοσιακών καλλιεργειών (μείωση νιτρορύπανσης, μείωση φυτοφαρμάκων, διαχείριση νερού, διάβρωση- ερημοποίηση, αύξηση εδαφικής γονιμότητας).
