Skip to main content

Στον «καναπέ» του Βαρτζόπουλου...

Ενόψει προσυνεδρίου της ΝΔ, το ερχόμενο Σάββατο, ο πρόεδρος της Διοικούσας Θεσσαλονίκης και ψυχίατρος Δημήτρης Βαρτζόπουλος ετοιμάζεται να κερδίσει το πρώτο μεγάλο στοίχημα. Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδ
Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου


Ενόψει προσυνεδρίου της ΝΔ, το ερχόμενο Σάββατο, ο πρόεδρος της Διοικούσας Θεσσαλονίκης και ψυχίατρος Δημήτρης Βαρτζόπουλος ετοιμάζεται να κερδίσει το πρώτο μεγάλο στοίχημα. Να δείξει στον πρόεδρο του, αλλά και στο «προβληματικό» κομματικό μηχανισμό της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης - ότι τα πράγματα σοβάρεψαν και ότι τα... «μουχαμπέτια» και τα προσωπικά παιχνίδια άλλων εποχών τελείωσαν.

Όσοι ζήτησαν ή έβαλαν μέσο για να «διορισθούν» σε θέσεις – άμισθες και μη προνομιούχες – ήρθε η ώρα  να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών. Να δουλέψουν, όχι μόνο, για «την πάρτη τους», αλλά και για την παράταξη και την ιδεολογία που υπηρετούν. (Ασχέτως, αν η ιδεολογία πλέον εκλείπει...)

Δύσκολο το στοίχημα κι ακόμη δυσκολότερη η... ψυχοθεραπεία όσων δεν έχουν αντιληφθεί την ήττα. Αν και δεν μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους, απέναντι στο «φιλοκαρατζαφέρικο» πασόκ, υπάρχουν «αγωνιστές» που βρίσκονται εκτός χρόνου και χώρου και ζητούν...έμμισθες θέσεις, με τηλέφωνο και έξοδα παράστασης! Μάλιστα νεαρά κύρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σχολίασε – αφού έφαγε τα μούτρα της - ότι δεν είναι δυνατόν, στο κόμμα που ήταν εξουσία, άλλοι να «έφαγαν» κι άλλοι να «πληρώνουν».

Ο ψυχίατρος Βαρτζόπουλος, απ΄ ότι έμαθα, τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν «την ξάπλωσε» στον καναπέ, γιατί έχουν πάρει άλλοι… σειρά. Όμως δεν οφείλει να εξηγήσει στους καινούργιους της παράταξης ότι οι κομματικοί δεν είναι... επάγγελμα; Είναι εθελοντές και δεν καλύπτουν – με το στανιό -  τις «άχαρες» θέσεις. Τελεία και παύλα. Μπορεί να έχουν τα σχέδιά τους για τη βουλή, το Δήμο, τη Νομαρχία – διότι αρκετοί εξ αυτών έπιασαν ήδη «τα πόστα» στα ΜΜΕ – όμως δεν θα πρέπει απ εδώ και στο εξής να δικαιολογούν τις ιδιότητές τους; Τι να κάνουμε, η ενασχόληση με την πολιτική και την προσφορά στην κοινωνία προϋποθέτουν – ειδικά στην εποχή της αμφισβήτησης - μεγάλη... τρέλα και όχι κι άλλους «τρελαμένους» με το εγώ και την τσέπη τους; Αρκετούς πληρώσαμε…

ZENITH