Τη στιγμή που η Ενωμένη Ευρώπη ατενίζει το μέλλον γεμάτη τρόμο υπό την πίεση των υψηλών ελλειμμάτων της και υπό τη σκιά του ΔΝΤ, το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα εξακολουθεί να κρατιέται στο ύψος του απειλ
Της Κωνσταντίνας Δημητρούλη
Όλα του γάμου δύσκολα και το ευρώ στο ύψος του. Αυτή θα μπορούσε να είναι η παραλλαγή της γνωστής παροιμίας. Τη στιγμή που η Ενωμένη Ευρώπη ατενίζει το μέλλον γεμάτη τρόμο υπό την πίεση των υψηλών ελλειμμάτων της και υπό τη σκιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο έχει μπει για τα καλά στα χωράφια της, το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα εξακολουθεί να διατηρείται στο ύψη, απειλώντας την μοναδική παρηγοριά, που είναι οι ευρωπαϊκές εξαγωγές.
Μπορεί από τη μία πλευρά ο δυναμισμός του ευρώ να κρατά ενωμένη την Ευρώπη ωστόσο οι ευρωπαϊκές εξαγωγές είναι κάθε άλλο παρά ανταγωνιστικές εφόσον η υψηλή ισοτιμία τις καθιστά ιδιαίτερα ακριβές. Το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα εξακολουθεί να καταγράφει απώλειες της τάξης του 12% από τις αρχές του έτους, έχοντας βρεθεί για πολλούς μήνες υπό πίεση, εξαιτίας των προβλημάτων χρέους στην Ευρωζώνη. Παρ΄ όλα αυτά, η ισοτιμία του έναντι του δολαρίου βρίσκεται αρκετά υψηλότερα από 1,184 δολ., το μέσο όρο του 1999. Σύμφωνα με το Bloomberg, το ευρώ παραμένει υπερτιμημένο κατά 14%. Από τις 7 Ιουνίου, όταν και είχε διολισθήσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών, το ευρώ έχει ενισχυθεί 9,5%, κυμαινόμενο κοντά στο 1,29 με 1,30 δολ.
Οι ενώσεις εξαγωγέων προειδοποιούν ότι το ισχυρό ευρώ θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση για τις επιχειρήσεις. Αρκετές εταιρείες της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας έχουν επισημάνει ότι βασίζονται στις εξαγωγές για έσοδα, καθώς τα μέτρα λιτότητας πιέζουν τη ζήτηση στη βασική τους αγορά.
Την ίδια στιγμή τον κώδωνα του κινδύνου για τις προοπτικές των εξαγωγών της κρούει και η Κίνα, προειδοποιώντας ότι το πρόγραμμα λιτότητας απ’ τις καταχρεωμένες κυβερνήσεις της ΕΕ θα περιορίσει τη ζήτηση για τα αγαθά της χώρας. Τα φθηνότερα προϊόντα αναμένεται να αποδειχθούν λιγότερο ευάλωτα στην πτώση της ζήτησης απ’ την Ευρώπη.
Η Ισπανία, η Ιταλία, η Γερμανία καθώς και η Βρετανία είναι μεταξύ των χωρών της ΕΕ που περιορίζουν τις δαπάνες τους μετά τη διάσωση της Ελλάδας. Επιπλέον η Βραζιλία, η Ινδία και άλλες αναδυόμενες οικονομίες έχουν αρχίσει να περιορίζουν τη νομισματική τους πολιτικής, αναφέρει το υπ. Εμπορίου στο Πεκίνο. Ως αποτέλεσμα το υπουργείο θα διατηρήσει σε ισχύ πολιτικές που αποσκοπούν στην υποστήριξη της εξωτερικής ζήτησης για κινεζικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των φοροαπαλλαγών στους εξαγωγείς.
Το γεγονός λοιπόν ότι οι κορυφαίοι εξαγωγείς από τις αναδυόμενες οικονομίες θα εφαρμόσουν ακόμα πιο ελκυστικές πολιτικές προκειμένου να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους στο εμπόριο αφαιρεί ακόμα περισσότερο οξυγόνο από τις ευρωπαϊκές εξαγωγές, καθώς η οικονομική κρίση αφήνει πολύ μικρά περιθώρια στους Ευρωπαίους να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά στην παγκόσμια αγορά.
Όλα του γάμου δύσκολα και το ευρώ στο ύψος του. Αυτή θα μπορούσε να είναι η παραλλαγή της γνωστής παροιμίας. Τη στιγμή που η Ενωμένη Ευρώπη ατενίζει το μέλλον γεμάτη τρόμο υπό την πίεση των υψηλών ελλειμμάτων της και υπό τη σκιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο έχει μπει για τα καλά στα χωράφια της, το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα εξακολουθεί να διατηρείται στο ύψη, απειλώντας την μοναδική παρηγοριά, που είναι οι ευρωπαϊκές εξαγωγές.
Μπορεί από τη μία πλευρά ο δυναμισμός του ευρώ να κρατά ενωμένη την Ευρώπη ωστόσο οι ευρωπαϊκές εξαγωγές είναι κάθε άλλο παρά ανταγωνιστικές εφόσον η υψηλή ισοτιμία τις καθιστά ιδιαίτερα ακριβές. Το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα εξακολουθεί να καταγράφει απώλειες της τάξης του 12% από τις αρχές του έτους, έχοντας βρεθεί για πολλούς μήνες υπό πίεση, εξαιτίας των προβλημάτων χρέους στην Ευρωζώνη. Παρ΄ όλα αυτά, η ισοτιμία του έναντι του δολαρίου βρίσκεται αρκετά υψηλότερα από 1,184 δολ., το μέσο όρο του 1999. Σύμφωνα με το Bloomberg, το ευρώ παραμένει υπερτιμημένο κατά 14%. Από τις 7 Ιουνίου, όταν και είχε διολισθήσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών, το ευρώ έχει ενισχυθεί 9,5%, κυμαινόμενο κοντά στο 1,29 με 1,30 δολ.
Οι ενώσεις εξαγωγέων προειδοποιούν ότι το ισχυρό ευρώ θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση για τις επιχειρήσεις. Αρκετές εταιρείες της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας έχουν επισημάνει ότι βασίζονται στις εξαγωγές για έσοδα, καθώς τα μέτρα λιτότητας πιέζουν τη ζήτηση στη βασική τους αγορά.
Την ίδια στιγμή τον κώδωνα του κινδύνου για τις προοπτικές των εξαγωγών της κρούει και η Κίνα, προειδοποιώντας ότι το πρόγραμμα λιτότητας απ’ τις καταχρεωμένες κυβερνήσεις της ΕΕ θα περιορίσει τη ζήτηση για τα αγαθά της χώρας. Τα φθηνότερα προϊόντα αναμένεται να αποδειχθούν λιγότερο ευάλωτα στην πτώση της ζήτησης απ’ την Ευρώπη.
Η Ισπανία, η Ιταλία, η Γερμανία καθώς και η Βρετανία είναι μεταξύ των χωρών της ΕΕ που περιορίζουν τις δαπάνες τους μετά τη διάσωση της Ελλάδας. Επιπλέον η Βραζιλία, η Ινδία και άλλες αναδυόμενες οικονομίες έχουν αρχίσει να περιορίζουν τη νομισματική τους πολιτικής, αναφέρει το υπ. Εμπορίου στο Πεκίνο. Ως αποτέλεσμα το υπουργείο θα διατηρήσει σε ισχύ πολιτικές που αποσκοπούν στην υποστήριξη της εξωτερικής ζήτησης για κινεζικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των φοροαπαλλαγών στους εξαγωγείς.
Το γεγονός λοιπόν ότι οι κορυφαίοι εξαγωγείς από τις αναδυόμενες οικονομίες θα εφαρμόσουν ακόμα πιο ελκυστικές πολιτικές προκειμένου να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους στο εμπόριο αφαιρεί ακόμα περισσότερο οξυγόνο από τις ευρωπαϊκές εξαγωγές, καθώς η οικονομική κρίση αφήνει πολύ μικρά περιθώρια στους Ευρωπαίους να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά στην παγκόσμια αγορά.
