Τι επιβεβαιώνει η χθεσινή κερδοσκοπική επίθεση στην Ουγγαρία, ποιες οι επόμενες κινήσεις της Ευρωπαϊκης Κεντρικής Τράπεζας.
Της Κωνσταντίνας Δημητρούλη
Ουγγαρία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία ή Ιταλία, όπως και να λέγεται το θύμα έναςείναι ο στόχος: το κέρδος. Στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού ήταν ηΙρλανδία, τον Οκτώβριο ακολουθεί η Ελλάδα και λίγους μήνες μετά οιυπόλοιποι αδύναμοι κρίκοι της ευρωζώνης, ενώ τώρα ήρθε και η σειρά τηςΑνατολικής Ευρώπης. Μήπως η ειλικρίνεια των Ευρωπαίων ηγετών και ηπρόθεση τους να αλλάξουν το τοπίο των οικονομιών τους, βάζονταςπλέον τάξη στην ασυδοσία των τελευταίων δεκαετιών τιμωρείται τελικά απότις αγορές;
Υπό κανονικές συνθήκες και με μία Ενωμένη Ευρώπη ισχυρή καιπαντοδύναμη απέναντι στα οποιαδήποτε κερδοσκοπικά funds οι οικονομίες θα ήταν θωρακισμένες.Επειδήόμως η Ενωμένη Ευρώπη αναζητά πάντα τελευταία στιγμή τον από μηχανήςΘεό που θα τη διασώσει από τους ξένους εισβολείς, η επίπτωση τηςπαραδοχής των Ούγγρων ηγετών ότι η οικονομία τους βρίσκεται σε κρίσιμηκατάσταση είχε αλυσιδωτές επιπτώσεις στις ευρωπαϊκές αγορέες. Και καλά στην περίπτωση της Ελλάδας, μελίγο κόπο, πόνο και δάκρυ και με μερικά δισεκατομμύρια χασούρα όλοι τοαποδέχτηκαν και το επισφράγισαν ότι η χώρα μας ήταν και παραμένη τοαπολωλό πρόβατο. Στην περίπτωση όμως της Ουγγαρίας, της οποίας τοέλλειμμα δεν είναι δραματικά μεγάλο, αν το συγκρίνεις και με τωνυπόλοιπων αδύναμων κρίκων της Ευρώπης, η αντίδραση των αγορών είναιμάλλον υπερβολική έως φανερά προκλητική. Τη στιγμή μάλιστα πουΚεντρικοί Τραπεζίτες των ισχυρών πλέον αναπτυσσόμενων οικονομιώνδηλώνουν ρητώς και κατηγορηματικώς ότι δε θα αφήσουν στην τύχη του το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.
Το οποίο, πάντως, βρήκε στήριξη από κέντρα αποφάσεων εξανατολών της ευρωζώνης. Το πρώτο μήνυμα ήρθε από τη Ρωσία. «Η Ρωσίαέχει κάθε λόγο να στηρίξει το ευρώ και θα το κάνει» δήλωσε ο Ρώσοςπρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Άλλωστε το 40% περίπου των συναλλαγματικώνδιαθεσίμων της Μόσχας είναι σε ευρώ. Το μήνυμα αυτό ήρθε από το Ροστόφ,την 25η συνάντηση Κορυφής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας.
Τόσοη Μόσχα όσο και οι Βρυξέλλες αρέσκονται να προσδιορίζουν τις σχέσειςτους ως σχέσεις «στρατηγικών εταίρων». Στην πραγματικότητα πρόκειταιγια μία σχέση μίσους και αγάπης, που παρόλα αυτά ως γνήσια έμπορος ηΡωσία δεν χαλάει καρδιές στους καλούς πελάτες της, την ΕΕ. Και αυτή τηστιγμή συντρέχει ένας λόγος παραπάνω. Η υποτονική οικονομική ανάπτυξηστην Ευρώπη μειώνει τη ενεργειακή ζήτηση με αποτέλεσμα ο έμπορος –ενεργειακός τροφοδότης ανησυχεί για τις πωλήσεις του. Επομένως, η Ρωσίαέχει κάθε λόγο να προστρέχει σε κάθε κάλεσμα της Ευρώπης πολύπερισσότερο όταν έχει ανοιγμένα μέτωπα αγωγών (South Stream) καιεπιδιώκει να αυξήσει τις ενεργειακές της προμήθειες.
Οιδηλώσεις του κ. Μεντβέντεφ πάντως από το Ροστόφ της Ρωσίας για το ευρώέρχονται να ενισχύσουν το κλίμα που δημιούργησαν οι ανάλογες δηλώσειςτων αξιωματούχων της Κίνας που επαναβεβαίωσαν την πρόθεσή τους ναδιατηρήσουν τις επενδύσεις τους σε ευρώ, διαψεύδοντας δημοσίευμα των FTσύμφωνα με το οποίο είχαν αποφασίσει να αποσυρθούν σταδιακά από τοευρωνόμισμα.
Ωστόσο, επειδή κανείς δεν μπορεί να έχειεμπιστοσύνη η ΕΚΤ εξακολουθεί να κρατά κρυμμένα όπλα για τη στήριξη τουπολυαγαπημένου της τέκνου. Η Ρωσία παραμένει ένας γρίφος τυλιγμένος σεμυστήριο, μέσα σε ένα αίνιγμα όπως είχε πει και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. ΗΚίνα δεν έχει δείξει τα καλύτερα δείγματα αν κρίνει κανείς από τιςεπανειλημμένες επισκέψεις του Αμερικανού Υπουργού Οικονομικών, ο οποίοςεπιβιβαζόμενος στο αεροπλάνο από Πεκίνο νομίζει ότι τους έχει πείσει ναανατιμήσουν το νόμισμα τους και φτάνοντας στην Ουάσιγκτον μαθαίνει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει για την κινεζική ηγεσία.
Γι’ αυτού τους λόγουςμία πιθανή κίνηση της ΕΚΤ είναι η μείωση του επιτοκίουαναχρηματοδότησης, που χρησιμοποιείται στη χορήγηση δανείων προςεμπορικές τράπεζες και το οποίο κυμαίνεται σήμερα στο ιστορικό χαμηλότου 1%. Μία ακόμη εύκολη επιλογή θα ήταν να επανεισαγάγει τιςκαθιερωμένες διαδικασίες αναχρηματοδότησης εξαμήνου και 12μήνου σεαπεριόριστα ποσά, που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο απόγειο τηςχρηματοπιστωτικής κρίσης. Θα μπορούσε επίσης να εκδώσει CDS για κρατικόχρέος για να ενισχύσει την ρευστότητα στην αγορά CDS και να «πολεμήσει»τους κερδοσκόπους που στοιχηματίζουν κατά κυβερνήσεων. Τέλος μίαπαρέμβαση στην αγορά συναλλάγματος για τη στήριξη του ευρώ είναι τοβαρύ όπλο. Επομένως, η ΕΚΤ δεν έχει ακόμα πει την τελευταία της λέξη ανκαι όλοι ελπίζουν ότι δεν θα χρειαστεί να την πει.
Και όπωςφάνηκε, χθες, οι αγορές είναι αποφασισμένες να αναγκάσουν τελικά την ΕΚΤνα χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα της για να διασώσει την οικονομία τηςευρωζώνης αλλά και το ευρώ. Εκτός και αν σταματήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτεςνα μιλάνε με ειλικρίνεια για την κατάσταση των οικονομιών τους, περιορίζοντας τις συζητήσεις τους στα γραφεία των Βρυξελλών.
Ουγγαρία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία ή Ιταλία, όπως και να λέγεται το θύμα έναςείναι ο στόχος: το κέρδος. Στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού ήταν ηΙρλανδία, τον Οκτώβριο ακολουθεί η Ελλάδα και λίγους μήνες μετά οιυπόλοιποι αδύναμοι κρίκοι της ευρωζώνης, ενώ τώρα ήρθε και η σειρά τηςΑνατολικής Ευρώπης. Μήπως η ειλικρίνεια των Ευρωπαίων ηγετών και ηπρόθεση τους να αλλάξουν το τοπίο των οικονομιών τους, βάζονταςπλέον τάξη στην ασυδοσία των τελευταίων δεκαετιών τιμωρείται τελικά απότις αγορές;
Υπό κανονικές συνθήκες και με μία Ενωμένη Ευρώπη ισχυρή καιπαντοδύναμη απέναντι στα οποιαδήποτε κερδοσκοπικά funds οι οικονομίες θα ήταν θωρακισμένες.Επειδήόμως η Ενωμένη Ευρώπη αναζητά πάντα τελευταία στιγμή τον από μηχανήςΘεό που θα τη διασώσει από τους ξένους εισβολείς, η επίπτωση τηςπαραδοχής των Ούγγρων ηγετών ότι η οικονομία τους βρίσκεται σε κρίσιμηκατάσταση είχε αλυσιδωτές επιπτώσεις στις ευρωπαϊκές αγορέες. Και καλά στην περίπτωση της Ελλάδας, μελίγο κόπο, πόνο και δάκρυ και με μερικά δισεκατομμύρια χασούρα όλοι τοαποδέχτηκαν και το επισφράγισαν ότι η χώρα μας ήταν και παραμένη τοαπολωλό πρόβατο. Στην περίπτωση όμως της Ουγγαρίας, της οποίας τοέλλειμμα δεν είναι δραματικά μεγάλο, αν το συγκρίνεις και με τωνυπόλοιπων αδύναμων κρίκων της Ευρώπης, η αντίδραση των αγορών είναιμάλλον υπερβολική έως φανερά προκλητική. Τη στιγμή μάλιστα πουΚεντρικοί Τραπεζίτες των ισχυρών πλέον αναπτυσσόμενων οικονομιώνδηλώνουν ρητώς και κατηγορηματικώς ότι δε θα αφήσουν στην τύχη του το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.
Το οποίο, πάντως, βρήκε στήριξη από κέντρα αποφάσεων εξανατολών της ευρωζώνης. Το πρώτο μήνυμα ήρθε από τη Ρωσία. «Η Ρωσίαέχει κάθε λόγο να στηρίξει το ευρώ και θα το κάνει» δήλωσε ο Ρώσοςπρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Άλλωστε το 40% περίπου των συναλλαγματικώνδιαθεσίμων της Μόσχας είναι σε ευρώ. Το μήνυμα αυτό ήρθε από το Ροστόφ,την 25η συνάντηση Κορυφής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας.
Τόσοη Μόσχα όσο και οι Βρυξέλλες αρέσκονται να προσδιορίζουν τις σχέσειςτους ως σχέσεις «στρατηγικών εταίρων». Στην πραγματικότητα πρόκειταιγια μία σχέση μίσους και αγάπης, που παρόλα αυτά ως γνήσια έμπορος ηΡωσία δεν χαλάει καρδιές στους καλούς πελάτες της, την ΕΕ. Και αυτή τηστιγμή συντρέχει ένας λόγος παραπάνω. Η υποτονική οικονομική ανάπτυξηστην Ευρώπη μειώνει τη ενεργειακή ζήτηση με αποτέλεσμα ο έμπορος –ενεργειακός τροφοδότης ανησυχεί για τις πωλήσεις του. Επομένως, η Ρωσίαέχει κάθε λόγο να προστρέχει σε κάθε κάλεσμα της Ευρώπης πολύπερισσότερο όταν έχει ανοιγμένα μέτωπα αγωγών (South Stream) καιεπιδιώκει να αυξήσει τις ενεργειακές της προμήθειες.
Οιδηλώσεις του κ. Μεντβέντεφ πάντως από το Ροστόφ της Ρωσίας για το ευρώέρχονται να ενισχύσουν το κλίμα που δημιούργησαν οι ανάλογες δηλώσειςτων αξιωματούχων της Κίνας που επαναβεβαίωσαν την πρόθεσή τους ναδιατηρήσουν τις επενδύσεις τους σε ευρώ, διαψεύδοντας δημοσίευμα των FTσύμφωνα με το οποίο είχαν αποφασίσει να αποσυρθούν σταδιακά από τοευρωνόμισμα.
Ωστόσο, επειδή κανείς δεν μπορεί να έχειεμπιστοσύνη η ΕΚΤ εξακολουθεί να κρατά κρυμμένα όπλα για τη στήριξη τουπολυαγαπημένου της τέκνου. Η Ρωσία παραμένει ένας γρίφος τυλιγμένος σεμυστήριο, μέσα σε ένα αίνιγμα όπως είχε πει και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. ΗΚίνα δεν έχει δείξει τα καλύτερα δείγματα αν κρίνει κανείς από τιςεπανειλημμένες επισκέψεις του Αμερικανού Υπουργού Οικονομικών, ο οποίοςεπιβιβαζόμενος στο αεροπλάνο από Πεκίνο νομίζει ότι τους έχει πείσει ναανατιμήσουν το νόμισμα τους και φτάνοντας στην Ουάσιγκτον μαθαίνει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει για την κινεζική ηγεσία.
Γι’ αυτού τους λόγουςμία πιθανή κίνηση της ΕΚΤ είναι η μείωση του επιτοκίουαναχρηματοδότησης, που χρησιμοποιείται στη χορήγηση δανείων προςεμπορικές τράπεζες και το οποίο κυμαίνεται σήμερα στο ιστορικό χαμηλότου 1%. Μία ακόμη εύκολη επιλογή θα ήταν να επανεισαγάγει τιςκαθιερωμένες διαδικασίες αναχρηματοδότησης εξαμήνου και 12μήνου σεαπεριόριστα ποσά, που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο απόγειο τηςχρηματοπιστωτικής κρίσης. Θα μπορούσε επίσης να εκδώσει CDS για κρατικόχρέος για να ενισχύσει την ρευστότητα στην αγορά CDS και να «πολεμήσει»τους κερδοσκόπους που στοιχηματίζουν κατά κυβερνήσεων. Τέλος μίαπαρέμβαση στην αγορά συναλλάγματος για τη στήριξη του ευρώ είναι τοβαρύ όπλο. Επομένως, η ΕΚΤ δεν έχει ακόμα πει την τελευταία της λέξη ανκαι όλοι ελπίζουν ότι δεν θα χρειαστεί να την πει.
Και όπωςφάνηκε, χθες, οι αγορές είναι αποφασισμένες να αναγκάσουν τελικά την ΕΚΤνα χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα της για να διασώσει την οικονομία τηςευρωζώνης αλλά και το ευρώ. Εκτός και αν σταματήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτεςνα μιλάνε με ειλικρίνεια για την κατάσταση των οικονομιών τους, περιορίζοντας τις συζητήσεις τους στα γραφεία των Βρυξελλών.
