Skip to main content

Τι χωρίζει την Ευρώπη από τους ηγέτες του G20

Τηλεφωνικές επικοινωνίες, κοινά ανακοινωθέντα, ταξίδια, επαφές. Με κάθε τρόπο οι δύο πλευρές του Ατλαντικού προσπάθησαν παραμονές της Συνόδου του G20 να γεφυρώσουν τις διαφορές τους.
Της Κωνσταντίνας Δημητρούλη

Τηλεφωνικές επικοινωνίες, κοινά ανακοινωθέντα, ταξίδια, επαφές. Με κάθε τρόπο οι δύο πλευρές του Ατλαντικού προσπάθησαν παραμονές της Συνόδου της Ομάδας των 20 αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών του κόσμου να γεφυρώσουν τις διαφορές και να χτίσουν ένα κοινό μέτωπο απέναντι στην κρίση χρέους. Ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, είχε τηλεφωνική συνομιλία με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της οποίας υπογραμμίστηκε η σημασία της συνέχισης των μέτρων στήριξης, προκειμένου να διασφαλιστεί μία διαρκής ανάκαμψη και να ισχυροποιηθεί το χρηματοοικονομικό ρυθμιστικό πλαίσιο.

Ακόμα, όμως, και αν οι δύο ισχυροί βρήκαν μία κοινή φόρμουλα συνεννόησης, ωστόσο τρία αναμένεται να είναι τα «καυτά» θέματα της συνόδου, που η έκβασή της θα δείξει αν η τηλεφωνική συνομιλία είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τα προγράμματα στήριξης της οικονομίας και πιο συγκεκριμένα η χρονική στιγμή απόσυρση τους και στις δύο όχθες του Ατλαντικού και όχι μόνο είναι το πρώτο σημαντικό θέμα. Η κα. Μέρκελ είπε ότι θα πρέπει να αποσυρθούν με συνετό τρόπο και ότι δεν θα πρέπει να συνεχίζονται εσαεί, όταν εξασφαλιστεί μία συνεχιζόμενη οικονομική ανάκαμψη. Ο κ. Ομπάμα διαμήνυσε στους ηγέτες του G20 να εστιάσουν στην ανάπτυξη και να διδαχθούν από τα σφάλματα του παρελθόντος κάθε φορά που τα προγράμματα στήριξης αποσύρθηκαν υπερβολικά γρήγορα. Σε αυτό τουλάχιστον το θέμα φαίνεται ότι υπάρχει μία σύγκλιση απόψεων.

Το δεύτερο κρίσιμο ζήτημα είναι η ανάγκη υιοθέτησης νέων μέτρων στήριξης. Το G20 φαίνεται ότι δεν ζητάει νέα μέτρα στήριξης. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, Γερμανία και ΗΠΑ φαίνεται να έχουν αποφασίσει να εξετάσουν διαρθρωτικά μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να ενδυναμώσουν την ανάπτυξη.

Τέλος, η επιβολή φόρου σε τράπεζες θα είναι μάλλον το μεγάλο αγκάθι, αλλά η Ενωμένη Ευρώπη έχει λάβει ήδη την απόφασή της, ακόμα και αν δεν ακολουθήσουν οι εταίροι της από την Ομάδα των «20». Βεβαίως, το είδος του φόρου ενδεχομένως να διαφέρει με βάση τις διαφορετικές οικονομικές συνθήκες κάθε χώρας. Σύμφωνα με την πρόταση των χωρών της Ε.Ε. στο G-20, ο φόρος θα πρέπει να μπει είτε στις τραπεζικές συναλλαγές είτε στον συνολικό τζίρο των τραπεζών και δεν θα ξεπερνά το 0,05%. Στο εσωτερικό της Ευρώπης δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί το αν τα έσοδα από τον φόρο αυτό θα εισπράττονται από το δημόσιο και θα είναι έσοδα του Προϋπολογισμού ή θα τροφοδοτήσουν ένα ταμείο (σε εθνικό επίπεδο) το οποίο θα κινητοποιείται στο μέλλον για την αντιμετώπιση χρεοκοπιών τραπεζών.

Πάντως το βέβαιο είναι η θερμοκρασία θα ανέβει το Σαββατοκύριακο στο Τορόντο και αυτό που σίγουρα επιθυμούν όλοι είναι μία ισχυρή πολιτική δέσμευση από όλους ότι θα κινηθούν συλλογικά, ώστε να αποτρέψουν μία ενδεχόμενη μελλοντική οικονομική κρίση ανάλογου μεγέθους. Το ερώτημα είναι αν θα το επιτύχουν στην πράξη γιατί από τέτοια κείμενα με μεγαλόπνοα σχέδια και βαρύγδουπες κουβέντες έχει χορτάσει τα τελευταία χρόνια η διεθνής κοινότητα.

ZENITH