του Γιώργου Μητράκη
Εκείνο που έχει σημασία δεν είναι οι νόμοι, αλλά οι επιπτώσεις τους. Ένας νόμος καλών προθέσεων –η δικαιοσύνη είναι πολύπλοκο ζήτημα- που οδηγεί σε καταστροφικά αποτελέσματα είναι ένας κακός νόμος. Ιδιαίτερα στην οικονομία ο νομοθέτης οφείλει να είναι προσεκτικός, διότι οι παράμετροι των θεμάτων είναι πολλοί και τα πάντα διασυνδέονται.
Το παράδειγμα του πρόσφατου άρθρου 21 του νόμου για την «επανεκκίνηση της οικονομίας» είναι χαρακτηριστικό. Κάποιοι στην κυβέρνηση στο όνομα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής καταστρέφουν επιχειρήσεις και ολόκληρους κλάδους της οικονομίας. Οι παράγοντες της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης είναι κατηγορηματικοί. Όπως λένε, αν ισχύσει αυτή η ρύθμιση δεν θα μείνει στη χώρα –κυρίως στη Β. Ελλάδα- ούτε μία επιχείρηση από τον κλάδο των «κλωστών», αφού πάσης φύσεως δραστηριότητα καθίσταται ασύμφορη. Στη Μακεδονία και τη Θράκη οι εταιρείες που θίγονται είναι πάνω από 1000, στις οποίες εργάζονται 15.000 άτομα, χώρια οι δορυφορικές επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες που τρις εξυπηρετούν.
Το άρθρο 21 του νέου αυτού νόμου προβλέπει ότι για κάθε συναλλαγή με χώρα που είτε δεν θεωρείται διεθνώς συνεργάσιμη, όπως τα Σκόπια, είτε έχει προνομιακό φορολογικό καθεστώς, όπως η Βουλγαρία, το ελληνικό τιμολόγιο θα επιβαρύνεται προκαταβολικά με 26%, που θα επιστρέφεται στον δικαιούχο μετά από ένα χρόνο, αφού αυτός αποδείξει ότι η συναλλαγή είναι πραγματική, δηλαδή ότι ο συναλλασσόμενος από την άλλη χώρα είναι υπαρκτός. Πρόκειται για διάταξη που πλήττει τις βορειοελλαδικές επιχειρήσεις ένδυσης, οι οποίες διατηρούν στη χώρα μας τη διοίκηση, το μάρκετινγκ, το εμπορικό τμήμα, καθώς και τον ποιοτικό έλεγχο των προϊόντων, τα οποία παράγουν στη Βουλγαρία ή τα Σκόπια λόγω χαμηλού εργατικού κόστους, που τις κάνει ανταγωνιστικές.
Οι εξαγωγές, όμως, που κάνει καταγράφονται στην Ελλάδα, ενώ διατηρεί τη φορολογική της έδρα και εργαζομένους στη χώρα. Εάν το «χαράτσι» του 26% ισχύσει εννοείται ότι η καλύτερη –αν όχι η μόνη συμφέρουσα λύση- είναι η μεταφορά της έδρας στη χώρα παραγωγής. Ειδικά με τη Βουλγαρία που είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα προβλήματα για τον επιχειρηματία θα είναι μηδαμινά, αφού τα προϊόντα θα εξακολουθήσουν να έχουν σφραγίδα «Made in E(uropean) U(nion)».
Όπως ακριβώς οι επιπτώσεις του εμπάργκο της Ελλάδας -παλαιότερα- στα Σκόπια και της Ευρωπαϊκής Ένωσης –σήμερα- στη Ρωσία είναι διαφορετικές, δηλαδή πολύ δυσμενέστερες, στη Βόρεια Ελλάδα απ’ ότι στην υπόλοιπη χώρα έτσι και το άρθρο 21 πλήττει ευθέως την οικονομία του βορειοελλαδικού τόξου. Διότι –για όσους δεν καταλαβαίνουν στην Πανεπιστημίου, στη Σταδίου και στην Καραγεώργη Σερβίας- η οικονομία έχει κατ’ εξοχήν γεωγραφική διάσταση.
