Η Επιτροπή στις Βρυξέλλες πρότεινε, σήμερα, σε κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ να συσταθεί ένα Εθνικό Ταμείο, που θα χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ώστε να αντιμετωπιστούν οικονομικ
Η Επιτροπή στις Βρυξέλλες πρότεινε, σήμερα, σε κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ να συσταθεί ένα Εθνικό Ταμείο, που θα χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ώστε να αντιμετωπιστούν τυχόν νέες οικονομικές κρίσεις, πρόταση που προκάλεσε ιδιαίτερη ανησυχία στο Λονδίνο.
Η πρόταση, πάνω στην οποία θα κληθούν να διαβουλευτούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εάν υλοποιηθεί θα δημιουργήσει σε κάθε κράτος-μέλος ένα Ταμείο, που θα βοηθάει πολύ στον τραπεζικό τομέα, εάν γίνεται η χρεοκοπία κάποιας μεγάλης εμπορικής τράπεζας, ενώ τα κεφάλαιά του θα παραμένουν αδιάθετα στην αντίθετη περίπτωση. Διευκρινίστηκε ότι κάθε ευρωπαϊκή τράπεζα θα εισφέρει περιοδικά στο «Εθνικό Ταμείο», που θα συσταθεί σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Ο Επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ, που θεώρησε «επίκαιρη» την πρόταση αυτήν, «ανοικτή» στη δημόσια διαβούλευση, έκρινε απαράδεκτο, εάν σημειωθεί άλλη οικονομική κρίση, οι φορολογούμενοι μιας χώρας, μόνοι, μέσω των φόρων τους, να κληθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα από τις τραπεζικές χρεοκοπίες και μόνον απ΄ αυτές (δηλαδή δεν προβλέπεται ενίσχυση με κεφάλαια για τράπεζες που, απλά, έχουν μειωμένη ρευστότητα).
Ο Επίτροπος ανέφερε ότι ο σημερινός «διασυνοριακός χαρακτήρας» των τραπεζικών συναλλαγών καθιστά πολύ ενδιαφέρουσα την πρόταση της Επιτροπής.
Διαφορετικές οι προσεγγίσεις
Ήδη, στη Σουηδία, η κυβέρνηση εισπράττει φόρο σε ποσοστό 0,036% πάνω στο Παθητικό των τραπεζών της, αντλώντας κεφάλαια και γι’ αυτήν την κρίση και για τυχόν ερχόμενες. Στη Γερμανία, εκτιμάται ότι από την επιβολή του φόρου αυτού, το δημόσιο θα είχε πρόσθετα διαθέσιμα ως ένα δισ. ευρώ κάθε χρόνο.
Στο Σίτι του Λονδίνου, οι επιφυλάξεις είναι ζωηρές. Το Λονδίνο επιμένει ότι τα έσοδα από την επιβολή τέτοιας φορολογίας «θα πρέπει να είναι αποκλειστικά στη διάθεση μιας κυβέρνησης», όμως όχι και της Επιτροπής των Βρυξελλών. Επιμένει, επίσης, ότι κάθε χώρα θα πρέπει μόνη της να επιλέγει να επιβάλει τον φόρο, και αυτός να μην είναι το προϊόν μιας ευρωπαϊκής ρύθμισης. Οι Βρετανοί επιχειρηματίες, προεξάρχοντος του προέδρου της ομοσπονδίας των εργοδοτών, κ. Ρίτσαρντ Λάμπερτ, είναι έντονα επικριτικοί απέναντι σε έναν τέτοιο φόρο. Το «κεντρικό» επιχείρημα είναι: δεν πρέπει ένα κράτος να πληρώνει φόρο για τα «σπασμένα», σε ένα άλλο κράτος.
Αντίθετα, η Επιτροπή ευελπιστεί να θεσπίσει μία Οδηγία περί περιοδικής φορολόγησης των τραπεζών μέσα στους πρώτους μήνες του 2011. «Ας είμαστε, σε παγκόσμιο επίπεδο, ως ΕΕ η ατμομηχανή ενιαίων ρυθμίσεων», υπογράμμισε σχετικά ο Επίτροπος Μπαρνιέ.
Η πρόταση, πάνω στην οποία θα κληθούν να διαβουλευτούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εάν υλοποιηθεί θα δημιουργήσει σε κάθε κράτος-μέλος ένα Ταμείο, που θα βοηθάει πολύ στον τραπεζικό τομέα, εάν γίνεται η χρεοκοπία κάποιας μεγάλης εμπορικής τράπεζας, ενώ τα κεφάλαιά του θα παραμένουν αδιάθετα στην αντίθετη περίπτωση. Διευκρινίστηκε ότι κάθε ευρωπαϊκή τράπεζα θα εισφέρει περιοδικά στο «Εθνικό Ταμείο», που θα συσταθεί σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Ο Επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ, που θεώρησε «επίκαιρη» την πρόταση αυτήν, «ανοικτή» στη δημόσια διαβούλευση, έκρινε απαράδεκτο, εάν σημειωθεί άλλη οικονομική κρίση, οι φορολογούμενοι μιας χώρας, μόνοι, μέσω των φόρων τους, να κληθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα από τις τραπεζικές χρεοκοπίες και μόνον απ΄ αυτές (δηλαδή δεν προβλέπεται ενίσχυση με κεφάλαια για τράπεζες που, απλά, έχουν μειωμένη ρευστότητα).
Ο Επίτροπος ανέφερε ότι ο σημερινός «διασυνοριακός χαρακτήρας» των τραπεζικών συναλλαγών καθιστά πολύ ενδιαφέρουσα την πρόταση της Επιτροπής.
Διαφορετικές οι προσεγγίσεις
Ήδη, στη Σουηδία, η κυβέρνηση εισπράττει φόρο σε ποσοστό 0,036% πάνω στο Παθητικό των τραπεζών της, αντλώντας κεφάλαια και γι’ αυτήν την κρίση και για τυχόν ερχόμενες. Στη Γερμανία, εκτιμάται ότι από την επιβολή του φόρου αυτού, το δημόσιο θα είχε πρόσθετα διαθέσιμα ως ένα δισ. ευρώ κάθε χρόνο.
Στο Σίτι του Λονδίνου, οι επιφυλάξεις είναι ζωηρές. Το Λονδίνο επιμένει ότι τα έσοδα από την επιβολή τέτοιας φορολογίας «θα πρέπει να είναι αποκλειστικά στη διάθεση μιας κυβέρνησης», όμως όχι και της Επιτροπής των Βρυξελλών. Επιμένει, επίσης, ότι κάθε χώρα θα πρέπει μόνη της να επιλέγει να επιβάλει τον φόρο, και αυτός να μην είναι το προϊόν μιας ευρωπαϊκής ρύθμισης. Οι Βρετανοί επιχειρηματίες, προεξάρχοντος του προέδρου της ομοσπονδίας των εργοδοτών, κ. Ρίτσαρντ Λάμπερτ, είναι έντονα επικριτικοί απέναντι σε έναν τέτοιο φόρο. Το «κεντρικό» επιχείρημα είναι: δεν πρέπει ένα κράτος να πληρώνει φόρο για τα «σπασμένα», σε ένα άλλο κράτος.
Αντίθετα, η Επιτροπή ευελπιστεί να θεσπίσει μία Οδηγία περί περιοδικής φορολόγησης των τραπεζών μέσα στους πρώτους μήνες του 2011. «Ας είμαστε, σε παγκόσμιο επίπεδο, ως ΕΕ η ατμομηχανή ενιαίων ρυθμίσεων», υπογράμμισε σχετικά ο Επίτροπος Μπαρνιέ.
