Δεν είναι γνωστό ακόμη αν θα συνεχίσει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών την πολιτική που παρέλαβε, ως προς τις σχέσεις μας με το Ισραήλ. Υπάρχουν φωνές στο κυβερνητικό κόμμα, που απαιτούν την διακοπή της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ.
Η αλήθεια είναι ότι πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν εκφραστεί κατά του Ισραήλ, μάλιστα δε και υπουργός της σημερινής κυβέρνησης βρέθηκε στα πλοία βοήθειας προς την Παλαιστίνη, γεγονός που θεωρείται εχθρική προς το Ισραήλ ενέργεια.
Στην «Ναυτεμπορική» δημοσιεύθηκαν αποσπάσματα της διάλεξης που έδωσε στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, την οποία μεταξύ άλλων παρακολούθησε και η πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα κ. Ιρίτ Μπεν-Άμπα, ο δρ. Bar’el, ο οποίος ανέφερε ευρύτερα για την Ευρώπη ότι οφείλει να διερωτηθεί ποιος είναι ο ευκολότερος δρόμος για την ειρήνη στην περιοχή.
Ουσιαστικώς, το συμπέρασμα από αυτήν την διάλεξη ήταν, όπως την διετύπωσε ο ομιλητής, ότι «Αν η νέα ελληνική κυβέρνηση παραμείνει ‘ήσυχη’ στο Παλαιστινιακό, οι σχέσεις με το Τελ Αβίβ θα παραμείνουν ανεπηρέαστες. Αν αντιθέτως αρχίσει να σηκώνει τους τόνους, με φωνές περί ισραηλινής κατοχής στην περιοχή, τότε αυτό θα έχει σίγουρα επίπτωση».
Είναι σημαντικό -και πρέπει να το προσέξει ιδιαιτέρως το ελληνικό ΥΠΕΞ, ώστε να είναι προσεκτικό στην διαμόρφωση των σχέσεων μας με τις χώρες της Μ. Ανατολής- ότι δεν μπορεί κανείς πλέον να μιλά για παραδοσιακές σχέσεις με μια ή περισσότερες χώρες στην περιοχή, περιγράφοντας τις αλυσιδωτές επιπτώσεις κομβικών εξελίξεων.
«Είναι τόσο σύνθετη σήμερα η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ώστε να αποτελεί εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα η χάραξη μιας στρατηγικής, μιας κατευθυντήριας γραμμής», σημείωσε. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στον ρόλο της Τουρκίας η οποία «έχει τη δική της άποψη πλέον» για τα πράγματα και αποτελεί κατά τη γνώμη του μια χώρα «με μηδενικούς φίλους και πολλαπλά προβλήματα».
Γιατί γράφω ότι πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικό το ελληνικό ΥΠΕΞ; Επειδή μέχρι τώρα βιαζόμαστε να υιοθετήσουμε θέσεις επί των εκεί καταστάσεων, προκειμένου να φανούν οι πολιτικοί μας, αρεστοί στους ισχυρούς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ευμεταβλητότητα των συνθηκών. Θυμίζω ότι ο μεν κ. Βενιζέλος, ικανοποιώντας την επιθυμία του κ. Νταβούτογλου, πήρε θέση εναντίον της συριακής αντιπολίτευσης, που εξελίχθηκε σήμερα σε Ισλαμικό Κράτος, με την βοήθεια της Τουρκίας και προς όφελός της -μέχρι στιγμής-, ο δε κ. Αβραμόπουλος ζήτησε απερίφραστα να καταπέσει το καθεστώς Άσαντ. Το καθεστώς δεν έπεσε, κι εμείς δεν έχουμε πλέον λόγο στην Συρία, στην όποια Συρία, ούτε προς βοήθεια των ελληνορθόδοξων που την αιτούν.
Το Ισραήλ πάντως, μας έστειλε δύο μηνύματα. Αφενός μεν αφέθηκε να διαρρεύσει ότι ενοχλήθηκε από την υπουργοποίηση στο ΥΠΕΘΑ του κ. Καμμένου, τον οποίο θεωρεί αντισιωνιστή, αφετέρου δε μέσω της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, διαμαρτυρήθηκε για σκίτσο που δημοσιεύθηκε στο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, την «Αυγή», που θεώρησε ότι προσβάλλει τους Ισραηλίτες (για το ίδιο κείμενο διαμαρτυρήθηκε και ο εκπρόσωπος του κ. Σόιμπλε, τον οποίο παρουσίαζε ως Γερμανό αξιωματικό των Ναζί).
Πάντως, ο κ. Καμμένος φρόντισε να στείλει το δικό του έμμεσο μήνυμα προς το Ισραήλ, διασκεδάζοντας τις αρνητικές γι’ αυτόν εντυπώσεις των Ισραηλινών, δηλώνοντας από την Κύπρο ότι θα επιδιωχθεί να πραγματοποιηθούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Ελλάδας-Ισραήλ, οι οποίες μάλιστα θα είναι τετραεθνείς με την συμμετοχή της Κύπρου, αλλά και της Αιγύπτου.
Δεν γνωρίζω αν υπήρξε προϊδεασμός στο Ισραήλ αυτού του ενδεχομένου, έγινε όμως γνωστή η δυσαρέσκεια της Τουρκίας, η οποία βλέπει ότι την περικλείουν στα χωρικά της ύδατα.
Μέχρι τώρα, ο κ. Κοτζιάς έδειξε σύνεση. Εύχομαι να συνεχίσει. Άλλο πράγμα είναι τα συναισθήματα και οι προσωπικές σχέσεις, άλλο είναι η διαμόρφωση εξωτερικής πολιτικής.
Ο Μακεδών
