Skip to main content

Χριστιανόπουλος: Η Ελλάδα δε σώζεται με τίποτε

«Όποιοι ψηφιστούνε, δεν θα σώσουν την Ελλάδα, ακόμη κι αν είναι σίγουρη η καλή τους διάθεση. Η Ελλάδα δεν σώζεται πια με τίποτε», τόνισε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

«Όποιοι ψηφιστούνε, δεν θα σώσουν την Ελλάδα, ακόμη κι αν είναι σίγουρη η καλή τους διάθεση. Η Ελλάδα δεν σώζεται πια με τίποτε. Αυτό το πιστεύω και λυπούμαι για την φοβερή κατρακύλα που έχει πάρει η Ελλάδα ως κράτος».

Στην συνέντευξή του στο tvxs, ο Θεσσαλονικιός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, είπε: «Εύχομαι να μην είναι εκατό τοις εκατό, αλλά πάντως έχει μπει σε ένα δρόμο, ας τον πω «της κατολίσθησης. Όσο κι αν σας φάνηκαν απαισιόδοξα σε γενικές γραμμές τα λόγια μου, κατά βάθος είμαι αισιόδοξος. Θα μου πεις, αυτή η αντινομία με τι τρώγεται; Δεν τρώγεται, με τίποτε, αλλά είναι ένα γεγονός. Είμαστε σε μαύρα χάλια, κι όμως ελπίζω πως κάτι παραπάνω καλό θα γίνει», συμπληρώνοντας  «Εάν υπάρξει κάτι που θα με διαψεύσει με πάρα πολύ χαρά θα το αντιμετωπίσω, αλλά φοβούμαι ότι δεν υπάρχει. Και μακάρι να βγω ψεύτης…  Η αλήθεια, όμως, είναι, ότι είναι και ακόμη χειρότερα».
 
Στη συνέντευξή του στην Κρυσταλία Πατούλη, παρακάτω σημείωσε:
 
«Κάτι το καλό, έστω κι όχι αμέσως, έστω κι αν δεν βγει αυτός ο υποψήφιος βουλευτής που τώρα θεωρείται πολύ σπουδαίος… Δεν είναι βέβαια καθόλου σπουδαίος, με τίποτε, αλλά εν πάση περιπτώσει, αφού ο λαός θέλει να τον ψηφίσει ας τον ψηφίσει.Και όλοι οι προηγούμενοι που ψηφίστηκαν ήταν καλύτεροι; Για να μη σας πω ότι οι πιο πολλοί ήταν τσογλάνια (και να μην τον χαρακτηρίσουμε τσογλάνι, πάντως δεν τρώγεται με τίποτε). Αυτό είναι η μοίρα της Ελλάδος. Από τον έναν κακό να πέφτει στον άλλον κακό και κανένας πολύ καλός να μην βγαίνει με κανέναν τρόπο.
 
«Ε, είδαμε και πάθαμε, τώρα περιμένω να δω ο καινούργιος τι φρούτο θα είναι, κι αν τυχόν αξίζει τον κόπο. Αλλά βέβαια δεν αξίζει. Δεν βαριέσαι».
 
Κρ.Π.: «Για τον Αλέξη Τσίπρα λέτε..»
 
Ντ.Χρ.: «Για τον Τσίπρα, φυσικά...»
 
Κρ.Π.: «Πιστεύετε ότι θα βγει;»
 
Ντ.Χρ.: «Δεν ξέρω, και το εύχομαι να μην βγει, αλλά, παρ’ όλα αυτά, από δω κι από κει, κάτι μπορεί να γίνει και μπορεί να βγει. Ε, και; Σ’ αυτές τις κουβέντες κάτι λέμε… αλλά είναι λίγο πολύ σόκιν, και δεν θέλω να το πω, αλλά ε... με γαργαλάει και να το πω. Στα παλιά μου τα παπούτσια, αν βγει κι αν δεν βγει».

ZENITH