Πληθαίνουν οι φωνές των ξένων αναλυτών, που έχουν αντιληφθεί ότι αυτά που ζητούσαν και εξακολουθούν να ζητούν οι δανειστές, είναι αναποτελεσματικά. Στη voria.gr. έχουν γραφεί πολλά άρθρα, με αναπάντητα ερωτήματα. Είναι παντελώς άσχετοι οι ακριβοπληρωμένοι οικονομολόγοι που αποφασίζουν, ή απεναντίας αποφασίζουν σωστά, αλλά για διαφορετικό σκοπό, από αυτόν που μας λένε;
Είναι δυνατόν, να μη αντιλαμβάνονται ότι τα μέτρα που απαιτούν δεν μπορούν να φέρουν ανάπτυξη, και ως εκ τούτου τα χρήματά τους είναι χαμένα από χέρι; Ή μήπως, αδιαφορούν τώρα για τα μετρητά, αλλά έχοντας σε λίγο την κυριότητα σε κινητά και ακίνητα στην Ελλάδα, θα τα πάρουν πολλαπλάσια, δημιουργώντας ένα κράτος προτεκτοράτο;
Είναι πολύ σοβαρότερη η υπόθεση του χρέους, και δευτερευόντως οικονομική. Όμως, ο ελληνικός πολιτικός κόσμος, ενδιαφέρεται για την επαγγελματική του σταδιοδρομία, και οι μεν βάζουν τρικλοποδιές στους δε -και τούμπαλιν- για προσωπικό όφελος. Αν τους ενδιέφερε ο λαός, θα εύρισκαν κοινό σημείο επαφής, ώστε από κοινού να αγωνισθούν. Αλλά, πού;
Τελικά, εξακολουθούμε να θεωρούμε τους άλλους «κουτόφραγκους». Γιατί να μας δώσουν χρήματα οι Ρώσοι, αφού τους αποκλείουμε στην πράξη από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα; «Μπούχτισαν» από λόγια και συμφωνίες.
Και γιατί να αγοράσουν ομόλογα οι Κινέζοι, όταν πέρασαν τρεις μήνες και δεν έγινε ούτε ένα βήμα στην υπόθεση του ΟΛΠειραιά; Και όχι μόνον αυτό, αλλά με κυβερνητικά στελέχη να συνοδοιπορούν με τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να παραμείνει η κατάσταση ως έχει, επειδή τους βολεύει;
Ας υποθέσουμε, ότι παίρνουμε από την Ευρώπη τα χρήματα που θέλουμε. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα μπει σε δρόμο προόδου; Με ποιους; Τον Μπαλτά, τον Παρασκευόπουλο, την Χριστοδουλοπούλου και ομοίους; Και επειδή δεν μας έφταναν αυτοί, εμφανίσθηκε κι άλλος υπουργός βορειοκορεατικών αντιλήψεων.
Γνωρίζετε ότι υπάρχει αναπληρωτής υπουργός Υποδομών με το όνομα Χρήστος Σπίρτζης. Πόσοι να το γνωρίζουν άραγε; Τώρα όμως κέρδισε μια θέση στην ιστορία του τριτοκοσμικού δρόμου που φαίνεται ότι θα ακολουθήσουμε. Τον επισκέφθηκε η Ραχήλ Μακρή και ανέβασε στο Facebook τη σχετική φωτογραφία.
Στο υπουργικό γραφείο της δημοκρατικής (;) χώρας μας, βρίσκεται ένας πίνακας, του Άρη Βελουχιώτη, πίσω από την καρέκλα του υπουργού και δίπλα στη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Κάποιοι από την κυβέρνηση θέλουν να μας πείσουν ότι σκοπός τους είναι η παραμονή στην Ευρώπη. Αυτό θα συμβεί με λάβαρο τον Βελουχιώτη; Δεν θέλω ούτε καν να σκεφθώ ότι ο κύριος Τσίπρας εγκρίνει αυτές τις ενέργειες. Θέλω να ελπίζω ότι θα επιληφθεί όταν ηρεμήσουν κάπως τα πράγματα με τους δανειστές (είμαι αιθεροβάμων;)
Στην Αρμενία (24 Απριλίου) θα βρεθούν Πούτιν και ο Ολάντ, προκειμένου να συμμετάσχουν -με άλλους ηγέτες- στις εκδηλώσεις μνήμης για την 100η επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους. Οργισμένοι οι Τούρκοι από αυτές τις αποφάσεις, επειδή σκόπιμα διοργάνωσαν την ίδια μέρα τις καθιερωμένες τελετές για τη μάχη της Καλλίπολης, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με κίνδυνο να αντιπροσωπευθούν οι χώρες όχι με τους ηγέτες αλλά με υπουργούς. Η ελληνική κυβέρνηση δεν μας ενημέρωσε ακόμη, πού θα ρίξει το βάρος της εκπροσώπησης, αν και δεν θα έπρεπε να υπάρχει το παραμικρό δίλημμα.
Καλλισθένης
