της Άννης Καρολίδου
Η Ελλάδα έχει επιστρέψει σε κλίμα country risk, οι ελληνικές επιχειρήσεις βιώνουν και πάλι την ευθεία αμφισβήτηση των προμηθευτών και συνεργατών τους στο εξωτερικό, παράλληλα με τη συνέχιση της χρηματοδοτικής ασφυξίας, με αποτέλεσμα ο εξαγωγικός κόσμος να μη μπορεί να αξιοποιήσει το συγκριτικό πλεονέκτημα που δίνει στις χώρες της ζώνης του ευρώ, η μεγάλη ιστορικά διολίσθηση του κοινού νομίσματος σε σχέση με το αμερικανικό δολάριο.
Στην πραγματικότητα στις ελληνικές επιχειρήσεις που συνεχίζουν να λειτουργούν υπό αυτές τις συνθήκες, για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, θα πρέπει να απονεμηθεί εύφημος μνεία, γιατί έχουν κερδίσει στον μαραθώνιο της αντοχής κι έχουν επιβιώσει στον «άγριο κόσμο» του σκληρού παγκοσμιοποιημένου ανταγωνισμού, χωρίς αντικειμενικά να διαθέτουν ισχυρά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
«Το 2014 η χρονιά πήγε αρκετά καλά για τις ελληνικές εξαγωγές, καταφέραμε να κρατηθούμε στα επίπεδα του 2013 παρά τα προβλήματα ρευστότητας και την υψηλή φορολογία. Το 2015 όμως, βλέπουμε ότι άνοιξε με δύο κακούς πρώτους μήνες για τις εξαγωγές , λόγω της πολύ μεγάλης ανασφάλειας σχετικά με τις εξελίξεις στην εθνική οικονομία», δήλωσε στη Voria.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος Κυριάκος Λουφάκης, προσθέτοντας:
«Δεν έχουμε ακόμη στοιχεία στη διάθεσή μας, για την πορεία των εξαγωγών στο δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2015, αλλά όλα δείχνουν ότι δεν ήταν καλοί και φοβούμαι πως μέχρι να καθησυχαστούν οι ανησυχίες που έχουν ξανά δημιουργηθεί για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, δεν θα δούμε βελτιώσεις, παρά το χαμηλό ευρώ. Ελληνικές εταιρείες λαμβάνουν επιστολές συνεργατών τους από το εξωτερικό οι οποίοι ανοικτά αμφισβητουν τη δυνατότητά των Ελλήνων να ανταποκριθούν στα συμβόλαια που υπογράφουν».
Παρά ταύτα, υπάρχουν αρκετές μεταποιητικές βιομηχανίες (π.χ πλαστικά, χημικά) , κυρίως αυτές που αντιμετωπίζουν ασιατικό ανταγωνισμό, που έχουν επιτύχει σημαντική αύξηση των εξαγωγών τους λόγω χαμηλού ευρώ. Βεβαίως, όλη η μεταποίηση, που για την παραγωγή προϊόντων στηρίζεται σε εισαγώμενες πρώτες ύλες, έχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ευνοηθεί από την υποχώρηση του ευρώ.
Ωστόσο, η ελληνική εξαγωγική επιχείρηση δεν μπορεί -λόγω των ειδικών συνθηκών που αντιμετωπίζει καθ' όλο το διάστημα που οι μεγάλες υποχρεώσεις της χώρας στραγγίζουν την οικονομία από πόρους και πλούτο – να αξιοποιήσει πλεονεκτήματα που αξιοποιούν επιχειρήσεις σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως το χαμηλό ευρώ και τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού.
